Luke 20
1 Once when Jesus was teaching the people in the Temple, telling them the good news, some of the chief priests and religious teachers came with the elders.
அதை²கதா³ யீஸு² ர்மநித³ரே ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயந் லோகாநுபதி³ஸ²தி, ஏதர்ஹி ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகா: ப்ராஞ்சஸ்²ச தந்நிகடமாக³த்ய பப்ரச்சு²:
2 They asked him, “Tell us: by whose authority are you doing what you do? Who gave you the right to do this?”
கயாஜ்ஞயா த்வம்’ கர்ம்மாண்யேதாநி கரோஷி? கோ வா த்வாமாஜ்ஞாபயத்? தத³ஸ்மாந் வத³|
3 “Let me ask you a question too,” Jesus replied. “Tell me:
ஸ ப்ரத்யுவாச, தர்ஹி யுஷ்மாநபி கதா²மேகாம்’ ப்ரு’ச்சா²மி தஸ்யோத்தரம்’ வத³த|
4 the baptism of John—was it from heaven, or was it just human?”
யோஹநோ மஜ்ஜநம் ஈஸ்²வரஸ்ய மாநுஷாணாம்’ வாஜ்ஞாதோ ஜாதம்’?
5 They talked about it among themselves: “If we say it was from heaven, he'll ask, ‘Then why didn't you believe him?’
ததஸ்தே மிதோ² விவிச்ய ஜக³து³: , யதீ³ஸ்²வரஸ்ய வதா³மஸ்தர்ஹி தம்’ குதோ ந ப்ரத்யைத ஸ இதி வக்ஷ்யதி|
6 And if we say it was just human, everybody will stone us for they're sure John was a prophet.”
யதி³ மநுஷ்யஸ்யேதி வதா³மஸ்தர்ஹி ஸர்வ்வே லோகா அஸ்மாந் பாஷாணை ர்ஹநிஷ்யந்தி யதோ யோஹந் ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³தி ஸர்வ்வே த்³ரு’ட⁴ம்’ ஜாநந்தி|
7 So they answered, “We don't know where it came from.”
அதஏவ தே ப்ரத்யூசு: கஸ்யாஜ்ஞயா ஜாதம் இதி வக்தும்’ ந ஸ²க்நும: |
8 Jesus replied, “Then I won't tell you by whose authority I do what I do.”
ததா³ யீஸு²ரவத³த் தர்ஹி கயாஜ்ஞயா கர்ம்மாண்யேதாதி கரோமீதி ச யுஷ்மாந் ந வக்ஷ்யாமி|
9 Then he began to tell the people a story: “Once there was a man who planted a vineyard, leased it to some farmers, and went to live in another country for a long while.
அத² லோகாநாம்’ ஸாக்ஷாத் ஸ இமாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²ம்’ வக்துமாரேபே⁴, கஸ்²சித்³ த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரம்’ க்ரு’த்வா தத் க்ஷேத்ரம்’ க்ரு’ஷீவலாநாம்’ ஹஸ்தேஷு ஸமர்ப்ய ப³ஹுகாலார்த²ம்’ தூ³ரதே³ஸ²ம்’ ஜகா³ம|
10 At harvest time he sent a servant to the tenant farmers to collect his share of the crop, but the farmers beat the servant and sent him away with nothing.
அத² ப²லகாலே ப²லாநி க்³ரஹீது க்ரு’ஷீவலாநாம்’ ஸமீபே தா³ஸம்’ ப்ராஹிணோத் கிந்து க்ரு’ஷீவலாஸ்தம்’ ப்ரஹ்ரு’த்ய ரிக்தஹஸ்தம்’ விஸஸர்ஜு: |
11 So the owner sent another servant, but they beat him too and treated him shamefully, and sent him away with nothing.
தத: ஸோதி⁴பதி: புநரந்யம்’ தா³ஸம்’ ப்ரேஷயாமாஸ, தே தமபி ப்ரஹ்ரு’த்ய குவ்யவஹ்ரு’த்ய ரிக்தஹஸ்தம்’ விஸஸ்ரு’ஜு: |
12 So he sent a third servant, but they wounded him and threw him out.
தத: ஸ த்ரு’தீயவாரம் அந்யம்’ ப்ராஹிணோத் தே தமபி க்ஷதாங்க³ம்’ க்ரு’த்வா ப³ஹி ர்நிசிக்ஷிபு: |
13 The owner of the vineyard asked himself, ‘What shall I do? I know, I'll send my son whom I love. Perhaps they will respect him.’
