Luke 18
1 Jesus told them this story to encourage them to pray at all times, and not to become discouraged.
ಅಪರಞ್ಚ ಲೋಕೈರಕ್ಲಾನ್ತೈ ರ್ನಿರನ್ತರಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತವ್ಯಮ್ ಇತ್ಯಾಶಯೇನ ಯೀಶುನಾ ದೃಷ್ಟಾನ್ತ ಏಕಃ ಕಥಿತಃ|
2 “Once there was a judge in this particular town who didn't respect God or care about anyone,” Jesus explained.
ಕುತ್ರಚಿನ್ನಗರೇ ಕಶ್ಚಿತ್ ಪ್ರಾಡ್ವಿವಾಕ ಆಸೀತ್ ಸ ಈಶ್ವರಾನ್ನಾಬಿಭೇತ್ ಮಾನುಷಾಂಶ್ಚ ನಾಮನ್ಯತ|
3 “In the same town lived a widow who time and again went to the judge, saying, ‘Give me justice in the case against my enemy!’
ಅಥ ತತ್ಪುರವಾಸಿನೀ ಕಾಚಿದ್ವಿಧವಾ ತತ್ಸಮೀಪಮೇತ್ಯ ವಿವಾದಿನಾ ಸಹ ಮಮ ವಿವಾದಂ ಪರಿಷ್ಕುರ್ವ್ವಿತಿ ನಿವೇದಯಾಮಾಸ|
4 For a while he didn't want to do anything about it, but eventually he said to himself, ‘Even though I don't respect God or care about anyone,
ತತಃ ಸ ಪ್ರಾಡ್ವಿವಾಕಃ ಕಿಯದ್ದಿನಾನಿ ನ ತದಙ್ಗೀಕೃತವಾನ್ ಪಶ್ಚಾಚ್ಚಿತ್ತೇ ಚಿನ್ತಯಾಮಾಸ, ಯದ್ಯಪೀಶ್ವರಾನ್ನ ಬಿಭೇಮಿ ಮನುಷ್ಯಾನಪಿ ನ ಮನ್ಯೇ
5 this widow is so annoying I'll make sure she receives justice. Then she won't wear me out by her coming to see me so often.’
ತಥಾಪ್ಯೇಷಾ ವಿಧವಾ ಮಾಂ ಕ್ಲಿಶ್ನಾತಿ ತಸ್ಮಾದಸ್ಯಾ ವಿವಾದಂ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ ನೋಚೇತ್ ಸಾ ಸದಾಗತ್ಯ ಮಾಂ ವ್ಯಗ್ರಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ|
6 Listen to what even an unjust judge decided,” said the Lord.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಪ್ರಭುರವದದ್ ಅಸಾವನ್ಯಾಯಪ್ರಾಡ್ವಿವಾಕೋ ಯದಾಹ ತತ್ರ ಮನೋ ನಿಧಧ್ವಂ|
7 “Don't you think that God will make sure his chosen people receive justice, those who cry out to him day and night? Do you think he will make them wait?
ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಯೇ ಽಭಿರುಚಿತಲೋಕಾ ದಿವಾನಿಶಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತೇ ಸ ಬಹುದಿನಾನಿ ವಿಲಮ್ಬ್ಯಾಪಿ ತೇಷಾಂ ವಿವಾದಾನ್ ಕಿಂ ನ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯತಿ?
8 No, I tell you, he will give them justice quickly. However, when the Son of man comes, will he find people on earth who trust in him?”
ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ ತ್ವರಯಾ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯತಿ, ಕಿನ್ತು ಯದಾ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ ತದಾ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಕಿಮೀದೃಶಂ ವಿಶ್ವಾಸಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ?
9 He also told this story about those who are so sure that they are living right, and who put everybody else down.
ಯೇ ಸ್ವಾನ್ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾನ್ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಪರಾನ್ ತುಚ್ಛೀಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ಏತಾದೃಗ್ಭ್ಯಃ, ಕಿಯದ್ಭ್ಯ ಇಮಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಂ ಕಥಯಾಮಾಸ|
10 “Two men went to the Temple to pray. One was a Pharisee, and the other a tax collector.
ಏಕಃ ಫಿರೂಶ್ಯಪರಃ ಕರಸಞ್ಚಾಯೀ ದ್ವಾವಿಮೌ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಮನ್ದಿರಂ ಗತೌ|
11 The Pharisee stood up and prayed to himself, ‘God, I thank you that I am not like other people—cheats, criminals, adulterers—or even like this tax collector.
