John 4
1 When Jesus realized that the Pharisees had discovered that he was gaining and baptizing more disciples than John,
யீஸு²: ஸ்வயம்’ நாமஜ்ஜயத் கேவலம்’ தஸ்ய ஸி²ஷ்யா அமஜ்ஜயத் கிந்து யோஹநோ(அ)தி⁴கஸி²ஷ்யாந் ஸ கரோதி மஜ்ஜயதி ச,
2 (although it wasn't Jesus who was baptizing, but his disciples),
பி²ரூஸி²ந இமாம்’ வார்த்தாமஸ்²ரு’ண்வந் இதி ப்ரபு⁴ரவக³த்ய
3 he left Judea and returned to Galilee.
யிஹூதீ³யதே³ஸ²ம்’ விஹாய புந ர்கா³லீலம் ஆக³த்|
4 On the way he had to pass through Samaria.
தத: ஸோ²மிரோணப்ரதே³ஸ²ஸ்ய மத்³யேந தேந க³ந்தவ்யே ஸதி
5 So he came to the Samaritan city of Sychar, near to the field that Jacob had given his son Joseph.
யாகூப்³ நிஜபுத்ராய யூஷபே² யாம்’ பூ⁴மிம் அத³தா³த் தத்ஸமீபஸ்தா²யி ஸோ²மிரோணப்ரதே³ஸ²ஸ்ய ஸுகா²ர் நாம்நா விக்²யாதஸ்ய நக³ரஸ்ய ஸந்நிதா⁴வுபாஸ்தா²த்|
6 Jacob's well was there, and Jesus, who was tired from the journey, sat straight down beside the well. It was around noon.
தத்ர யாகூப³: ப்ரஹிராஸீத்; ததா³ த்³விதீயயாமவேலாயாம்’ ஜாதாயாம்’ ஸ மார்கே³ ஸ்²ரமாபந்நஸ்தஸ்ய ப்ரஹே: பார்ஸ்²வே உபாவிஸ²த்|
7 A Samaritan woman came to fetch water. Jesus said to her, “Please could you give me a drink?”
ஏதர்ஹி காசித் ஸோ²மிரோணீயா யோஷித் தோயோத்தோலநார்த²ம் தத்ராக³மத்
8 for his disciples had gone to the town to buy food.
ததா³ ஸி²ஷ்யா: கா²த்³யத்³ரவ்யாணி க்ரேதும்’ நக³ரம் அக³ச்ச²ந்|
9 “You're a Jew, and I'm a Samaritan woman. How can you ask me for a drink?” the woman replied, for Jews don't associate with Samaritans.
யீஸு²: ஸோ²மிரோணீயாம்’ தாம்’ யோஷிதம் வ்யாஹார்ஷீத் மஹ்யம்’ கிஞ்சித் பாநீயம்’ பாதும்’ தே³ஹி| கிந்து ஸோ²மிரோணீயை: ஸாகம்’ யிஹூதீ³யலோகா ந வ்யவாஹரந் தஸ்மாத்³தே⁴தோ: ஸாகத²யத் ஸோ²மிரோணீயா யோஷிதத³ஹம்’ த்வம்’ யிஹூதீ³யோஸி கத²ம்’ மத்த: பாநீயம்’ பாதும் இச்ச²ஸி?
10 Jesus answered her, “If you only recognized God's gift, and who is asking you, ‘Please could you give me a drink?’ you would have asked him and he would have given you the water of life.”
ததோ யீஸு²ரவத³த்³ ஈஸ்²வரஸ்ய யத்³தா³நம்’ தத்கீத்³ரு’க் பாநீயம்’ பாதும்’ மஹ்யம்’ தே³ஹி ய இத்த²ம்’ த்வாம்’ யாசதே ஸ வா க இதி சேத³ஜ்ஞாஸ்யதா²ஸ்தர்ஹி தமயாசிஷ்யதா²: ஸ ச துப்⁴யமம்ரு’தம்’ தோயமதா³ஸ்யத்|
11 “Sir, you don't have a bucket, and the well is deep. Where are you going to get the water of life from?” she replied.
