Luke 23
1 The whole council rose and took him to Pilate.
តតះ សភាស្ថាះ សវ៌្វលោកា ឧត្ថាយ តំ បីលាតសម្មុខំ នីត្វាប្រោទ្យ វក្តុមារេភិរេ,
2 There they started to accuse him. “We found this man deceiving our nation, telling people not to pay taxes to Caesar, and claiming he is Messiah, a king,” they said.
ស្វមភិឞិក្តំ រាជានំ វទន្តំ កៃមររាជាយ ករទានំ និឞេធន្តំ រាជ្យវិបយ៌្យយំ កុត៌្តុំ ប្រវត៌្តមានម៑ ឯន ប្រាប្តា វយំ។
3 “Are you the King of the Jews?” Pilate asked him. “So you say,” replied Jesus.
តទា បីលាតស្តំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ត្វំ កិំ យិហូទីយានាំ រាជា? ស ប្រត្យុវាច ត្វំ សត្យមុក្តវាន៑។
4 Then Pilate said to the chief priests and the crowds, “I don't find this man guilty of any crime.”
តទា បីលាតះ ប្រធានយាជកាទិលោកាន៑ ជគាទ៑, អហមេតស្យ កមប្យបរាធំ នាប្តវាន៑។
5 But they insisted, saying, “He is inciting rebellion all over Judea with his teachings, from Galilee to right here in Jerusalem.”
តតស្តេ បុនះ សាហមិនោ ភូត្វាវទន៑, ឯឞ គាលីល ឯតត្ស្ថានបយ៌្យន្តេ សវ៌្វស្មិន៑ យិហូទាទេឝេ សវ៌្វាល្លោកានុបទិឝ្យ កុប្រវ្ឫត្តិំ គ្រាហីតវាន៑។
6 When he heard this, Pilate asked, “Is this man a Galilean?”
តទា បីលាតោ គាលីលប្រទេឝស្យ នាម ឝ្រុត្វា បប្រច្ឆ, កិមយំ គាលីលីយោ លោកះ?
7 When he discovered that Jesus came under Herod's jurisdiction, he sent him to Herod who was also in Jerusalem at the time.
តតះ ស គាលីល្ប្រទេឝីយហេរោទ្រាជស្យ តទា ស្ថិតេស្តស្យ សមីបេ យីឝុំ ប្រេឞយាមាស។
8 Herod was very pleased to see Jesus since he had wanted to meet him for a long time. He had heard about Jesus and was hoping to see him perform a miracle.
តទា ហេរោទ៑ យីឝុំ វិលោក្យ សន្តុតោឞ, យតះ ស តស្យ ពហុវ្ឫត្តាន្តឝ្រវណាត៑ តស្យ កិញិចទាឝ្ចយ៌្យកម៌្ម បឝ្យតិ ឥត្យាឝាំ ក្ឫត្វា ពហុកាលមារភ្យ តំ ទ្រឞ្ដុំ ប្រយាសំ ក្ឫតវាន៑។
9 He asked Jesus many questions, but Jesus did not answer him at all.
តស្មាត៑ តំ ពហុកថាះ បប្រច្ឆ កិន្តុ ស តស្យ កស្យាបិ វាក្យស្យ ប្រត្យុត្តរំ នោវាច។
10 The chief priests and religious teachers stood there, angrily accusing him.
អថ ប្រធានយាជកា អធ្យាបកាឝ្ច ប្រោត្តិឞ្ឋន្តះ សាហសេន តមបវទិតុំ ប្រារេភិរេ។
11 Herod and his soldiers treated Jesus with contempt and mocked him. Then they placed a royal robe on him and sent him back to Pilate.
ហេរោទ៑ តស្យ សេនាគណឝ្ច តមវជ្ញាយ ឧបហាសត្វេន រាជវស្ត្រំ បរិធាប្យ បុនះ បីលាតំ ប្រតិ តំ ប្រាហិណោត៑។
12 From that day on Herod and Pilate were friends—before that they had been enemies.
បូវ៌្វំ ហេរោទ្បីលាតយោះ បរស្បរំ វៃរភាវ អាសីត៑ កិន្តុ តទ្ទិនេ ទ្វយោ រ្មេលនំ ជាតម៑។
13 Pilate called together the chief priests, rulers, and the people,
បឝ្ចាត៑ បីលាតះ ប្រធានយាជកាន៑ ឝាសកាន៑ លោកាំឝ្ច យុគបទាហូយ ពភាឞេ,
14 and told them, “You brought this man before me, accusing him of inciting the people to rebellion. I've carefully examined him in your presence, and do not find him guilty of the charges you have brought against him.