ತತೋಽಸೌ ಫಿರೂಶ್ಯೇಕಪಾರ್ಶ್ವೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಹೇ ಈಶ್ವರ ಅಹಮನ್ಯಲೋಕವತ್ ಲೋಠಯಿತಾನ್ಯಾಯೀ ಪಾರದಾರಿಕಶ್ಚ ನ ಭವಾಮಿ ಅಸ್ಯ ಕರಸಞ್ಚಾಯಿನಸ್ತುಲ್ಯಶ್ಚ ನ, ತಸ್ಮಾತ್ತ್ವಾಂ ಧನ್ಯಂ ವದಾಮಿ|
12 I fast twice a week, and I pay tithe on my income.’
ಸಪ್ತಸು ದಿನೇಷು ದಿನದ್ವಯಮುಪವಸಾಮಿ ಸರ್ವ್ವಸಮ್ಪತ್ತೇ ರ್ದಶಮಾಂಶಂ ದದಾಮಿ ಚ, ಏತತ್ಕಥಾಂ ಕಥಯನ್ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಮಾಸ|
13 But the tax collector stood at a distance. He wouldn't even look up to heaven. Instead he beat his chest and prayed, ‘God, please be merciful to me. I am a sinner.’
ಕಿನ್ತು ಸ ಕರಸಞ್ಚಾಯಿ ದೂರೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಸ್ವರ್ಗಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನೇಚ್ಛನ್ ವಕ್ಷಸಿ ಕರಾಘಾತಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ಹೇ ಈಶ್ವರ ಪಾಪಿಷ್ಠಂ ಮಾಂ ದಯಸ್ವ, ಇತ್ಥಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಮಾಸ|
14 I tell you, it was this man who went home right in God's sight and not the other. For those who exalt themselves will be humbled, while those who humble themselves will be exalted.”
ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ, ತಯೋರ್ದ್ವಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಕೇವಲಃ ಕರಸಞ್ಚಾಯೀ ಪುಣ್ಯವತ್ತ್ವೇನ ಗಣಿತೋ ನಿಜಗೃಹಂ ಜಗಾಮ, ಯತೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಮುನ್ನಮಯತಿ ಸ ನಾಮಯಿಷ್ಯತೇ ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಂ ನಮಯತಿ ಸ ಉನ್ನಮಯಿಷ್ಯತೇ|
15 Parents were bringing their infants to Jesus to have him bless them by his touch. When the disciples saw what was happening, they tried to stop them.
ಅಥ ಶಿಶೂನಾಂ ಗಾತ್ರಸ್ಪರ್ಶಾರ್ಥಂ ಲೋಕಾಸ್ತಾನ್ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮಾನಿನ್ಯುಃ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾನೇತೃನ್ ತರ್ಜಯಾಮಾಸುಃ,
16 But Jesus called the children to him. “Let the little children come to me,” he said. “Don't prevent them, for the kingdom of God belongs to those who are like them.
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತಾನಾಹೂಯ ಜಗಾದ, ಮನ್ನಿಕಟಮ್ ಆಗನ್ತುಂ ಶಿಶೂನ್ ಅನುಜಾನೀಧ್ವಂ ತಾಂಶ್ಚ ಮಾ ವಾರಯತ; ಯತ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಾಧಿಕಾರಿಣ ಏಷಾಂ ಸದೃಶಾಃ|
17 I tell you the truth, anyone who doesn't welcome the kingdom of God like a little child will never enter it.”
ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಯೋ ಜನಃ ಶಿಶೋಃ ಸದೃಶೋ ಭೂತ್ವಾ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಂ ನ ಗೃಹ್ಲಾತಿ ಸ ಕೇನಾಪಿ ಪ್ರಕಾರೇಣ ತತ್ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
18 One of the rulers came to Jesus and asked him, “Good Teacher, what do I have to do to inherit eternal life?” (aiōnios g166)
ಅಪರಮ್ ಏಕೋಧಿಪತಿಸ್ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಹೇ ಪರಮಗುರೋ, ಅನನ್ತಾಯುಷಃ ಪ್ರಾಪ್ತಯೇ ಮಯಾ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ? (aiōnios g166)
19 “Why do you call me good?” Jesus replied. “No one is good, only God.
