Lamentations 5
1 Lord, please remember what's happened to us. Look at us and see how we've been humiliated!
Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!
2 The land we used to own has been handed over to strangers, our houses have been given to foreigners.
Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.
3 We have lost our fathers, and our mothers are widows.
Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.
4 The water we drink we have to pay for; our firewood comes at a price.
Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.
5 Like animals we're driven along with harnesses around our necks; we're worn out but don't find any rest.
Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.
6 We allied ourselves with Egypt and Assyria so we could have plenty of food.
Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.
7 Our forefathers sinned and they're gone, but we're being punished for their sins.
Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.
8 Servants of our conqueror rule over us; no one can save us from their power.
Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.
9 We take our lives in our hands when we look for food, because of the armed raiders in the desert.
Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.
10 Our skin is hot like an oven because of the fever caused by hunger.
Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.
11 They raped women in Zion, virgins in the towns of Judah.
Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.
12 Princes have been hung up by their hands; they show elders no respect.
Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.
13 Young men are forced to work at hand-mills; boys stagger under bundles of wood.
Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.
14 The elders have abandoned their places at the city gate; the young men have given up playing their music.
Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.
15 There's no more happiness for us; our dancing has turned into mourning.
Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.
16 The crown has fallen from our head. What a disaster has come upon us because we have sinned!
Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!
17 Because of all this, we're sick at heart; because of all these things, we can hardly look;
Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —
18 Because of Mount Zion, which has been abandoned, and where only foxes roam.
— Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.
19 But you, Lord, live forever! You rule for all generations!
Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.
20 So why have you forgotten us for such a long time? Why have you abandoned us for so many years?
Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?
21 Bring us back to you, Lord, so we can be with you again. Please remake our lives like they used to be.
Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,
22 Or have you have completely rejected us? Are you still really furious with us?
— Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!
