Joshua 20

1 Then the Lord told Joshua,

خداوند به یوشع فرمود:

2 “Tell the Israelites, ‘Assign sanctuary towns, as I instructed you through Moses.

«به مردم اسرائیل بگو که شهرهای پناهگاه را که قبلاً دستورهای آن را توسط موسی به شما داده بودم، تعیین کنند،

3 Then any man who kills somebody by accident, unintentionally, can run there and they will be protected from those who wish to take revenge.

تا اگر کسی مرتکب قتل غیرعمد شود به آنجا پناه ببرد و از انتقام بستگان مقتول در امان باشد.

4 When he gets to one of these towns, he shall state his case to the elders at the town gates. They must allow him to enter, and they will also arrange a place for him to stay.

وقتی قاتل به یکی از این شهرها برسد باید به دروازهٔ شهر که محل قضاوت است برود و قضیه را برای بزرگان شهر شرح دهد. آنها نیز باید او را به داخل شهر برده، مکانی برای زندگی کردن به او بدهند تا پیش ایشان بماند.

5 If the one seeking revenge comes looking for the man, they must not hand the one who committed manslaughter over to him, because he killed someone unintentionally and without deliberate hatred.

اگر یکی از بستگان مقتول برای کشتن قاتل بیاید، نباید قاتل را تسلیم نمایند، چون او به طور تصادفی مرتکب عمل قتل شده است، نه از روی کینه و غرض.

6 He shall remain in that town until he has received a public trial and a verdict has been given, and until the death of the high priest of the time. Then he is free to return to his home, back to the town from where he ran away.’”

او باید تا زمان محاکمه‌اش در حضور مردم، و تا وفات رئیس کهنه‌ای که در زمان واقعه بر مصدر کار بوده است، در آن شهر بماند. اما بعد از آن، آزاد است و می‌تواند به شهر و خانهٔ خود بازگردد.»

7 So they assigned the following sanctuary towns: Kedesh of Galilee, in the hill country of Naphtali; Shechem, in the hill country of Ephraim; and Kiriath-arba (or Hebron), in the hill country of Judah.

پس این شهرها برای پناهگاه اختصاص یافتند: قادش جلیل در کوهستان نفتالی، شکیم در کوهستان افرایم و قریهٔ اربع (که حبرون نیز نامیده می‌شد) در کوهستان یهودا.

8 On the other side of the Jordan, east of Jericho, they assigned: Bezer, in the wilderness on the plateau, from the tribe of Reuben; Ramoth in Gilead, from the tribe of Gad; and Golan in Bashan, from the tribe of Manasseh.

همچنین در سمت شرقی رود اردن، در شرق اریحا، این شهرها برای پناهگاه اختصاص یافتند: باصر در صحرا از زمین قبیلهٔ رئوبین، راموت در جلعاد از زمین قبیلهٔ جاد و جولان در باشان از زمین قبیلهٔ منسی.

9 These were the assigned towns for all the Israelites, as well as for the foreigners living among them. Anyone who unintentionally killed someone could go there so they would not be killed by those who wished to take revenge before they had received a public trial and been given a guilty verdict.

شهرهای پناهگاه، هم برای اسرائیلی‌ها بود و هم برای غریبانی که در میان ایشان زندگی می‌کردند، تا اگر کسی ناخواسته مرتکب قتل شود، به یکی از آنها فرار کند تا قبل از محاکمه‌اش در حضور مردم، به دست مدعی خون مقتول، کشته نشود.