Mark 3
1 Jesus went to the synagogue again. A man was there who had a crippled hand.
அநந்தரம்’ யீஸு²: புந ர்ப⁴ஜநக்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஷ்டஸ்தஸ்மிந் ஸ்தா²நே ஸு²ஷ்கஹஸ்த ஏகோ மாநவ ஆஸீத்|
2 Some of those there were watching Jesus to see if he would heal the man on the Sabbath, because they were looking for a reason to accuse him of breaking the law.
ஸ விஸ்²ராமவாரே தமரோகி³ணம்’ கரிஷ்யதி நவேத்யத்ர ப³ஹவஸ்தம் அபவதி³தும்’ சி²த்³ரமபேக்ஷிதவந்த: |
3 Jesus told the man with the crippled hand, “Come and stand here in front of everyone.”
ததா³ ஸ தம்’ ஸு²ஷ்கஹஸ்தம்’ மநுஷ்யம்’ ஜகா³த³ மத்⁴யஸ்தா²நே த்வமுத்திஷ்ட²|
4 “Is it lawful to do good on the Sabbath, or to do evil? Should you save life, or should you kill?” he asked them. But they didn't say a word.
தத: பரம்’ ஸ தாந் பப்ரச்ச² விஸ்²ராமவாரே ஹிதமஹிதம்’ ததா² ஹி ப்ராணரக்ஷா வா ப்ராணநாஸ² ஏஷாம்’ மத்⁴யே கிம்’ கரணீயம்’? கிந்து தே நி: ஸ²ப்³தா³ஸ்தஸ்து²: |
5 He looked around at them in exasperation, very upset by their hard-hearted attitude. Then he told the man, “Hold out your hand.” The man held out his hand, and it was healed.
ததா³ ஸ தேஷாமந்த: கரணாநாம்’ காடி²ந்யாத்³தே⁴தோ ர்து³: கி²த: க்ரோதா⁴த் சர்துத³ஸோ² த்³ரு’ஷ்டவாந் தம்’ மாநுஷம்’ க³தி³தவாந் தம்’ ஹஸ்தம்’ விஸ்தாரய, ததஸ்தேந ஹஸ்தே விஸ்த்ரு’தே தத்³த⁴ஸ்தோ(அ)ந்யஹஸ்தவத்³ அரோகோ³ ஜாத: |
6 The Pharisees left, and immediately began plotting with Herod's party as to how they might kill Jesus.
அத² பி²ரூஸி²ந: ப்ரஸ்தா²ய தம்’ நாஸ²யிதும்’ ஹேரோதீ³யை: ஸஹ மந்த்ரயிதுமாரேபி⁴ரே|
7 Meanwhile Jesus returned to the Sea, and a large crowd followed him. They were from Galilee, Judea,
அதஏவ யீஸு²ஸ்தத்ஸ்தா²நம்’ பரித்யஜ்ய ஸி²ஷ்யை: ஸஹ புந: ஸாக³ரஸமீபம்’ க³த: ;
8 Jerusalem, Idumea, Transjordan, and from the regions of Tyre and Sidon. So many people came to see him because they'd heard all he was doing.
ததோ கா³லீல்யிஹூதா³-யிரூஸா²லம்-இதோ³ம்-யர்த³ந்நதீ³பாரஸ்தா²நேப்⁴யோ லோகஸமூஹஸ்தஸ்ய பஸ்²சாத்³ க³த: ; தத³ந்ய: ஸோரஸீத³நோ: ஸமீபவாஸிலோகஸமூஹஸ்²ச தஸ்ய மஹாகர்ம்மணாம்’ வார்த்தம்’ ஸ்²ருத்வா தஸ்ய ஸந்நிதி⁴மாக³த: |
9 Jesus told his disciples to have a small boat ready in case the crowd crushed him,
ததா³ லோகஸமூஹஸ்²சேத் தஸ்யோபரி பததி இத்யாஸ²ங்க்ய ஸ நாவமேகாம்’ நிகடே ஸ்தா²பயிதும்’ ஸி²ஷ்யாநாதி³ஷ்டவாந்|
10 because he had healed so many that all the sick people kept on pressing towards him so they could touch him.