រាជ្យវិបយ៌្យយការកោយម៑ ឥត្យុក្ត្វា មនុឞ្យមេនំ មម និកដមានៃឞ្ដ កិន្តុ បឝ្យត យុឞ្មាកំ សមក្ឞម៑ អស្យ វិចារំ ក្ឫត្វាបិ ប្រោក្តាបវាទានុរូបេណាស្យ កោប្យបរាធះ សប្រមាណោ ន ជាតះ,
15 Neither did Herod, for he sent him back to us. He has done nothing that demands he should be put to death.
យូយញ្ច ហេរោទះ សន្និធៅ ប្រេឞិតា មយា តត្រាស្យ កោប្យបរាធស្តេនាបិ ន ប្រាប្តះ។ បឝ្យតានេន វធហេតុកំ កិមបិ នាបរាទ្ធំ។
16 So I will have him flogged and then release him.”
តស្មាទេនំ តាឌយិត្វា វិហាស្យាមិ។
តត្រោត្សវេ តេឞាមេកោ មោចយិតវ្យះ។
18 But they all shouted together, “Kill this man, and release Barabbas to us.”
ឥតិ ហេតោស្តេ ប្រោច្ចៃរេកទា ប្រោចុះ, ឯនំ ទូរីក្ឫត្យ ពរព្ពានាមានំ មោចយ។
19 (Barabbas had been put in prison for taking part in a rebellion in the city, and for murder.)
ស ពរព្ពា នគរ ឧបប្លវវធាបរាធាភ្យាំ ការាយាំ ពទ្ធ អាសីត៑។
20 Pilate wanted to release Jesus, so spoke to them again.
កិន្តុ បីលាតោ យីឝុំ មោចយិតុំ វាញ្ឆន៑ បុនស្តានុវាច។
21 But they kept on shouting, “Crucify him! Crucify him!”
តថាប្យេនំ ក្រុឝេ វ្យធ ក្រុឝេ វ្យធេតិ វទន្តស្តេ រុរុវុះ។
22 Pilate asked them for the third time, “But why? What crime has he committed? I don't find any reason for executing him. So I will have him flogged and then release him.”
តតះ ស ត្ឫតីយវារំ ជគាទ កុតះ? ស កិំ កម៌្ម ក្ឫតវាន៑? នាហមស្យ កមបិ វធាបរាធំ ប្រាប្តះ កេវលំ តាឌយិត្វាមុំ ត្យជាមិ។
23 But they continued insisting with loud shouts, demanding that he be crucified. Their shouting succeeded,
តថាបិ តេ បុនរេនំ ក្រុឝេ វ្យធ ឥត្យុក្ត្វា ប្រោច្ចៃទ៌្ឫឍំ ប្រាត៌្ហយាញ្ចក្រិរេ;
24 and Pilate gave the sentence they demanded.
តតះ ប្រធានយាជកាទីនាំ កលរវេ ប្រពលេ សតិ តេឞាំ ប្រាត៌្ហនារូបំ កត៌្តុំ បីលាត អាទិទេឝ។
25 He released the man imprisoned for rebellion and murder, but he sent Jesus to be put to death in accordance with their demands.
រាជទ្រោហវធយោរបរាធេន ការាស្ថំ យំ ជនំ តេ យយាចិរេ តំ មោចយិត្វា យីឝុំ តេឞាមិច្ឆាយាំ សមាប៌យត៑។
26 As the soldiers led him away, they seized a man called Simon of Cyrene, who had come in from the countryside. They put the cross on him and made him carry it behind Jesus.
អថ តេ យីឝុំ គ្ឫហីត្វា យាន្តិ, ឯតហ៌ិ គ្រាមាទាគតំ ឝិមោននាមានំ កុរីណីយំ ជនំ ធ្ឫត្វា យីឝោះ បឝ្ចាន្នេតុំ តស្យ ស្កន្ធេ ក្រុឝមប៌យាមាសុះ។
27 A large crowd followed him, along with women who were mourning and lamenting him.
តតោ លោការណ្យមធ្យេ ពហុស្ត្រិយោ រុទត្យោ វិលបន្ត្យឝ្ច យីឝោះ បឝ្ចាទ៑ យយុះ។
28 Jesus turned to them and said, “Daughters of Jerusalem, don't weep for me. Weep for yourselves and your children.
កិន្តុ ស វ្យាឃុដ្យ តា ឧវាច, ហេ យិរូឝាលមោ នាយ៌្យោ យុយំ មទត៌្ហំ ន រុទិត្វា ស្វាត៌្ហំ ស្វាបត្យាត៌្ហញ្ច រុទិតិ;
29 For the time is coming when they'll say, ‘Happy are those who are childless, and those who never had babies, and those who never nursed them.’