ததா³ க்ஷேத்ரபதி ர்விசாரயாமாஸ, மமேதா³நீம்’ கிம்’ கர்த்தவ்யம்’? மம ப்ரியே புத்ரே ப்ரஹிதே தே தமவஸ்²யம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸமாத³ரிஷ்யந்தே|
14 But when they saw him coming, the farmers said to themselves, ‘This is the owner's heir. Let's kill him! That way we can take his inheritance.’
கிந்து க்ரு’ஷீவலாஸ்தம்’ நிரீக்ஷ்ய பரஸ்பரம்’ விவிச்ய ப்ரோசு: , அயமுத்தராதி⁴காரீ ஆக³ச்ச²தைநம்’ ஹந்மஸ்ததோதி⁴காரோஸ்மாகம்’ ப⁴விஷ்யதி|
15 They threw him out of the vineyard and killed him. Now what will the owner of the vineyard do to them?
ததஸ்தே தம்’ க்ஷேத்ராத்³ ப³ஹி ர்நிபாத்ய ஜக்⁴நுஸ்தஸ்மாத் ஸ க்ஷேத்ரபதிஸ்தாந் ப்ரதி கிம்’ கரிஷ்யதி?
16 He will come and kill these farmers and let others have the vineyard.” When they heard the story, they said, “May this never happen!”
ஸ ஆக³த்ய தாந் க்ரு’ஷீவலாந் ஹத்வா பரேஷாம்’ ஹஸ்தேஷு தத்க்ஷேத்ரம்’ ஸமர்பயிஷ்யதி; இதி கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா தே (அ)வத³ந் ஏதாத்³ரு’ஸீ² க⁴டநா ந ப⁴வது|
17 But Jesus looked at them and said, “Then why is it written in the Scriptures, ‘The stone the builders rejected has now become the chief cornerstone’?
கிந்து யீஸு²ஸ்தாநவலோக்ய ஜகா³த³, தர்ஹி, ஸ்த²பதய: கரிஷ்யந்தி க்³ராவாணம்’ யந்து துச்ச²கம்’| ப்ரதா⁴நப்ரஸ்தர: கோணே ஸ ஏவ ஹி ப⁴விஷ்யதி| ஏதஸ்ய ஸா²ஸ்த்ரீயவசநஸ்ய கிம்’ தாத்பர்ய்யம்’?
18 Anyone who falls on that stone will be broken in pieces; anyone it falls upon will be crushed.”
அபரம்’ தத்பாஷாணோபரி ய: பதிஷ்யதி ஸ ப⁴ம்’க்ஷ்யதே கிந்து யஸ்யோபரி ஸ பாஷாண: பதிஷ்யதி ஸ தேந தூ⁴லிவச் சூர்ணீப⁴விஷ்யதி|
19 Immediately the religious teachers and the chief priests wanted to arrest him because they realized that the story Jesus told was aimed at them, but they were afraid of what the people would do.
ஸோஸ்மாகம்’ விருத்³த⁴ம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தமிமம்’ கதி²தவாந் இதி ஜ்ஞாத்வா ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச ததை³வ தம்’ த⁴ர்தும்’ வவாஞ்சு²: கிந்து லோகேப்⁴யோ பி³ப்⁴யு: |
20 Watching for an opportunity they sent spies who pretended to be sincere. They tried to catch Jesus out in something he said so they could hand him over to the power and authority of the governor.
அதஏவ தம்’ ப்ரதி ஸதர்கா: ஸந்த: கத²ம்’ தத்³வாக்யதோ³ஷம்’ த்⁴ரு’த்வா தம்’ தே³ஸா²தி⁴பஸ்ய ஸாது⁴வேஸ²தா⁴ரிணஸ்²சராந் தஸ்ய ஸமீபே ப்ரேஷயாமாஸு: |
21 They said, “Teacher, we know that you speak and teach what is good and right, and that you're not swayed by the opinions of others. You truly teach the way of God.
ததா³ தே தம்’ பப்ரச்சு²: , ஹே உபதே³ஸ²க ப⁴வாந் யதா²ர்த²ம்’ கத²யந் உபதி³ஸ²தி, கமப்யநபேக்ஷ்ய ஸத்யத்வேநைஸ்²வரம்’ மார்க³முபதி³ஸ²தி, வயமேதஜ்ஜாநீம: |
22 So should we pay taxes to Caesar or not?”
கைஸரராஜாய கரோஸ்மாபி⁴ ர்தே³யோ ந வா?