ததா³ ஸா ஸீமந்திநீ பா⁴ஷிதவதி, ஹே மஹேச்ச² ப்ரஹிர்க³ம்பீ⁴ரோ ப⁴வதோ நீரோத்தோலநபாத்ரம்’ நாஸ்தீ ச தஸ்மாத் தத³ம்ரு’தம்’ கீலாலம்’ குத: ப்ராப்ஸ்யஸி?
12 “Our father Jacob gave us the well. He drank from it himself, as well as his sons and his livestock. Are you greater than he?”
யோஸ்மப்⁴யம் இமமந்தூ⁴ம்’ த³தௌ³, யஸ்ய ச பரிஜநா கோ³மேஷாத³யஸ்²ச ஸர்வ்வே(அ)ஸ்ய ப்ரஹே: பாநீயம்’ பபுரேதாத்³ரு’ஸோ² யோஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷோ யாகூப்³ தஸ்மாத³பி ப⁴வாந் மஹாந் கிம்’?
13 Jesus answered, “Everyone who drinks water from this well will become thirsty again.
ததோ யீஸு²ரகத²யத்³ இத³ம்’ பாநீயம்’ ஸ: பிவதி ஸ புநஸ்த்ரு’ஷார்த்தோ ப⁴விஷ்யதி,
15 “Sir,” replied the woman, “Please give me this water so I won't be thirsty, and I won't have to come here to fetch water!”
ததா³ ஸா வநிதாகத²யத் ஹே மஹேச்ச² தர்ஹி மம புந: பீபாஸா யதா² ந ஜாயதே தோயோத்தோலநாய யதா²த்ராக³மநம்’ ந ப⁴வதி ச தத³ர்த²ம்’ மஹ்யம்’ தத்தோயம்’ தே³ஹீ|
16 “Go and call your husband, and come back here,” Jesus told her.
ததோ யீஸூ²ரவத³த்³யாஹி தவ பதிமாஹூய ஸ்தா²நே(அ)த்ராக³ச்ச²|
17 “I don't have a husband,” the woman answered. “You're right in saying you don't have a husband,” Jesus told her.
ஸா வாமாவத³த் மம பதிர்நாஸ்தி| யீஸு²ரவத³த் மம பதிர்நாஸ்தீதி வாக்யம்’ ப⁴த்³ரமவோச: |
18 “You've had five husbands, and the one you're living with now is not your husband. So what you say is true!”
யதஸ்தவ பஞ்ச பதயோப⁴வந் அது⁴நா து த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ யஸ்திஷ்ட²தி ஸ தவ ப⁴ர்த்தா ந வாக்யமித³ம்’ ஸத்யமவாதி³: |
19 “I can see you're a prophet, sir,” the woman replied.
ததா³ ஸா மஹிலா க³தி³தவதி ஹே மஹேச்ச² ப⁴வாந் ஏகோ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³தி பு³த்³த⁴ம்’ மயா|
20 “Tell me this: our ancestors worshiped here on this mountain, but you say that Jerusalem is where we must worship.”
அஸ்மாகம்’ பித்ரு’லோகா ஏதஸ்மிந் ஸி²லோச்சயே(அ)ப⁴ஜந்த, கிந்து ப⁴வத்³பி⁴ருச்யதே யிரூஸா²லம் நக³ரே ப⁴ஜநயோக்³யம்’ ஸ்தா²நமாஸ்தே|
21 Jesus replied, “Believe me the time is coming when you won't worship the Father either on this mountain or in Jerusalem.
யீஸு²ரவோசத் ஹே யோஷித் மம வாக்யே விஸ்²வஸிஹி யதா³ யூயம்’ கேவலஸை²லே(அ)ஸ்மிந் வா யிரூஸா²லம் நக³ரே பிதுர்ப⁴ஜநம்’ ந கரிஷ்யத்⁴வே கால ஏதாத்³ரு’ஸ² ஆயாதி|
22 You really don't know the God you're worshiping, while we worship the God we know, for salvation comes from the Jews.
யூயம்’ யம்’ ப⁴ஜத்⁴வே தம்’ ந ஜாநீத², கிந்து வயம்’ யம்’ ப⁴ஜாமஹே தம்’ ஜாநீமஹே, யதோ யிஹூதீ³யலோகாநாம்’ மத்⁴யாத் பரித்ராணம்’ ஜாயதே|
23 But the time is coming—and in fact it's here already—when true worshipers will worship the Father in spirit and in truth, for these are the kind of worshipers the Father wants.