បឝ្យត យះ កទាបិ គព៌្ហវត្យោ នាភវន៑ ស្តន្យញ្ច នាបាយយន៑ តាទ្ឫឝី រ្វន្ធ្យា យទា ធន្យា វក្ឞ្យន្តិ ស កាល អាយាតិ។
30 They'll say to the mountains, ‘Fall down on us,’ and to the hills, ‘Cover us.’
តទា ហេ ឝៃលា អស្មាកមុបរិ បតត, ហេ ឧបឝៃលា អស្មានាច្ឆាទយត កថាមីទ្ឫឝីំ លោកា វក្ឞ្យន្តិ។
31 For if they do this to wood that is green, what will happen when it's dried out?”
យតះ សតេជសិ ឝាខិនិ ចេទេតទ៑ ឃដតេ តហ៌ិ ឝុឞ្កឝាខិនិ កិំ ន ឃដិឞ្យតេ?
32 They also took two others who were criminals to be executed with him.
តទា តេ ហន្តុំ ទ្វាវបរាធិនៅ តេន សាទ៌្ធំ និន្យុះ។
33 When they reached the place called the Skull they crucified him together with the criminals, one on his right, and the other on his left.
អបរំ ឝិរះកបាលនាមកស្ថានំ ប្រាប្យ តំ ក្រុឝេ វិវិធុះ; តទ្ទ្វយោរបរាធិនោរេកំ តស្យ ទក្ឞិណោ តទន្យំ វាមេ ក្រុឝេ វិវិធុះ។
34 Jesus said, “Father, please forgive them, for they don't know what they're doing.” They divided up his clothes by throwing dice for them.
តទា យីឝុរកថយត៑, ហេ បិតរេតាន៑ ក្ឞមស្វ យត ឯតេ យត៑ កម៌្ម កុវ៌្វន្តិ តន៑ ន វិទុះ; បឝ្ចាត្តេ គុដិកាបាតំ ក្ឫត្វា តស្យ វស្ត្រាណិ វិភជ្យ ជគ្ឫហុះ។
35 The people stood and watched and the leaders sneered at Jesus. “He saved others, let him save himself, if he is really God's Messiah, the Chosen One,” they said.
តត្រ លោកសំឃស្តិឞ្ឋន៑ ទទឝ៌; តេ តេឞាំ ឝាសកាឝ្ច តមុបហស្យ ជគទុះ, ឯឞ ឥតរាន៑ រក្ឞិតវាន៑ យទីឝ្វរេណាភិរុចិតោ ៜភិឞិក្តស្ត្រាតា ភវតិ តហ៌ិ ស្វមធុនា រក្ឞតុ។
36 The soldiers also mocked him, coming up to him and offering him wine vinegar, saying,
តទន្យះ សេនាគណា ឯត្យ តស្មៃ អម្លរសំ ទត្វា បរិហស្យ ប្រោវាច,
37 “If you're the King of the Jews, then save yourself.”
ចេត្ត្វំ យិហូទីយានាំ រាជាសិ តហ៌ិ ស្វំ រក្ឞ។
38 Above Jesus was a sign on which it was written, “This is the King of the Jews.”
យិហូទីយានាំ រាជេតិ វាក្យំ យូនានីយរោមីយេព្រីយាក្ឞរៃ រ្លិខិតំ តច្ឆិរស ឩទ៌្ធ្វេៜស្ថាប្យត។
39 One of the criminals hanging there joined in the insults against Jesus. “Aren't you the Messiah?” he asked. “Then save yourself—and us too!”
តទោភយបាឝ៌្វយោ រ្វិទ្ធៅ យាវបរាធិនៅ តយោរេកស្តំ វិនិន្ទ្យ ពភាឞេ, ចេត្ត្វម៑ អភិឞិក្តោសិ តហ៌ិ ស្វមាវាញ្ច រក្ឞ។
40 But the other criminal disagreed and argued with him, “Don't you fear God even when you're suffering the same punishment?” he asked.
កិន្ត្វន្យស្តំ តជ៌យិត្វាវទត៑, ឦឝ្វរាត្តវ កិញ្ចិទបិ ភយំ នាស្តិ កិំ? ត្វមបិ សមានទណ្ឌោសិ,
41 “For us the sentence is right since we're being punished for what we did, but this man didn't do anything wrong.”