ಯೀಶುರುವಾಚ, ಮಾಂ ಕುತಃ ಪರಮಂ ವದಸಿ? ಈಶ್ವರಂ ವಿನಾ ಕೋಪಿ ಪರಮೋ ನ ಭವತಿ|
20 You know the commandments: do not commit adultery, do not murder, do not steal, do not give false testimony, honor your father and mother.”
ಪರದಾರಾನ್ ಮಾ ಗಚ್ಛ, ನರಂ ಮಾ ಜಹಿ, ಮಾ ಚೋರಯ, ಮಿಥ್ಯಾಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಮಾ ದೇಹಿ, ಮಾತರಂ ಪಿತರಞ್ಚ ಸಂಮನ್ಯಸ್ವ, ಏತಾ ಯಾ ಆಜ್ಞಾಃ ಸನ್ತಿ ತಾಸ್ತ್ವಂ ಜಾನಾಸಿ|
21 “I've kept all these commandments since I was young,” the man replied.
ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ಬಾಲ್ಯಕಾಲಾತ್ ಸರ್ವ್ವಾ ಏತಾ ಆಚರಾಮಿ|
22 When Jesus heard this he told the man, “You still lack one thing. Go and sell all you have, give the money to the poor, and you will have treasure in heaven. Then come and follow me!”
ಇತಿ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯೀಶುಸ್ತಮವದತ್, ತಥಾಪಿ ತವೈಕಂ ಕರ್ಮ್ಮ ನ್ಯೂನಮಾಸ್ತೇ, ನಿಜಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ವಿಕ್ರೀಯ ದರಿದ್ರೇಭ್ಯೋ ವಿತರ, ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವರ್ಗೇ ಧನಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಸಿ; ತತ ಆಗತ್ಯ ಮಮಾನುಗಾಮೀ ಭವ|
23 But when the man heard this he became very sad, for he was very wealthy.
ಕಿನ್ತ್ವೇತಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸೋಧಿಪತಿಃ ಶುಶೋಚ, ಯತಸ್ತಸ್ಯ ಬಹುಧನಮಾಸೀತ್|
24 When he saw his reaction, Jesus said, “How difficult it is for the rich to enter the kingdom of God!
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಮತಿಶೋಕಾನ್ವಿತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಜಗಾದ, ಧನವತಾಮ್ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಪ್ರವೇಶಃ ಕೀದೃಗ್ ದುಷ್ಕರಃ|
25 It's easier for a camel to go through the eye of a needle than for a rich person to enter the kingdom of God.”
ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯೇ ಧನಿನಃ ಪ್ರವೇಶಾತ್ ಸೂಚೇಶ್ಛಿದ್ರೇಣ ಮಹಾಙ್ಗಸ್ಯ ಗಮನಾಗಮನೇ ಸುಕರೇ|
26 Those who heard this wondered, “Who can be saved then?”
ಶ್ರೋತಾರಃ ಪಪ್ರಚ್ಛುಸ್ತರ್ಹಿ ಕೇನ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತೇ?
27 Jesus replied, “What is impossible in human terms is possible for God.”
ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಯನ್ ಮಾನುಷೇಣಾಶಕ್ಯಂ ತದ್ ಈಶ್ವರೇಣ ಶಕ್ಯಂ|
28 Peter said, “We left everything to follow you!”
ತದಾ ಪಿತರ ಉವಾಚ, ಪಶ್ಯ ವಯಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ತವ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನೋಽಭವಾಮ|
29 “I tell you the truth,” Jesus told them, “anybody who leaves behind their home, wife, brothers, parents, or children for the sake of God's kingdom
ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಾರ್ಥಂ ಗೃಹಂ ಪಿತರೌ ಭ್ರಾತೃಗಣಂ ಜಾಯಾಂ ಸನ್ತಾನಾಂಶ್ಚ ತ್ಯಕ್ತವಾ
31 Jesus took the twelve disciples aside, and told them, “We're going to Jerusalem, and all that the prophets wrote about the Son of man will be fulfilled.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾನಾಹೂಯ ಬಭಾಷೇ, ಪಶ್ಯತ ವಯಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಯಾಮಃ, ತಸ್ಮಾತ್ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೇ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಭಿರುಕ್ತಂ ಯದಸ್ತಿ ತದನುರೂಪಂ ತಂ ಪ್ರತಿ ಘಟಿಷ್ಯತೇ;