23 But Jesus saw through their trickery, and said to them,
ஸ தேஷாம்’ வஞ்சநம்’ ஜ்ஞாத்வாவத³த் குதோ மாம்’ பரீக்ஷத்⁴வே? மாம்’ முத்³ராமேகம்’ த³ர்ஸ²யத|
24 “Show me a coin—a denarius. Whose image and inscription is on it?” “Caesar's,” they answered.
இஹ லிகி²தா மூர்திரியம்’ நாம ச கஸ்ய? தே(அ)வத³ந் கைஸரஸ்ய|
25 “Then give back to Caesar what belongs to Caesar, and give back to God what belongs to God,” he told them.
ததா³ ஸ உவாச, தர்ஹி கைஸரஸ்ய த்³ரவ்யம்’ கைஸராய த³த்த; ஈஸ்²வரஸ்ய து த்³ரவ்யமீஸ்²வராய த³த்த|
26 They weren't able to trap him by what he told the people. They were stunned at his reply, and fell silent.
தஸ்மால்லோகாநாம்’ ஸாக்ஷாத் தத்கதா²யா: கமபி தோ³ஷம்’ த⁴ர்துமப்ராப்ய தே தஸ்யோத்தராத்³ ஆஸ்²சர்ய்யம்’ மந்யமாநா மௌநிநஸ்தஸ்து²: |
27 Then some of the Sadducees, who deny the resurrection, came to Jesus with this question:
அபரஞ்ச ஸ்²மஸா²நாது³த்தா²நாநங்கீ³காரிணாம்’ ஸிதூ³கிநாம்’ கியந்தோ ஜநா ஆக³த்ய தம்’ பப்ரச்சு²: ,
28 “Teacher,” they began, “Moses gave us a law that if a married man dies leaving a wife without children, then his brother should marry the widow and have children for his dead brother.
ஹே உபதே³ஸ²க ஸா²ஸ்த்ரே மூஸா அஸ்மாந் ப்ரதீதி லிலேக² யஸ்ய ப்⁴ராதா பா⁴ர்ய்யாயாம்’ ஸத்யாம்’ நி: ஸந்தாநோ ம்ரியதே ஸ தஜ்ஜாயாம்’ விவஹ்ய தத்³வம்’ஸ²ம் உத்பாத³யிஷ்யதி|
29 Once there were seven brothers. The first had a wife, and died without having children.
ததா²ச கேசித் ஸப்த ப்⁴ராதர ஆஸந் தேஷாம்’ ஜ்யேஷ்டோ² ப்⁴ராதா விவஹ்ய நிரபத்ய: ப்ராணாந் ஜஹௌ|
30 The second
அத² த்³விதீயஸ்தஸ்ய ஜாயாம்’ விவஹ்ய நிரபத்ய: ஸந் மமார| த்ரு’தீயஸ்²ச தாமேவ வ்யுவாஹ;
31 and then the third brother also married her. In the end all seven brothers married her, and then died without having children.
இத்த²ம்’ ஸப்த ப்⁴ராதரஸ்தாமேவ விவஹ்ய நிரபத்யா: ஸந்தோ மம்ரு: |
32 Finally the wife died too.
ஸே²ஷே ஸா ஸ்த்ரீ ச மமார|
33 Now whose wife will she be in the resurrection, since all seven brothers had married her?”
அதஏவ ஸ்²மஸா²நாது³த்தா²நகாலே தேஷாம்’ ஸப்தஜநாநாம்’ கஸ்ய ஸா பா⁴ர்ய்யா ப⁴விஷ்யதி? யத: ஸா தேஷாம்’ ஸப்தாநாமேவ பா⁴ர்ய்யாஸீத்|
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யுவாச, ஏதஸ்ய ஜக³தோ லோகா விவஹந்தி வாக்³த³த்தாஸ்²ச ப⁴வந்தி (aiōn g165)
35 “But those who are considered worthy to share in the age to come and the resurrection from the dead don't marry or are given in marriage. (aiōn g165)
கிந்து யே தஜ்ஜக³த்ப்ராப்தியோக்³யத்வேந க³ணிதாம்’ ப⁴விஷ்யந்தி ஸ்²மஸா²நாச்சோத்தா²ஸ்யந்தி தே ந விவஹந்தி வாக்³த³த்தாஸ்²ச ந ப⁴வந்தி, (aiōn g165)
36 They can't die any longer; they're like the angels and are children of God since they're children of the resurrection.