យោគ្យបាត្រេ អាវាំ ស្វស្វកម៌្មណាំ សមុចិតផលំ ប្រាប្នុវះ កិន្ត្វនេន កិមបិ នាបរាទ្ធំ។
42 Then he said, “Jesus, please remember me when you come into your kingdom.”
អថ ស យីឝុំ ជគាទ ហេ ប្រភេ ភវាន៑ ស្វរាជ្យប្រវេឝកាលេ មាំ ស្មរតុ។
43 Jesus replied, “I promise you today you will be with me in paradise.”
តទា យីឝុះ កថិតវាន៑ ត្វាំ យថាត៌្ហំ វទាមិ ត្វមទ្យៃវ មយា សាទ៌្ធំ បរលោកស្យ សុខស្ថានំ ប្រាប្ស្យសិ។
44 By this time it was around noon and darkness fell over the whole land until three in the afternoon.
អបរញ្ច ទ្វិតីយយាមាត៑ ត្ឫតីយយាមបយ៌្យន្តំ រវេស្តេជសោន្តហ៌ិតត្វាត៑ សវ៌្វទេឝោៜន្ធការេណាវ្ឫតោ
45 The sun's light was shut out, and the Temple veil was torn in two.
មន្ទិរស្យ យវនិកា ច ឆិទ្យមានា ទ្វិធា ពភូវ។
46 Jesus called out in a loud voice, “Father, I place myself in your hands.” Having said this he breathed his last.
តតោ យីឝុរុច្ចៃរុវាច, ហេ បិត រ្មមាត្មានំ តវ ករេ សមប៌យេ, ឥត្យុក្ត្វា ស ប្រាណាន៑ ជហៅ។
47 When the centurion saw what had happened he praised God and said, “Surely this man was innocent.”
តទៃតា ឃដនា ទ្ឫឞ្ដ្វា ឝតសេនាបតិរីឝ្វរំ ធន្យមុក្ត្វា កថិតវាន៑ អយំ និតាន្តំ សាធុមនុឞ្យ អាសីត៑។
48 When all the crowds that had come to watch saw what happened they went home beating their chests in grief.
អថ យាវន្តោ លោកា ទ្រឞ្ដុម៑ អាគតាស្តេ តា ឃដនា ទ្ឫឞ្ដ្វា វក្ឞះសុ ករាឃាតំ ក្ឫត្វា វ្យាចុដ្យ គតាះ។
49 But all those who knew Jesus, including the women who'd followed him from Galilee, watched from a distance.
យីឝោ រ្ជ្ញាតយោ យា យា យោឞិតឝ្ច គាលីលស្តេន សាទ៌្ធមាយាតាស្តា អបិ ទូរេ ស្ថិត្វា តត៑ សវ៌្វំ ទទ្ឫឝុះ។
50 There was a man called Joseph who was good and honest. He was a member of the council,
តទា យិហូទីយានាំ មន្ត្រណាំ ក្រិយាញ្ចាសម្មន្យមាន ឦឝ្វរស្យ រាជត្វម៑ អបេក្ឞមាណោ
51 but he hadn't agreed with its decisions and actions. He came from the Jewish town of Arimathea, and was waiting expectantly for the kingdom of God.
យិហូទិទេឝីយោ ៜរិមថីយនគរីយោ យូឞផ្នាមា មន្ត្រី ភទ្រោ ធាម៌្មិកឝ្ច បុមាន្
52 Joseph went to Pilate and asked for Jesus' body.
បីលាតាន្តិកំ គត្វា យីឝោ រ្ទេហំ យយាចេ។
53 Once he'd taken it down, he wrapped it in a linen cloth. He laid Jesus in an unused tomb cut into the rock.
បឝ្ចាទ៑ វបុរវរោហ្យ វាសសា សំវេឞ្ដ្យ យត្រ កោបិ មានុឞោ នាស្ថាប្យត តស្មិន៑ ឝៃលេ ស្វាតេ ឝ្មឝានេ តទស្ថាបយត៑។
54 It was preparation day and the Sabbath would soon begin.
តទ្ទិនមាយោជនីយំ ទិនំ វិឝ្រាមវារឝ្ច សមីបះ។
55 The women who had come with Jesus from Galilee had followed Joseph and had seen the tomb where Jesus' body had been laid.
អបរំ យីឝុនា សាទ៌្ធំ គាលីល អាគតា យោឞិតះ បឝ្ចាទិត្វា ឝ្មឝានេ តត្រ យថា វបុះ ស្ថាបិតំ តច្ច ទ្ឫឞ្ដ្វា
56 They returned home and prepared spices and ointments. But on the Sabbath they rested, observing the commandment.
វ្យាឃុដ្យ សុគន្ធិទ្រវ្យតៃលានិ ក្ឫត្វា វិធិវទ៑ វិឝ្រាមវារេ វិឝ្រាមំ ចក្រុះ។
