< Leviticus 7 >

1 “These are the regulations for the guilt offering, it is most holy.
«قوانین قربانی جبران که قربانی بسیار مقدّسی است، از این قرار می‌باشد:
2 The guilt offering is to be killed where the burnt offering is killed, and the priest shall sprinkle its blood on all sides of the altar.
حیوان قربانی باید در مکانی که قربانی سوختنی را سر می‌برند، ذبح شود و خونش بر چهار طرف مذبح پاشیده شود.
3 All the fat from it shall be offered: the fat tail, the fat that covers the insides,
کاهن تمام چربی آن را تقدیم کند، یعنی دنبه و چربی داخل شکم،
4 both kidneys with the fat on them by the loins, and the best part of the liver, which the priest is to remove together with the kidneys.
دو قلوه و چربی روی آنها در قسمت تهیگاه، و نیز سفیدی روی جگر. اینها باید همراه قلوه‌ها جدا شوند.
5 He shall burn them on the altar as a food offering to the Lord; it is a guilt offering.
سپس، کاهن آنها را به عنوان قربانی جبران بر آتش مذبح برای خداوند بسوزاند.
6 Any male among the priests may eat it. It must be eaten in a holy place, it is most holy.
پسران کاهنان می‌توانند از این گوشت بخورند. این گوشت باید در جای مقدّسی خورده شود. این قربانی، بسیار مقدّس است.
7 The guilt offering is like the sin offering; the regulations are the same for both. The priest who presents the offering that ‘makes things right’ is to have it.
«قانونی که باید در مورد قربانی گناه و قربانی جبران رعایت شود این است: گوشت قربانی به کاهنی تعلق خواهد داشت که مراسم کفاره را اجرا می‌کند.
8 In the case of ordinary burnt offerings, the priest shall have the animal's skin.
(در ضمن پوست قربانی سوختنی نیز به آن کاهن تعلق دارد.)
9 In the same way all grain offerings that are baked in an oven or cooked in a pan or on a griddle is for the priest who presents it,
هر هدیهٔ آردی که در تنور یا در تابه یا روی ساج پخته می‌شود به کاهنی تعلق خواهد گرفت که آن را به خداوند تقدیم می‌کند.
10 and all grain offerings, whether they mixed with olive oil or dry, are for all of Aaron descendants.
تمام هدایای آردی دیگر، خواه مخلوط با روغن زیتون و خواه خشک، به طور مساوی به پسران هارون تعلق دارد.
11 These are the regulations for the peace offering that you may present to the Lord.
«قوانین قربانی سلامتی که به خداوند تقدیم می‌شود از این قرار است:
12 If you offer it in a spirit of thanks, then along with the sacrifice of thanksgiving, you must offer bread, wafers, and well-kneaded cakes of the best flour all made without yeast and mixed or coated with olive oil.
اگر قربانی به منظور شکرگزاری باشد، همراه آن باید این نانهای بدون خمیرمایه نیز تقدیم شوند قرصهای نان که با روغن زیتون مخلوط شده باشند، نانهای نازک که روغن مالی شده باشند، نانهایی که از مخلوط آرد مرغوب و روغن زیتون تهیه شده باشند.
13 In addition your peace offering of thanksgiving of breads made without yeast, you shall present an offering of breads made with yeast.
همچنین همراه قربانی باید قرصهای نان خمیرمایه‌دار نیز تقدیم شوند.
14 Present one of each kind of bread of the offering as a contribution to the Lord. It is for the priest who sprinkles the blood of the peace offering.
از هر نوع نان باید یک قسمت به عنوان هدیهٔ مخصوص به خداوند تقدیم شود تا به کاهنی تعلق گیرد که خون حیوان قربانی را روی مذبح می‌پاشد.
15 The meat of the sacrifice of your peace offering of thanksgiving must be eaten the same day you offer it. Don't leave any of it until the morning.
گوشت حیوان قربانی سلامتی باید در روزی که به عنوان هدیۀ شکرگزاری تقدیم می‌گردد، خورده شود و چیزی از آن برای روز بعد باقی نماند.
16 If the sacrifice you're offering is to pay a vow or a freewill offering, it shall be eaten on the day you present your sacrifice, but what's left can be eaten the next day.
«اگر قربانی، داوطلبانه یا نذری باشد، گوشت قربانی در روزی که آن را تقدیم می‌کنند، باید خورده شود. اگر از گوشت قربانی چیزی باقی بماند می‌توان آن را روز بعد نیز خورد.
17 However, any meat of the sacrifice still remaining on the third day must be burned.
ولی هر چه تا روز سوم باقی بماند، باید کاملاً سوزانده شود.
18 If you eat any of the meat from your peace offering on the third day, it won't be accepted. You won't receive credit for offering it. In fact it will be treated as something disgusting, and anyone who eats it will bear responsibility for their guilt.
اگر در روز سوم چیزی از گوشت قربانی خورده شود، خداوند آن قربانی را قبول نخواهد کرد و به حساب نخواهد آورد زیرا آن گوشت نجس شده است. کسی هم که آن را بخورد مجرم می‌باشد.
