John 12
1 Six days before the Passover Jesus went to Bethany, to the home of Lazarus who had been raised from the dead.
ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਦਿਨਸ਼਼ਟ੍ਕੇ ਸ੍ਥਿਤੇ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯੰ ਪ੍ਰਮੀਤਮ੍ ਇਲਿਯਾਸਰੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉਦਸ੍ਥਾਪਰਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਨਿਵਾਸਸ੍ਥਾਨੰ ਬੈਥਨਿਯਾਗ੍ਰਾਮਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍|
2 There a dinner was arranged in his honor. Martha helped serve the food while Lazarus sat at the table with Jesus and the others guests.
ਤਤ੍ਰ ਤਦਰ੍ਥੰ ਰਜਨ੍ਯਾਂ ਭੋਜ੍ਯੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਰ੍ਥਾ ਪਰ੍ੱਯਵੇਸ਼਼ਯਦ੍ ਇਲਿਯਾਸਰ੍ ਚ ਤਸ੍ਯ ਸਙ੍ਗਿਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਭੋਜਨਾਸਨ ਉਪਾਵਿਸ਼ਤ੍|
3 Mary brought a pint of pure nard perfume and anointed Jesus' feet, wiping them dry with her hair. The scent of the perfume filled the whole house.
ਤਦਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਅਰ੍ੱਧਸੇਟਕੰ ਬਹੁਮੂਲ੍ਯੰ ਜਟਾਮਾਂਸੀਯੰ ਤੈਲਮ੍ ਆਨੀਯ ਯੀਸ਼ੋਸ਼੍ਚਰਣਯੋ ਰ੍ਮਰ੍ੱਦਯਿਤ੍ਵਾ ਨਿਜਕੇਸ਼ ਰ੍ਮਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਆਰਭਤ; ਤਦਾ ਤੈਲਸ੍ਯ ਪਰਿਮਲੇਨ ਗ੍ਰੁʼਹਮ੍ ਆਮੋਦਿਤਮ੍ ਅਭਵਤ੍|
4 But one of the disciples, Judas Iscariot, who would later betray Jesus, asked,
ਯਃ ਸ਼ਿਮੋਨਃ ਪੁਤ੍ਰ ਰਿਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯੋ ਯਿਹੂਦਾਨਾਮਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤਦਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
5 “Why wasn't this perfume sold and the money given to the poor? It was worth three hundred denarii.”
ਏਤੱਤੈਲੰ ਤ੍ਰਿਭਿਃ ਸ਼ਤੈ ਰ੍ਮੁਦ੍ਰਾਪਦੈ ਰ੍ਵਿਕ੍ਰੀਤੰ ਸਦ੍ ਦਰਿਦ੍ਰੇਭ੍ਯਃ ਕੁਤੋ ਨਾਦੀਯਤ?
6 He wasn't saying this because he cared about the poor but because he was a thief. He was the one who looked after the disciples' money and he often took some for himself.
ਸ ਦਰਿਦ੍ਰਲੋਕਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਚਿਨ੍ਤਯਦ੍ ਇਤਿ ਨ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਚੌਰ ਏਵੰ ਤੰਨਿਕਟੇ ਮੁਦ੍ਰਾਸਮ੍ਪੁਟਕਸ੍ਥਿਤ੍ਯਾ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਯਦਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਤਦਪਾਹਰਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਇਮਾਂ ਕਥਾਮਕਥਯਤ੍|
7 “Don't criticize her,” Jesus replied. “She did this in preparation for the day of my burial.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਏਨਾਂ ਮਾ ਵਾਰਯ ਸਾ ਮਮ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਸ੍ਥਾਪਨਦਿਨਾਰ੍ਥੰ ਤਦਰਕ੍ਸ਼਼ਯਤ੍|
8 You'll always have the poor here with you, but you won't always have me here.”
ਦਰਿਦ੍ਰਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ|
9 A large crowd had found out that he was there. They came there not just to see Jesus but because they wanted to see Lazarus, the man Jesus had raised from the dead.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਰਾਸ੍ਤੀਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਬਹਵੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਪਿਤਮ੍ ਇਲਿਯਾਸਰਞ੍ਚ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਆਗੱਛਨ|
10 So the chief priests planned to kill Lazarus as well,
ਤਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਸ੍ਤਮ੍ ਇਲਿਯਾਸਰਮਪਿ ਸੰਹਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਮਨ੍ਤ੍ਰਯਨ੍;
11 since it was because of him that many Jews were no longer following them but putting their trust in Jesus.