கிந்து யதா³ ஸத்யப⁴க்தா ஆத்மநா ஸத்யரூபேண ச பிதுர்ப⁴ஜநம்’ கரிஷ்யந்தே ஸமய ஏதாத்³ரு’ஸ² ஆயாதி, வரம் இதா³நீமபி வித்³யதே; யத ஏதாத்³ரு’ஸோ² ப⁴த்காந் பிதா சேஷ்டதே|
24 God is Spirit, so worshipers must worship in spirit and in truth.”
ஈஸ்²வர ஆத்மா; ததஸ்தஸ்ய யே ப⁴க்தாஸ்தை: ஸ ஆத்மநா ஸத்யரூபேண ச ப⁴ஜநீய: |
25 The woman said, “Well, I know that the Messiah is coming,” (the one who is called Christ). “When he comes he will explain it all to us.”
ததா³ ஸா மஹிலாவாதீ³த் க்²ரீஷ்டநாம்நா விக்²யாதோ(அ)பி⁴ஷிக்த: புருஷ ஆக³மிஷ்யதீதி ஜாநாமி ஸ ச ஸர்வ்வா: கதா² அஸ்மாந் ஜ்ஞாபயிஷ்யதி|
26 Jesus replied, “I AM—the one who is speaking to you.”
ததோ யீஸு²ரவத³த் த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ கத²நம்’ கரோமி யோ(அ)ஹம் அஹமேவ ஸ புருஷ: |
27 Just then the disciples returned. They were shocked that he was talking to a woman, but none of them asked “What are you doing?” or “Why are you talking with her?”
ஏதஸ்மிந் ஸமயே ஸி²ஷ்யா ஆக³த்ய ததா² ஸ்த்ரியா ஸார்த்³த⁴ம்’ தஸ்ய கதோ²பகத²நே மஹாஸ்²சர்ய்யம் அமந்யந்த ததா²பி ப⁴வாந் கிமிச்ச²தி? யத்³வா கிமர்த²ம் ஏதயா ஸார்த்³த⁴ம்’ கதா²ம்’ கத²யதி? இதி கோபி நாப்ரு’ச்ச²த்|
28 The woman left her water jar behind and ran back to the town, telling the people,
தத: பரம்’ ஸா நாரீ கலஸ²ம்’ ஸ்தா²பயித்வா நக³ரமத்⁴யம்’ க³த்வா லோகேப்⁴யோகதா²யத்³
29 “Come and meet a man who told me everything I ever did! Could this be the Messiah?”
அஹம்’ யத்³யத் கர்ம்மாகரவம்’ தத்ஸர்வ்வம்’ மஹ்யமகத²யத்³ ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ மாநவமேகம் ஆக³த்ய பஸ்²யத ரு கிம் அபி⁴ஷிக்தோ ந ப⁴வதி?
30 So they went out of the town to go and see him.
ததஸ்தே நக³ராத்³ ப³ஹிராக³த்ய தாதஸ்ய ஸமீபம் ஆயந்|
31 Meanwhile Jesus' disciples were urging him, “Rabbi, please eat something!”
ஏதர்ஹி ஸி²ஷ்யா: ஸாத⁴யித்வா தம்’ வ்யாஹார்ஷு: ஹே கு³ரோ ப⁴வாந் கிஞ்சித்³ பூ⁴க்தாம்’|
32 But Jesus replied, “I have food to eat that you know nothing about.”
தத: ஸோவத³த்³ யுஷ்மாபி⁴ர்யந்ந ஜ்ஞாயதே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ மமாஸ்தே|
33 “Did someone bring him food?” the disciples asked one another.
ததா³ ஸி²ஷ்யா: பரஸ்பரம்’ ப்ரஷ்டும் ஆரம்ப⁴ந்த, கிமஸ்மை கோபி கிமபி ப⁴க்ஷ்யமாநீய த³த்தவாந்?
