Lamentations 5
1 Lord, please remember what's happened to us. Look at us and see how we've been humiliated!
| ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند. |
2 The land we used to own has been handed over to strangers, our houses have been given to foreigners.
3 We have lost our fathers, and our mothers are widows.
| ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند. |
4 The water we drink we have to pay for; our firewood comes at a price.
| آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود. |
5 Like animals we're driven along with harnesses around our necks; we're worn out but don't find any rest.
| در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم. |
6 We allied ourselves with Egypt and Assyria so we could have plenty of food.
| خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم. |
7 Our forefathers sinned and they're gone, but we're being punished for their sins.
| پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم. |
8 Servants of our conqueror rule over us; no one can save us from their power.
| بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد. |
9 We take our lives in our hands when we look for food, because of the armed raiders in the desert.
| برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم. |
10 Our skin is hot like an oven because of the fever caused by hunger.
| از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است. |
11 They raped women in Zion, virgins in the towns of Judah.
| زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند. |
12 Princes have been hung up by their hands; they show elders no respect.
| رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند. |
13 Young men are forced to work at hand-mills; boys stagger under bundles of wood.
| جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند. |
14 The elders have abandoned their places at the city gate; the young men have given up playing their music.
| پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند. |
15 There's no more happiness for us; our dancing has turned into mourning.
| شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است. |
16 The crown has fallen from our head. What a disaster has come upon us because we have sinned!
| وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم. |
17 Because of all this, we're sick at heart; because of all these things, we can hardly look;
| دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند، |
18 Because of Mount Zion, which has been abandoned, and where only foxes roam.
| زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است. |
19 But you, Lord, live forever! You rule for all generations!
| ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است. |
20 So why have you forgotten us for such a long time? Why have you abandoned us for so many years?
| مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری. |
21 Bring us back to you, Lord, so we can be with you again. Please remake our lives like they used to be.
| ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده. |
22 Or have you have completely rejected us? Are you still really furious with us?