ਯਤਸ੍ਤੇਨ ਬਹਵੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੌ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
12 The following day the crowds of people who had come for the Passover festival heard that Jesus was on his way to Jerusalem.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਨਗਰਮ੍ ਆਗੱਛਤੀਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਉਤ੍ਸਵਾਗਤਾ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾਃ
13 They cut off palm branches and went to welcome him, shouting, “Hosanna! Blessed is the one coming in the name of the Lord. Blessed is the king of Israel.”
ਖਰ੍ੱਜੂਰਪਤ੍ਰਾਦ੍ਯਾਨੀਯ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਹਿਰਾਗਤ੍ਯ ਜਯ ਜਯੇਤਿ ਵਾਚੰ ਪ੍ਰੋੱਚੈ ਰ੍ਵਕ੍ਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ, ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਯੋ ਰਾਜਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾਗੱਛਤਿ ਸ ਧਨ੍ਯਃ|
14 Jesus found a young donkey and rode on it, as Scripture says:
ਤਦਾ "ਹੇ ਸਿਯੋਨਃ ਕਨ੍ਯੇ ਮਾ ਭੈਸ਼਼ੀਃ ਪਸ਼੍ਯਾਯੰ ਤਵ ਰਾਜਾ ਗਰ੍ੱਦਭਸ਼ਾਵਕਮ੍ ਆਰੁਹ੍ਯਾਗੱਛਤਿ"
15 “Don't be afraid, daughter of Zion. Look, your king is coming, riding a donkey's colt.”
ਇਤਿ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯਵਚਨਾਨੁਸਾਰੇਣ ਯੀਸ਼ੁਰੇਕੰ ਯੁਵਗਰ੍ੱਦਭੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਦੁਪਰ੍ੱਯਾਰੋਹਤ੍|
16 At the time, Jesus' disciples did not understand what these things meant. It was only later when he was glorified that they realized what had happened had been prophesied and applied to him.
ਅਸ੍ਯਾਃ ਘਟਨਾਯਾਸ੍ਤਾਤ੍ਪਰ੍ੱਯੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਥਮੰ ਨਾਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੌ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇ ਸਤਿ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਤਸ੍ਮਿਨ ਅਕਥ੍ਯਤ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਮ੍ਪ੍ਰਤੀੱਥਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਇਤਿ ਤੇ ਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
17 Many in the crowd had seen Jesus call Lazarus from the tomb and raise him from the dead and were telling the story.
ਸ ਇਲਿਯਾਸਰੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਆਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਆਹ੍ਵਤਵਾਨ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਞ੍ਚ ਉਦਸ੍ਥਾਪਯਦ੍ ਯੇ ਯੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤਤ੍ਕਰ੍ਮ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਨ੍ ਤੇ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ|
18 That was the reason so many people went to meet Jesus—because they had heard about this miracle.
ਸ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਅਦ੍ਭੁਤੰ ਕਰ੍ੰਮਕਰੋਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਜਨਸ਼੍ਰੁਤੇ ਰ੍ਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍|
19 The Pharisees said to one other, “Look, we're getting nowhere. Everyone's running after him.”
ਤਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਕ੍ਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵਾਸ਼੍ਚੇਸ਼਼੍ਟਾ ਵ੍ਰੁʼਥਾ ਜਾਤਾਃ, ਇਤਿ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਨ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੇ? ਪਸ਼੍ਯਤ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਵਰ੍ੱਤਿਨੋਭਵਨ੍|
20 Now some Greeks had come to the festival to worship.
ਭਜਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਉਤ੍ਸਵਾਗਤਾਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਕਤਿਪਯਾ ਜਨਾ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾ ਆਸਨ੍,