34 Jesus told them, “My food is to do the will of the one who sent me, and to complete his work.
யீஸு²ரவோசத் மத்ப்ரேரகஸ்யாபி⁴மதாநுரூபகரணம்’ தஸ்யைவ கர்ம்மஸித்³தி⁴காரணஞ்ச மம ப⁴க்ஷ்யம்’|
35 Don't you have a saying, ‘four more months until harvest?’ Open your eyes and look around! The crops in the fields are ripe, ready for harvest.
மாஸசதுஷ்டயே ஜாதே ஸ²ஸ்யகர்த்தநஸமயோ ப⁴விஷ்யதீதி வாக்யம்’ யுஷ்மாபி⁴: கிம்’ நோத்³யதே? கிந்த்வஹம்’ வதா³மி, ஸி²ர உத்தோல்ய க்ஷேத்ராணி ப்ரதி நிரீக்ஷ்ய பஸ்²யத, இதா³நீம்’ கர்த்தநயோக்³யாநி ஸு²க்லவர்ணாந்யப⁴வந்|
36 The reaper is being paid and harvesting a crop for eternal life so that both the sower and the reaper can celebrate. (aiōnios g166)
யஸ்²சி²நத்தி ஸ வேதநம்’ லப⁴தே அநந்தாயு: ஸ்வரூபம்’ ஸ²ஸ்யம்’ ஸ க்³ரு’ஹ்லாதி ச, தேநைவ வப்தா சே²த்தா ச யுக³பத்³ ஆநந்த³த: | (aiōnios g166)
37 So the proverb ‘one sows, another reaps,’ is true.
இத்த²ம்’ ஸதி வபத்யேகஸ்²சி²நத்யந்ய இதி வசநம்’ ஸித்³த்⁴யதி|
38 I sent you to reap what you didn't work for. Others did the hard work and you have reaped the benefits of what they did.”
யத்ர யூயம்’ ந பர்ய்யஸ்²ராம்யத தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸ²ஸ்யம்’ சே²த்தும்’ யுஷ்மாந் ப்ரைரயம் அந்யே ஜநா: பர்ய்யஸ்²ராம்யந் யூயம்’ தேஷாம்’ ஸ்²ரக³ஸ்ய ப²லம் அலப⁴த்⁴வம்|
39 Many Samaritans from that town trusted in him because of what the woman said: “He told me everything I ever did.”
யஸ்மிந் காலே யத்³யத் கர்ம்மாகார்ஷம்’ தத்ஸர்வ்வம்’ ஸ மஹ்யம் அகத²யத் தஸ்யா வநிதாயா இத³ம்’ ஸாக்ஷ்யவாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா தந்நக³ரநிவாஸிநோ ப³ஹவ: ஸோ²மிரோணீயலோகா வ்யஸ்²வஸந்|
40 So when they came to see him they pleaded with him to stay with them. He stayed for two days,
ததா² ச தஸ்யாந்திகே ஸமுபஸ்தா²ய ஸ்வேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ கதிசித்³ தி³நாநி ஸ்தா²தும்’ தஸ்மிந் விநயம் அகுர்வ்வாந தஸ்மாத் ஸ தி³நத்³வயம்’ தத்ஸ்தா²நே ந்யவஷ்டத்
41 and because of what he told them many more trusted in him.
ததஸ்தஸ்யோபதே³ஸே²ந ப³ஹவோ(அ)பரே விஸ்²வஸ்ய
42 They said to the woman, “Now our trust in him isn't just because of what you told us but because we have heard him for ourselves. We're convinced that he really is the Savior of the world.”
தாம்’ யோஷாமவத³ந் கேவலம்’ தவ வாக்யேந ப்ரதீம இதி ந, கிந்து ஸ ஜக³தோ(அ)பி⁴ஷிக்தஸ்த்ராதேதி தஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா வயம்’ ஸ்வயமேவாஜ்ஞாஸமஹி|
43 After the two days he continued on to Galilee.
ஸ்வதே³ஸே² ப⁴விஷ்யத்³வக்து: ஸத்காரோ நாஸ்தீதி யத்³யபி யீஸு²: ப்ரமாணம்’ த³த்வாகத²யத்
44 Jesus himself had made the comment that a prophet is not respected in his own country.
ததா²பி தி³வஸத்³வயாத் பரம்’ ஸ தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத்³ கா³லீலம்’ க³தவாந்|
45 But when he arrived in Galilee, the people welcomed him, because they had also been at the Passover feast and had seen everything he'd done in Jerusalem.