19 If this meat touches anything unclean it must not be eaten; it must be burned. This meat may be eaten by those who are ceremonially clean.
«گوشتی را که به چیزی نجس خورده است نباید خورد، بلکه باید آن را سوزاند. گوشت قربانی را فقط کسانی می‌توانند بخورند که طاهر هستند.
20 If anyone who is unclean eats meat from the peace offering given to the Lord, they must be expelled from their people.
هر که طاهر نباشد و گوشت قربانی سلامتی را که از آنِ خداوند است، بخورد باید از میان قوم منقطع شود.
21 Anyone who touches anything unclean, whether it's from a person, an unclean animal, or an unclean revolting thing, and then eats meat from the peace offering given to the Lord, they must be expelled from their people.”
اگر کسی به چیزی نجس دست بزند، خواه نجاست انسان باشد، خواه حیوان نجس و یا هر چیز نجس دیگر، و بعد از گوشت قربانی سلامتی که از آنِ خداوند است، بخورد، باید از میان قوم خدا منقطع شود.»
22 The Lord told Moses,
خداوند به موسی فرمود:
23 “Give these instructions to the Israelites. Tell them, ‘You must not eat any of the fat of a bull, a sheep, or a goat.
«این دستورها را به بنی‌اسرائیل بده. هرگز چربی گاو و گوسفند و بز را نخورید.
24 You can use the fat of an animal found dead or killed by wild beasts for whatever purpose you want, but you must not eat it.
چربی حیوانی که مرده یا توسط جانوری دریده شده باشد هرگز خورده نشود بلکه از آن برای کارهای دیگر استفاده شود.
25 Anyone who eats the fat of an animal from a food offering presented to the Lord must be expelled from their people.
هر کس چربی حیوانی را که بر آتش به خداوند تقدیم می‌شود بخورد باید از میان قوم منقطع شود.
26 You must not eat the blood of any bird or animal in any of your homes.
هر جا که ساکن باشید، هرگز خون نخورید، نه خون پرنده و نه خون چارپا.
27 Anyone who eats blood must be expelled from their people.’”
هر کس، در هر جا، خون بخورد، باید از میان قوم خدا منقطع شود.»
28 The Lord told Moses,
سپس خداوند به موسی فرمود:
29 “Give these instructions to the Israelites. Tell them that if you present a peace offering to the Lord you must bring part of it as a special gift to the Lord.
«این دستورها را به بنی‌اسرائیل بده: هر کس بخواهد قربانی سلامتی به خداوند تقدیم کند باید قسمتی از آن قربانی را به عنوان هدیه نزد خداوند بیاورد.
30 You must personally bring the food offerings to the Lord; bring the fat as well as the breast, and wave the breast as a wave offering before the Lord.
او باید به دست خود آن را همچون هدیۀ مخصوص به خداوند تقدیم کند. چربی حیوان را با سینه تقدیم کند و سینهٔ قربانی را به عنوان هدیهٔ مخصوص، در حضور خداوند تکان دهد.
31 The priest shall burn the fat on the altar, but the breast is for Aaron and his sons.
کاهن چربی را بر مذبح بسوزاند، ولی سینهٔ قربانی متعلق به هارون و پسرانش باشد.
32 Give the right thigh to the priest as a contribution from your peace offering.
ران راست قربانی، به عنوان هدیهٔ مخصوص، به کاهنی داده شود که خون و چربی قربانی را تقدیم می‌کند؛
33 The priest as a descendant of Aaron who offers the blood and fat of the peace offering has the right thigh as his share.
34 I have required from the Israelites the breast of the wave offering and the contribution of the thigh from their peace offerings, and I have given them to Aaron the priest and his sons as their share from the Israelites for all time.”
زیرا خداوند سینه و ران قربانی سلامتی را از قوم اسرائیل گرفته و آنها را به عنوان هدیهٔ مخصوص به کاهنان داده است و همیشه به ایشان تعلق خواهند داشت.
35 This is the share of the food offerings given to the Lord that belongs to Aaron and his sons since the day they were appointed to serve the Lord as priests.
(این قسمت از هدایایی که بر آتش به خداوند تقدیم می‌شود در روز انتصاب هارون و پسرانش به خدمت خداوند، به ایشان داده شد.
36 From the time they were anointed, the Lord ordered that this be given them by the sons of Israel. It is their share for future generations.
در روزی که ایشان مسح شدند، خداوند دستور داد که قوم اسرائیل این قسمت را به ایشان بدهند. این، قانونی برای تمام نسلهای ایشان می‌باشد.)»
37 These are the regulations regarding of the burnt offering, the grain offering, the sin offering, the guilt offering, the ordination offering, and the peace offering.
اینها قوانینی بود در مورد قربانی سوختنی، هدیهٔ آردی، قربانی گناه، قربانی جبران، قربانی انتصاب و قربانی سلامتی
38 The Lord gave these to Moses on Mount Sinai at the time he ordered the Israelites to give their offerings to him in the Wilderness of Sinai.
که خداوند در بیابان، در کوه سینا به موسی داد تا قوم اسرائیل بدانند چگونه قربانیهای خود را به خداوند تقدیم کنند.

< Leviticus 7 >