21 They came to Philip of Bethsaida in Galilee, and said, “Sir, we'd like to see Jesus.”
ਤੇ ਗਾਲੀਲੀਯਬੈਤ੍ਸੈਦਾਨਿਵਾਸਿਨਃ ਫਿਲਿਪਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਹੇ ਮਹੇੱਛ ਵਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਇੱਛਾਮਃ|
22 Philip went and told Andrew. Then they both went to Jesus and told him.
ਤਤਃ ਫਿਲਿਪੋ ਗਤ੍ਵਾ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਫਿਲਿਪੌ ਯੀਸ਼ਵੇ ਵਾਰ੍ੱਤਾਮ੍ ਅਕਥਯਤਾਂ|
23 Jesus replied, “The time has come for the Son of man to be glorified.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਮਾਨਵਸੁਤਸ੍ਯ ਮਹਿਮਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਸਮਯ ਉਪਸ੍ਥਿਤਃ|
24 I tell you the truth: unless a grain of wheat is planted in the soil and dies, it remains just one grain. But if it dies, it produces many more grains of wheat.
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਧਾਨ੍ਯਬੀਜੰ ਮ੍ਰੁʼੱਤਿਕਾਯਾਂ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਨ ਮ੍ਰੁʼਯਤੇ ਤਰ੍ਹ੍ਯੇਕਾਕੀ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਮ੍ਰੁʼਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਬਹੁਗੁਣੰ ਫਲੰ ਫਲਤਿ|
25 If you love your own life you will lose it, but if you don't love your own life in this world you will keep your life forever. (aiōnios g166)
ਯੋ ਜਨੇ ਨਿਜਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਪ੍ਰਿਯਾਨ੍ ਜਾਨਾਤਿ ਸ ਤਾਨ੍ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇ ਜਨ ਇਹਲੋਕੇ ਨਿਜਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਪ੍ਰਿਯਾਨ੍ ਜਾਨਾਤਿ ਸੇਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਤਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| (aiōnios g166)
26 If you want to serve me you need to follow me. My servants will be where I am, and my Father will honor anyone who serves for me.
ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਮਮ ਸੇਵਕੋ ਭਵਿਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮੀ ਭਵਤੁ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਹੰ ਯਤ੍ਰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ ਮਮ ਸੇਵਕੇਪਿ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ; ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਸੇਵਤੇ ਮਮ ਪਿਤਾਪਿ ਤੰ ਸੰਮੰਸ੍ਯਤੇ|
27 Now I am troubled. What should I say? ‘Father, save me from this coming time of suffering?’ No, for this is why I came—to go through this time of suffering.
ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਮਮ ਪ੍ਰਾਣਾ ਵ੍ਯਾਕੁਲਾ ਭਵਨ੍ਤਿ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਹੇ ਪਿਤਰ ਏਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਮਯਾਨ੍ ਮਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼, ਇਤ੍ਯਹੰ ਕਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯੇ? ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹਮ੍ ਏਤਤ੍ਸਮਯਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਵਤੀਰ੍ਣਵਾਨ੍|
28 Father, show the glory of your character.” A voice came from heaven, saying, “I have shown its glory, and I will show it again.”
ਹੇ ਪਿਤ: ਸ੍ਵਨਾਮ੍ਨੋ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯ; ਤਨੈਵ ਸ੍ਵਨਾਮ੍ਨੋ ਮਹਿਮਾਨਮ੍ ਅਹੰ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਯੰ ਪੁਨਰਪਿ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਏਸ਼਼ਾ ਗਗਣੀਯਾ ਵਾਣੀ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ(ਅ)ਜਾਯਤ|
29 The crowd that was standing there heard it. Some said it thundered; others said an angel had spoken to him.
ਤਚ੍ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸਮੀਪਸ੍ਥਲੋਕਾਨਾਂ ਕੇਚਿਦ੍ ਅਵਦਨ੍ ਮੇਘੋ(ਅ)ਗਰ੍ਜੀਤ੍, ਕੇਚਿਦ੍ ਅਵਦਨ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤੋ(ਅ)ਨੇਨ ਸਹ ਕਥਾਮਚਕਥਤ੍|
30 Jesus told them, “This voice spoke not for my sake, but for yours.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍, ਮਦਰ੍ਥੰ ਸ਼ਬ੍ਦੋਯੰ ਨਾਭੂਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਦਰ੍ਥਮੇਵਾਭੂਤ੍|
