Job 9
1 Job replied,
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 “Yes, I know all that! But how can anyone be right before God?
| آنچه گفتی کاملاً درست است. اما انسان چگونه می‌تواند در نظر خدا بی‌گناه محسوب شود؟ |
3 If you wanted to argue with God, God could ask a thousand questions that no-one could answer.
| اگر بخواهد با او بحث کند نمی‌تواند حتی به یکی از هزار سؤالی که می‌کند پاسخ دهد؛ |
4 God is so wise and so powerful that no-one could challenge him and win.
| زیرا خدا دانا و تواناست و کسی را یارای مقاومت با او نیست. |
5 God moves the mountains suddenly; he overturns them in his anger.
| ناگهان کوهها را به حرکت درمی‌آورد و با خشم آنها را واژگون می‌سازد، |
6 He shakes the earth, making its foundations quake.
| زمین را از جایش تکان می‌دهد و پایه‌های آن را می‌لرزاند. |
7 He is the one who can command the sun not to rise and the stars not to shine.
| اگر او فرمان دهد آفتاب طلوع نمی‌کند و ستارگان نمی‌درخشند. |
8 He alone is the one who stretches out the heavens and walks on the waves of the sea.
| او بر دریاها حرکت می‌کند. او به تنهایی آسمانها را گسترانیده |
9 He made the constellations of the Bear, Orion, the Pleiades, and the stars of the southern sky.
| و دب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوبی را آفریده است. |
10 He is the one who does incredible things that are beyond our understanding, marvelous things that are uncountable.
| او اعمال حیرت‌آور می‌کند و کارهای عجیب او را حد و مرزی نیست. |
11 But when he passes by me, I don't see him; when he moves on, he is invisible to me.
| از کنار من می‌گذرد و او را نمی‌بینم، عبور می‌نماید و او را احساس نمی‌کنم. |
12 If he takes away, who can prevent him? Who is going to ask him, ‘What are you doing?’
| هر که را بخواهد از این دنیا می‌برد و هیچ‌کس نمی‌تواند به او اعتراض کرده، بگوید که چه می‌کنی؟ |
13 God does not restrain his anger; he crushes Rahab's helpers underfoot.
| خدا خشم خود را فرو نمی‌نشاند. حتی هیولاهای دریا را زیر پا له می‌کند. |
14 So how much less could I answer God, or choose my words to argue with him!
| پس من کیستم که پاسخ او را بدهم و یا با او مجادله کنم؟ |
15 Even though I'm right, I can't answer him. I must plead for mercy from my judge.
| حتی اگر بی‌گناه هم می‌بودم کلامی به زبان نمی‌آوردم و تنها از او تقاضای رحمت می‌کردم. |
16 Even if I called him to come and he responded, I don't believe he would listen to me.
| حتی اگر او را بخوانم و او حاضر شود، می‌دانم که به حرفهایم گوش نخواهد داد. |
17 He pounds me with the winds of a storm; he wounds me time and again, without giving a reason.
| زیرا گردبادی می‌فرستد و مرا در هم می‌کوبد و بی‌جهت زخمهایم را زیاد می‌کند. |
18 He doesn't give me a chance even to catch my breath; instead he fills my life with bitter suffering.
| نمی‌گذارد نفس بکشم؛ زندگی را بر من تلخ کرده است. |
19 If it's a question of strength, then God is the strongest. If it's a question of justice, then who will set a time for my case?
| چه کسی می‌تواند بر خدای قادر غالب شود؟ چه کسی می‌تواند خدای عادل را به دادگاه احضار کند؟ |
20 Even though I am right, my own mouth would condemn me; even though I am innocent, he would prove me wrong.
| اگر بی‌گناه هم باشم حرفهایم مرا محکوم خواهد کرد؛ و اگر بی عیب هم باشم در نظر او شریر هستم. |
21 I am innocent! I don't care what happens to me. I hate my life!
| هر چند بی‌گناه هستم، ولی این برای من اهمیتی ندارد، زیرا از زندگی خود بیزارم. |
22 That's why I say, ‘It makes no difference to God. He destroys both the innocent and the wicked.’
| شریر و بی‌گناه در نظر خدا یکی است. او هر دو را هلاک می‌کند. |
23 When disaster strikes suddenly he mocks the despair of the innocent.
| وقتی بلایی دامنگیر بی‌گناهی شده، او را می‌کشد، خدا می‌خندد. |
24 The earth has been handed over to the wicked; he blinds the eyes of the judges—if it's not him who does this, then who is it?
| جهان به دست شریران سپرده شده و خدا چشمان قضات را کور کرده است. اگر این کار خدا نیست، پس کار کیست؟ |
25 The days of my life race by like a runner, rushing past without me seeing any happiness.
| زندگی مصیبت‌بارم مثل دونده‌ای تیزرو، به سرعت سپری می‌شود. روزهای زندگی‌ام می‌گریزد بدون اینکه روی خوشبختی را ببینم. |
26 They pass by like fast sailing ships, like an eagle swooping down on its prey.
| سالهای عمرم چون زورقهای تندرو و مانند عقابی که بر صید خود فرود می‌آید، به تندی می‌گذرند. |
27 If I said to myself, ‘I will forget my complaints; I will stop crying and be happy,’
| حتی اگر شکایاتم را فراموش کنم، صورت غمگینم را کنار گذاشته و شاد باشم، |
28 I would still be terrified at all my suffering because you, God, will not say I'm innocent.
| باز هم از تمامی دردهای خویش به وحشت می‌افتم زیرا می‌دانم که تو، ای خدا، مرا بی‌گناه نخواهی شمرد. |
29 Since I'm condemned, what's the point in arguing?
| پس اگر در هر صورت گناهکارم تلاشم چه فایده دارد؟ |
30 Even if I wash myself with pure mountain water and clean my hands with soap,
| حتی اگر خود را با صابون بشویم و دستان خود را با اُشنان پاک کنم |
31 you would toss me into a slime pit so that even my own clothes would hate me!
| تو مرا در گل و لجن فرو می‌بری، تا آنجا که حتی لباسهایم نیز از من کراهت داشته باشند. |
32 For God is not a mortal being like me, I can't defend myself or take him to court.
| خدا مثل من فانی نیست که بتوانم به او جواب دهم و با او به محکمه روم. |
33 If only there was an arbitrator who could bring us both together!
| ای کاش بین ما شفیعی می‌بود تا ما را با هم آشتی می‌داد، |
34 I wish God would stop beating me with his rod and terrifying me!
| آنگاه تو از تنبیه کردن من دست می‌کشیدی و من از تو وحشتی نمی‌داشتم. |
35 Then I could speak up without being afraid—but since I am, I can't!”
| آنگاه می‌توانستم بدون ترس با تو سخن بگویم؛ ولی افسوس که توان آن را ندارم. |