அநந்தரம்’ யே கா³லீலீ லியலோகா உத்ஸவே க³தா உத்ஸவஸமயே யிரூஸ²லம் நக³ரே தஸ்ய ஸர்வ்வா: க்ரியா அபஸ்²யந் தே கா³லீலம் ஆக³தம்’ தம் ஆக்³ரு’ஹ்லந்|
46 He visited Cana in Galilee again, where he had turned water into wine. Nearby in the town of Capernaum lived a royal official whose son was very sick.
தத: பரம் யீஸு² ர்யஸ்மிந் காந்நாநக³ரே ஜலம்’ த்³ராக்ஷாரஸம் ஆகரோத் தத் ஸ்தா²நம்’ புநரகா³த்| தஸ்மிந்நேவ ஸமயே கஸ்யசித்³ ராஜஸபா⁴ஸ்தாரஸ்ய புத்ர: கப²ர்நாஹூமபுரீ ரோக³க்³ரஸ்த ஆஸீத்|
47 When he heard that Jesus had returned from Judea to Galilee, he went to Jesus and begged him to come and heal his son who was close to death.
ஸ யேஹூதீ³யதே³ஸா²த்³ யீஸோ² ர்கா³லீலாக³மநவார்த்தாம்’ நிஸ²ம்ய தஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா ப்ரார்த்²ய வ்யாஹ்ரு’தவாந் மம புத்ரஸ்ய ப்ராயேண கால ஆஸந்ந: ப⁴வாந் ஆக³த்ய தம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ கரோது|
48 “Unless you see signs and wonders you people really won't trust me,” said Jesus.
ததா³ யீஸு²ரகத²யத்³ ஆஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம சித்ரம்’ சிஹ்நம்’ ச ந த்³ரு’ஷ்டா யூயம்’ ந ப்ரத்யேஷ்யத²|
49 “Lord, just come before my child dies,” the official pleaded.
தத: ஸ ஸபா⁴ஸத³வத³த் ஹே மஹேச்ச² மம புத்ரே ந ம்ரு’தே ப⁴வாநாக³ச்ச²து|
50 “Go on home,” Jesus told him. “Your son will live!” The man trusted what Jesus told him and left for home.
யீஸு²ஸ்தமவத³த்³ க³ச்ச² தவ புத்ரோ(அ)ஜீவீத் ததா³ யீஸு²நோக்தவாக்யே ஸ விஸ்²வஸ்ய க³தவாந்|
51 While he was on his way, his servants met him with the news that his son was alive and recovering.
க³மநகாலே மார்க³மத்⁴யே தா³ஸாஸ்தம்’ ஸாக்ஷாத்ப்ராப்யாவத³ந் ப⁴வத: புத்ரோ(அ)ஜீவீத்|
52 He asked them what time it was when his son began to get better. “Yesterday at one p.m. the fever left him,” they told him.
தத: கம்’ காலமாரப்⁴ய ரோக³ப்ரதீகாராரம்போ⁴ ஜாதா இதி ப்ரு’ஷ்டே தைருக்தம்’ ஹ்ய: ஸார்த்³த⁴த³ண்ட³த்³வயாதி⁴கத்³விதீயயாமே தஸ்ய ஜ்வரத்யாகோ³(அ)ப⁴வத்|
53 Then the father realized this was the precise time when Jesus had told him, “Your son will live!” So he and everyone in his household trusted in Jesus.
ததா³ யீஸு²ஸ்தஸ்மிந் க்ஷணே ப்ரோக்தவாந் தவ புத்ரோ(அ)ஜீவீத் பிதா தத்³பு³த்³த்⁴வா ஸபரிவாரோ வ்யஸ்²வஸீத்|
54 This was the second miraculous sign Jesus did after coming from Judea to Galilee.
யிஹூதீ³யதே³ஸா²த்³ ஆக³த்ய கா³லீலி யீஸு²ரேதத்³ த்³விதீயம் ஆஸ்²சர்ய்யகர்ம்மாகரோத்|