31 Now is the judgment of this world; now the prince of this world will be thrown out.
ਅਧੁਨਾ ਜਗਤੋਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰ: ਸਮ੍ਪਤ੍ਸ੍ਯਤੇ, ਅਧੁਨਾਸ੍ਯ ਜਗਤ: ਪਤੀ ਰਾਜ੍ਯਾਤ੍ ਚ੍ਯੋਸ਼਼੍ਯਤਿ|
32 But when I am lifted up from the earth I will attract everyone to me.”
ਯਦ੍ਯਈ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾ ਊਰ੍ਦ੍ੱਵੇ ਪ੍ਰੋੱਥਾਪਿਤੋਸ੍ਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਸ੍ਵਸਮੀਪਮ੍ ਆਕਰ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
33 (He said this to point out the kind of death he was going to die.)
ਕਥੰ ਤਸ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਏਤਦ੍ ਬੋਧਯਿਤੁੰ ਸ ਇਮਾਂ ਕਥਾਮ੍ ਅਕਥਯਤ੍|
34 The crowd responded, “The Law tells us that the Messiah will live forever, so how can you say the Son of man must be ‘lifted up’? Who is this ‘Son of man’?” (aiōn g165)
ਤਦਾ ਲੋਕਾ ਅਕਥਯਨ੍ ਸੋਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਃ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੀਤਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਸ਼੍ਰੁਤਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ, ਤਰ੍ਹਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਃ ਪ੍ਰੋੱਥਾਪਿਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥੰ ਵਦਸਿ? ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋਯੰ ਕਃ? (aiōn g165)
35 Jesus replied, “The light is here with you for a little longer. Walk while you have the light so that the darkness doesn't overtake you. Those who walk in the dark don't know where they're going.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਾਯਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਅਲ੍ਪਦਿਨਾਨਿ ਜ੍ਯੋਤਿਰਾਸ੍ਤੇ, ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਨ੍ਧਕਾਰੋ ਨਾੱਛਾਦਯਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਜ੍ਯੋਤਿਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਗੱਛਤ; ਯੋ ਜਨੋ(ਅ)ਨ੍ਧਕਾਰੇ ਗੱਛਤਿ ਸ ਕੁਤ੍ਰ ਯਾਤੀਤਿ ਨ ਜਾਨਾਤਿ|
36 Put your trust in the light while you still have it so that you can become children of light.” When Jesus had told them this, he left and hid himself from them.
ਅਤਏਵ ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੇ ਜ੍ਯੋਤਿਰਾਸ੍ਤੇ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਜ੍ਯੋਤੀਰੂਪਸਨ੍ਤਾਨਾ ਭਵਿਤੁੰ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤ; ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸ੍ਵੰ ਗੁਪ੍ਤਵਾਨ੍|
37 But despite all the miracles he had done in their presence, they still did not trust in Jesus.
ਯਦ੍ਯਪਿ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਏਤਾਵਦਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਥਾਪਿ ਤੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਨ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
38 This fulfilled the message of Isaiah the prophet who said, “Lord, who has believed what we told them? To whom has the Lord's power been revealed?”
ਅਤਏਵ ਕਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪਰੇਸ਼ਾਸ੍ਮਤ੍ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤੰ? ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਪਰੇਸ਼ਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤਃ ਕਸ੍ਯ ਚ ਸੰਨਿਧੌ? ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਯਦੇਤਦ੍ ਵਾਕ੍ਯਮੁਕ੍ਤੰ ਤਤ੍ ਸਫਲਮ੍ ਅਭਵਤ੍|
39 They were not able to trust him, and as a result they fulfilled what Isaiah also said:
ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤੁੰ ਨਾਸ਼ਨ੍ਕੁਵਨ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿ ਪੁਨਰਵਾਦੀਦ੍,
40 “He blinded their eyes, and made their minds dull, so that their eyes would not see, and their minds would not think, and they would not turn to me—for if they did I would heal them.”