தே புந ர்ந ம்ரியந்தே கிந்து ஸ்²மஸா²நாது³த்தா²பிதா: ஸந்த ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்தாநா: ஸ்வர்கீ³யதூ³தாநாம்’ ஸத்³ரு’ஸா²ஸ்²ச ப⁴வந்தி|
37 But on the question of whether the dead are raised, even Moses proved this when he wrote about the burning bush, when he calls the Lord, ‘the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob.’
அதி⁴கந்து மூஸா: ஸ்தம்போ³பாக்²யாநே பரமேஸ்²வர ஈப்³ராஹீம ஈஸ்²வர இஸ்ஹாக ஈஸ்²வரோ யாகூப³ஸ்²சேஸ்²வர இத்யுக்த்வா ம்ரு’தாநாம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²நஸ்ய ப்ரமாணம்’ லிலேக²|
38 He is not the God of the dead, but of the living, for to him they all are alive.”
அதஏவ ய ஈஸ்²வர: ஸ ம்ரு’தாநாம்’ ப்ரபு⁴ ர்ந கிந்து ஜீவதாமேவ ப்ரபு⁴: , தந்நிகடே ஸர்வ்வே ஜீவந்த: ஸந்தி|
39 Some of the religious teachers responded, “That was a good answer, Teacher.”
இதி ஸ்²ருத்வா கியந்தோத்⁴யாபகா ஊசு: , ஹே உபதே³ஸ²க ப⁴வாந் ப⁴த்³ரம்’ ப்ரத்யுக்தவாந்|
40 After this no one dared to ask him any more questions.
இத: பரம்’ தம்’ கிமபி ப்ரஷ்டம்’ தேஷாம்’ ப்ரக³ல்ப⁴தா நாபூ⁴த்|
41 Then Jesus asked them, “Why is it said that Christ is the son of David?
பஸ்²சாத் ஸ தாந் உவாச, ய: க்²ரீஷ்ட: ஸ தா³யூத³: ஸந்தாந ஏதாம்’ கதா²ம்’ லோகா: கத²ம்’ கத²யந்தி?
42 For David himself says in the book of Psalms: The Lord said to my Lord, ‘Sit at my right hand
யத: மம ப்ரபு⁴மித³ம்’ வாக்யமவத³த் பரமேஸ்²வர: | தவ ஸ²த்ரூநஹம்’ யாவத் பாத³பீட²ம்’ கரோமி ந| தாவத் காலம்’ மதீ³யே த்வம்’ த³க்ஷபார்ஸ்²வ உபாவிஸ²|
43 until I make all your enemies a footstool for your feet.’
இதி கதா²ம்’ தா³யூத்³ ஸ்வயம்’ கீ³தக்³ரந்தே²(அ)வத³த்|
44 David calls him ‘Lord,’ so how can he be David's son?”
அதஏவ யதி³ தா³யூத்³ தம்’ ப்ரபு⁴ம்’ வத³தி, தர்ஹி ஸ கத²ம்’ தஸ்ய ஸந்தாநோ ப⁴வதி?
45 While everyone was paying attention, he said to his disciples,
பஸ்²சாத்³ யீஸு²: ஸர்வ்வஜநாநாம்’ கர்ணகோ³சரே ஸி²ஷ்யாநுவாச,
46 “Watch out for religious leaders who like to go around in long robes, and love to be greeted with respect in the markets, and to have the best seats in the synagogues and places of honor at banquets.
யே(அ)த்⁴யாபகா தீ³ர்க⁴பரிச்ச²த³ம்’ பரிதா⁴ய ப்⁴ரமந்தி, ஹட்டாபணயோ ர்நமஸ்காரே ப⁴ஜநகே³ஹஸ்ய ப்ரோச்சாஸநே போ⁴ஜநக்³ரு’ஹஸ்ய ப்ரதா⁴நஸ்தா²நே ச ப்ரீயந்தே
47 They cheat widows out of what they own, and cover up the kind of people they really are with long-winded prayers. They will receive severe condemnation in the judgment.”
வித⁴வாநாம்’ ஸர்வ்வஸ்வம்’ க்³ரஸித்வா ச²லேந தீ³ர்க⁴காலம்’ ப்ரார்த²யந்தே ச தேஷு ஸாவதா⁴நா ப⁴வத, தேஷாமுக்³ரத³ண்டோ³ ப⁴விஷ்யதி|