32 He will be handed over to the foreigners he will be mocked, insulted, and spat upon.
ವಸ್ತುತಸ್ತು ಸೋಽನ್ಯದೇಶೀಯಾನಾಂ ಹಸ್ತೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ, ತೇ ತಮುಪಹಸಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಅನ್ಯಾಯಮಾಚರಿಷ್ಯನ್ತಿ ತದ್ವಪುಷಿ ನಿಷ್ಠೀವಂ ನಿಕ್ಷೇಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ, ಕಶಾಭಿಃ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ತಂ ಹನಿಷ್ಯನ್ತಿ ಚ,
33 They will flog him and kill him, but on the third day he will rise again.”
ಕಿನ್ತು ತೃತೀಯದಿನೇ ಸ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉತ್ಥಾಸ್ಯತಿ|
34 But they didn't understand anything Jesus told them. The meaning was hidden from them and they didn't grasp what he was talking about.
ಏತಸ್ಯಾಃ ಕಥಾಯಾ ಅಭಿಪ್ರಾಯಂ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ತೇ ಬೋದ್ಧುಂ ನ ಶೇಕುಃ ತೇಷಾಂ ನಿಕಟೇಽಸ್ಪಷ್ಟತವಾತ್ ತಸ್ಯೈತಾಸಾಂ ಕಥಾನಾಮ್ ಆಶಯಂ ತೇ ಜ್ಞಾತುಂ ನ ಶೇಕುಶ್ಚ|
35 As Jesus approached Jericho a blind man was sitting beside the road begging.
ಅಥ ತಸ್ಮಿನ್ ಯಿರೀಹೋಃ ಪುರಸ್ಯಾನ್ತಿಕಂ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಕಶ್ಚಿದನ್ಧಃ ಪಥಃ ಪಾರ್ಶ್ವ ಉಪವಿಶ್ಯ ಭಿಕ್ಷಾಮ್ ಅಕರೋತ್
36 He heard the crowd going past, so he asked what was happening.
ಸ ಲೋಕಸಮೂಹಸ್ಯ ಗಮನಶಬ್ದಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತತ್ಕಾರಣಂ ಪೃಷ್ಟವಾನ್|
37 They told him, “Jesus of Nazareth is passing by.”
ನಾಸರತೀಯಯೀಶುರ್ಯಾತೀತಿ ಲೋಕೈರುಕ್ತೇ ಸ ಉಚ್ಚೈರ್ವಕ್ತುಮಾರೇಭೇ,
38 He called out, “Jesus, son of David, please have mercy on me!”
ಹೇ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ ಯೀಶೋ ಮಾಂ ದಯಸ್ವ|
39 Those at the front of the crowd told him to stop shouting and be quiet, but he only shouted louder, “Son of David, please have mercy on me!”
ತತೋಗ್ರಗಾಮಿನಸ್ತಂ ಮೌನೀ ತಿಷ್ಠೇತಿ ತರ್ಜಯಾಮಾಸುಃ ಕಿನ್ತು ಸ ಪುನಾರುವನ್ ಉವಾಚ, ಹೇ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ ಮಾಂ ದಯಸ್ವ|
40 Jesus stopped and told them to bring the blind man to him. As he came over, Jesus asked him,
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಸ್ಥಗಿತೋ ಭೂತ್ವಾ ಸ್ವಾನ್ತಿಕೇ ತಮಾನೇತುಮ್ ಆದಿದೇಶ|
41 “What do you want me to do for you?” “Lord, please, I want to see,” he pleaded.
ತತಃ ಸ ತಸ್ಯಾನ್ತಿಕಮ್ ಆಗಮತ್, ತದಾ ಸ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ತ್ವಂ ಕಿಮಿಚ್ಛಸಿ? ತ್ವದರ್ಥಮಹಂ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ? ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋಽಹಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ಲಭೈ|
42 “Then see!” Jesus told him. “Your trust in me has healed you.”
ತದಾ ಯೀಶುರುವಾಚ, ದೃಷ್ಟಿಶಕ್ತಿಂ ಗೃಹಾಣ ತವ ಪ್ರತ್ಯಯಸ್ತ್ವಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕೃತವಾನ್|
43 Immediately the man could see. He followed Jesus, praising God. Everyone there who saw what happened also praised God.
ತತಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತಸ್ಯ ಚಕ್ಷುಷೀ ಪ್ರಸನ್ನೇ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದನ್ ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಯೌ, ತದಾಲೋಕ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಈಶ್ವರಂ ಪ್ರಶಂಸಿತುಮ್ ಆರೇಭಿರೇ|