யதோ(அ)நேகமநுஷ்யாணாமாரோக்³யகரணாத்³ வ்யாதி⁴க்³ரஸ்தா: ஸர்வ்வே தம்’ ஸ்ப்ரஷ்டும்’ பரஸ்பரம்’ ப³லேந யத்நவந்த: |
11 Whenever the evil spirits saw him they would fall down in front of him and shout out, “You are the Son of God!”
அபரஞ்ச அபவித்ரபூ⁴தாஸ்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தச்சரணயோ: பதித்வா ப்ரோசை: ப்ரோசு: , த்வமீஸ்²வரஸ்ய புத்ர: |
12 But he commanded them not to reveal who he was.
கிந்து ஸ தாந் த்³ரு’ட⁴ம் ஆஜ்ஞாப்ய ஸ்வம்’ பரிசாயிதும்’ நிஷித்³த⁴வாந்|
13 Then Jesus went away to the hill country. He called those he wanted to be with him, and they came to him.
அநந்தரம்’ ஸ பர்வ்வதமாருஹ்ய யம்’ யம்’ ப்ரதிச்சா² தம்’ தமாஹூதவாந் ததஸ்தே தத்ஸமீபமாக³தா: |
14 He chose twelve to be with him, and called them apostles. They were to be with him, and he would send them out to announce the good news,
ததா³ ஸ த்³வாத³ஸ²ஜநாந் ஸ்வேந ஸஹ ஸ்தா²தும்’ ஸுஸம்’வாத³ப்ரசாராய ப்ரேரிதா ப⁴விதும்’
15 and with the authority to drive out demons.
ஸர்வ்வப்ரகாரவ்யாதீ⁴நாம்’ ஸ²மநகரணாய ப்ரபா⁴வம்’ ப்ராப்தும்’ பூ⁴தாந் த்யாஜயிதுஞ்ச நியுக்தவாந்|
16 These are the twelve he chose: Simon (whom he called Peter),
தேஷாம்’ நாமாநீமாநி, ஸி²மோந் ஸிவதி³புத்ரோ
17 James the son of Zebedee and his brother John (who he called Boanerges, meaning “sons of thunder”),
யாகூப்³ தஸ்ய ப்⁴ராதா யோஹந் ச ஆந்த்³ரிய: பி²லிபோ ப³ர்த²லமய: ,
18 Andrew, Philip, Bartholomew, Matthew, Thomas, James the son of Alphaeus, Thaddaeus, Simon the Revolutionary,
மதீ² தோ²மா ச ஆல்பீ²யபுத்ரோ யாகூப்³ த²த்³தீ³ய: கிநாநீய: ஸி²மோந் யஸ்தம்’ பரஹஸ்தேஷ்வர்பயிஷ்யதி ஸ ஈஷ்கரியோதீயயிஹூதா³ஸ்²ச|
19 and Judas Iscariot (who betrayed him).
ஸ ஸி²மோநே பிதர இத்யுபநாம த³தௌ³ யாகூப்³யோஹந்ப்⁴யாம்’ ச பி³நேரிகி³ஸ்² அர்த²தோ மேக⁴நாத³புத்ராவித்யுபநாம த³தௌ³|
20 Jesus went home, but such a large crowd gathered again that he and his disciples didn't even have time to eat.
அநந்தரம்’ தே நிவேஸ²நம்’ க³தா: , கிந்து தத்ராபி புநர்மஹாந் ஜநஸமாக³மோ (அ)ப⁴வத் தஸ்மாத்தே போ⁴க்துமப்யவகாஸ²ம்’ ந ப்ராப்தா: |
21 When Jesus' family heard about it, they came to take him away, saying, “He's lost his senses!”
ததஸ்தஸ்ய ஸுஹ்ரு’ல்லோகா இமாம்’ வார்த்தாம்’ ப்ராப்ய ஸ ஹதஜ்ஞாநோபூ⁴த்³ இதி கதா²ம்’ கத²யித்வா தம்’ த்⁴ரு’த்வாநேதும்’ க³தா: |
22 But the religious leaders from Jerusalem said, “He's possessed by Beelzebub! It's by the ruler of demons that he's driving out demons!”
அபரஞ்ச யிரூஸா²லம ஆக³தா யே யே(அ)த்⁴யாபகாஸ்தே ஜக³து³ரயம்’ புருஷோ பூ⁴தபத்யாபி³ஷ்டஸ்தேந பூ⁴தபதிநா பூ⁴தாந் த்யாஜயதி|
23 But Jesus called them over to him. Using illustrations he asked them, “How can Satan throw out Satan?
ததஸ்தாநாஹூய யீஸு² ர்த்³ரு’ஷ்டாந்தை: கதா²ம்’ கதி²தவாந் ஸை²தாந் கத²ம்’ ஸை²தாநம்’ த்யாஜயிதும்’ ஸ²க்நோதி?
24 A kingdom fighting itself can't continue.
கிஞ்சந ராஜ்யம்’ யதி³ ஸ்வவிரோதே⁴ந ப்ரு’த²க்³ ப⁴வதி தர்ஹி தத்³ ராஜ்யம்’ ஸ்தி²ரம்’ ஸ்தா²தும்’ ந ஸ²க்நோதி|
25 A household that's divided is doomed.
ததா² கஸ்யாபி பரிவாரோ யதி³ பரஸ்பரம்’ விரோதீ⁴ ப⁴வதி தர்ஹி ஸோபி பரிவார: ஸ்தி²ரம்’ ஸ்தா²தும்’ ந ஸ²க்நோதி|
26 If Satan is divided and fights against himself, he won't last long—he'll soon come to an end.
தத்³வத் ஸை²தாந் யதி³ ஸ்வவிபக்ஷதயா உத்திஷ்ட²ந் பி⁴ந்நோ ப⁴வதி தர்ஹி ஸோபி ஸ்தி²ரம்’ ஸ்தா²தும்’ ந ஸ²க்நோதி கிந்தூச்சி²ந்நோ ப⁴வதி|
27 Clearly, if someone breaks into the house of a strong man and tries to take his things, he won't get far in his theft unless he ties up the strong man first.”
அபரஞ்ச ப்ரப³லம்’ ஜநம்’ ப்ரத²மம்’ ந ப³த்³தா⁴ கோபி தஸ்ய க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஸ்²ய த்³ரவ்யாணி லுண்ட²யிதும்’ ந ஸ²க்நோதி, தம்’ ப³த்³வ்வைவ தஸ்ய க்³ரு’ஹஸ்ய த்³ரவ்யாணி லுண்ட²யிதும்’ ஸ²க்நோதி|
28 “I tell you the truth: all sins and blasphemies can be forgiven,
அதோஹேதோ ர்யுஷ்மப்⁴யமஹம்’ ஸத்யம்’ கத²யாமி மநுஷ்யாணாம்’ ஸந்தாநா யாநி யாநி பாபாநீஸ்²வரநிந்தா³ஞ்ச குர்வ்வந்தி தேஷாம்’ தத்ஸர்வ்வேஷாமபராதா⁴நாம்’ க்ஷமா ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி,
30 (Jesus said this because they said, “He has an evil spirit.”)
தஸ்யாபவித்ரபூ⁴தோ(அ)ஸ்தி தேஷாமேதத்கதா²ஹேதோ: ஸ இத்த²ம்’ கதி²தவாந்|
31 Then Jesus' mother and brothers arrived. They waited outside and sent him a message, asking him to come out.
அத² தஸ்ய மாதா ப்⁴ராத்ரு’க³ணஸ்²சாக³த்ய ப³ஹிஸ்திஷ்ட²நதோ லோகாந் ப்ரேஷ்ய தமாஹூதவந்த: |
32 The crowd that was sitting around him told him, “Your mother and brothers are outside asking for you.”
ததஸ்தத்ஸந்நிதௌ⁴ ஸமுபவிஷ்டா லோகாஸ்தம்’ ப³பா⁴ஷிரே பஸ்²ய ப³ஹிஸ்தவ மாதா ப்⁴ராதரஸ்²ச த்வாம் அந்விச்ச²ந்தி|
33 “Who is my mother? Who are my brothers?” he responded.
ததா³ ஸ தாந் ப்ரத்யுவாச மம மாதா கா ப்⁴ராதரோ வா கே? தத: பரம்’ ஸ ஸ்வமீபோபவிஷ்டாந் ஸி²ஷ்யாந் ப்ரதி அவலோகநம்’ க்ரு’த்வா கத²யாமாஸ
34 Looking around at all those sitting there in a circle, he said, “Here is my mother! Here are my brothers!
பஸ்²யதைதே மம மாதா ப்⁴ராதரஸ்²ச|
35 Whoever does what God wants, they are my brother, and sister, and mother.”
ய: கஸ்²சித்³ ஈஸ்²வரஸ்யேஷ்டாம்’ க்ரியாம்’ கரோதி ஸ ஏவ மம ப்⁴ராதா ப⁴கி³நீ மாதா ச|