ਯਦਾ, "ਤੇ ਨਯਨੈ ਰ੍ਨ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਬੁੱਧਿਭਿਸ਼੍ਚ ਨ ਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤੈ ਰ੍ਮਨਃਸੁ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਚ ਤਾਨਹੰ ਯਥਾ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਨ ਕਰੋਮਿ ਤਥਾ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਚਨਾਨ੍ਯਨ੍ਧਾਨਿ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਮਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਗਾਢਾਨਿ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| "
41 Isaiah saw Jesus' glory and said this in reference to him.
ਯਿਸ਼ਯਿਯੋ ਯਦਾ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਮਹਿਮਾਨੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਥਾਮਕਥਯਤ੍ ਤਦਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਤ੍|
42 Even so many of the leaders did trust in him. However, they did not openly admit it because they did not want the Pharisees to expel them from the synagogue,
ਤਥਾਪ੍ਯਧਿਪਤਿਨਾਂ ਬਹਵਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਯਨ੍| ਕਿਨ੍ਤੁ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ੍ਤਾਨ੍ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹਾਦ੍ ਦੂਰੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤੀਤਿ ਭਯਾਤ੍ ਤੇ ਤੰ ਨ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
43 loving human admiration more than God's approval.
ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਤੋ ਮਾਨਵਾਨਾਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਯਾਂ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰਿਯਨ੍ਤ|
44 Jesus called out, “If you trust in me you're not just trusting in me but also in the one who sent me.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰੁੱਚੈਃਕਾਰਮ੍ ਅਕਥਯਦ੍ ਯੋ ਜਨੋ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਕੇਵਲੇ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤੀਤਿ ਨ, ਸ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕੇ(ਅ)ਪਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ|
45 When you see me, you're seeing the one who sent me.
ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪਸ਼੍ਯਤਿ ਸ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕਮਪਿ ਪਸ਼੍ਯਤਿ|
46 I have come as a light shining into the world, so if you trust in me you won't remain in the dark.
ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ ਸ ਯਥਾਨ੍ਧਕਾਰੇ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਹੰ ਜ੍ਯੋਤਿਃਸ੍ਵਰੂਪੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਜਗਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਵਤੀਰ੍ਣਵਾਨ੍|
47 I don't judge anyone who hears my words but doesn't do what I say. I came to save the world, not to judge it.
ਮਮ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਮਹੰ ਦੋਸ਼਼ਿਣੰ ਨ ਕਰੋਮਿ, ਯਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਜਗਤੋ ਜਨਾਨਾਂ ਦੋਸ਼਼ਾਨ੍ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤਾਨ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨਾਗਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਪਰਿਚਾਤੁਮ੍ ਆਗਤੋਸ੍ਮਿ|
48 Anyone who rejects me and does not accept my words will be judged at the end-time judgment in accordance with what I have said.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਾਂ ਨ ਸ਼੍ਰੱਧਾਯ ਮਮ ਕਥੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ, ਅਨ੍ਯਸ੍ਤੰ ਦੋਸ਼਼ਿਣੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਵਸ੍ਤੁਤਸ੍ਤੁ ਯਾਂ ਕਥਾਮਹਮ੍ ਅਚਕਥੰ ਸਾ ਕਥਾ ਚਰਮੇ(ਅ)ਨ੍ਹਿ ਤੰ ਦੋਸ਼਼ਿਣੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
49 For I'm not speaking for myself but for my Father who sent me. He is the one who instructed me what to say and how to say it.
ਯਤੋ ਹੇਤੋਰਹੰ ਸ੍ਵਤਃ ਕਿਮਪਿ ਨ ਕਥਯਾਮਿ, ਕਿੰ ਕਿੰ ਮਯਾ ਕਥਯਿਤਵ੍ਯੰ ਕਿੰ ਸਮੁਪਦੇਸ਼਼੍ਟਵ੍ਯਞ੍ਚ ਇਤਿ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤਾ ਪਿਤਾ ਮਾਮਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍|
