Job 39
1 Do you know when the wild goats give birth? Have you watched the birth-pains of the deer?
Nahibalo ka ba sa panahon nga ig-alanak sa kanding sa bato? Kun makatimaan ba ikaw ug mga lagsaw nga baye nga nanganak?
2 Do you know how many months they carry their young? Do you know the time when they give birth?
Naisip ba nimo ang gidaghanon sa bulan sa ilang pagpanamkon? Kun nasayud ka ba sa adlaw sa ilang pagpanganak?
3 They crouch down in labor to deliver their offspring.
Sila modungo sa ilang kaugalingon, lanak nila ang ilang mga gagmay, Magahaw-as sila sa ilang mga kasakit.
4 Their young grow strong in the open countryside; they leave and never return.
Ang ilang mga anak mahimong kusgan, sila sa kalibonan nanagtubo; Sila manlakaw ug dili na mamalik pag-usab.
5 Who gave the wild donkey its freedom? Who set it free from its bonds?
Kinsa ba ang nagbuhi sa asno nga ihalas? Kun kinsa ba ang nagbadbad sa pisi nga gigapusan sa asno nga matulin,
6 I have given it the wilderness as its home, the salt plains as a place to live.
Kang kansang pinuy-anan maoy gihimo ko nga kamingawan, Ug ang yuta nga asin maoy iyang puloy-anan?
7 It despises the noise of the city; it doesn't need to listen to the shouts of a driver.
Siya nagayam-id sa kagahub sa ciudad, Ni mamati siya sa pagsinggit sa mag-aabog.
8 It hunts in the mountains for pastureland, searching for all kinds of green plants to eat.
Ang lungbay sa kabukiran maoy iyang sibsibanan, Ug siya magapangita sa tanang butang nga lunhaw.
9 Is the wild ox willing to serve you? Will it spend the night at your manger?
Mahimuot ba ang vaca nga ihalas sa pag-alagad kanimo? Kun buot ka ba nga siya mopabilin sa imong pasungan?
10 Can you tie a wild ox to a plow? Can you make it till your fields for you?
Ikagakud ba nimo ang vaca nga ihalas sa iyang pisi diha sa tudling? Kun modaro ba siya sa mga walog sa imong likod?
11 Because it's so powerful can you trust it? Can you depend on it to do your heavy work for you?
Mosalig ka ba kaniya tungod kay siya makusganon kaayo? Kun ibilin ba nimo kaniya ang imong bulohaton?
12 Are you sure it will gather your grain and bring it to your threshing floor?
Igasalig ba nimo kaniya, nga siya maoy magdala sa binhi ngadto sa imong balay, Ug tigumon ang trigo sa imong salug nga giukan?
13 The ostrich proudly flaps her wings, but they are nothing like the flight feathers of the stork.
Ang mga pako sa avestruz mokapakapa uban ang garbo; Apan maaghup ba ang iyang mga pako ug mga balhibo?
14 The ostrich abandons her eggs on the ground, leaving them to be warmed in the dust.
Tungod kay iya man nga biyaan ang iyang mga itlog sa yuta, Ug painitan sila diha sa balas,
15 She doesn't think that they can be crushed underfoot, trampled by a wild animal.
Ug hikalimtan nila nga kini madabok sa tiil, Kun katumban ba sila sa mananap nga ihalas.
16 She is tough towards her young, acting as if they didn't belong to her. She doesn't care that all her work was for nothing.
Mabangis siya sa iyang mga kuyabog, ingon nga daw sila dili iya: Bisan makawang ang iyang kabudlay, siya dili mahadlok;
17 For I, God, made her forget wisdom—she didn't get her share of intelligence.
Tungod kay gikuhaan siya sa Dios ug kaalam, Ni gihatagan siya ug salabutan.
18 But when she needs to, she can jump up and run, mocking a horse and its rider with her speed.
Sa panahon nga siya molupad sa itaas, Siya magayam-id sa kabayo ug sa nagkabayo niini.
19 Did you give the horse its strength? Did you place a mane upon its neck?
Nahatagan mo ba ang kabayo sa iyang kakusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa lambungay nga nagakurogkurog?
20 Did you make it able to jump like a locust? Its loud snorting is terrifying!
Ikaw ba ang naghimo kaniya nga makalukso sama sa dulon? Ang himaya sa iyang pagpangusmo makalilisang.
21 It paws at the ground, rearing up with power as it charges into battle.
Diha sa walog siya nagakakha, ug nalipay tungod sa iyang kusog: Siya mogula aron sa pagpakighibalag sa mga tawong sangkap sa hinagiban.
22 It laughs at fear; it is not frightened at all.
Ang kalisang iyang ginatamay, ug dili siya kapugdawan; Ni motalikod siya sa pinuti.
23 The quiver full of arrows rattles against it; the spear and the javelin flash in the sunlight.
Ang baslayan nagkagalkal batok kaniya, Ang bangkaw nga nagpangidlap ug ang salapang.
24 Shaking with rage it gallops across the ground; it cannot remain still when the trumpet sounds.
Iyang itulon ang yuta tungod sa kabangis ug kaligutgut; Ni motagad siya sa tingog sa trompeta.
25 Whenever the trumpet calls, it is ready; he senses the sound of battle from far away, he hears the commanders shouting.
Sa masubsob nga ang trompeta patingogon, siya magaingon: Aha! Ug siya makabaho sa panag-away gikan sa halayo, Sa dalugdug sa mga punoan, ug sa singgitay.
26 Is it through your wisdom that the hawk soars, spreading its wings towards the south?
Maglupad ba ang banog tungod sa iyang kaalam, Ug magtuy-od sa iyang mga pako padulong sa habagatan?
27 Do you command the eagle to fly high and make its nest in the summits of the mountains?
Maglupad ba ang agila sa itaas tungod sa imong pagmando, Ug magbalay sa iyang salag sa kahitas-an?
28 It lives among the cliffs, and roosts on a remote rocky crag.
Siya sa ibabaw sa pangpang nagapuyo, ug tua didto ang iyang pinuy-anan: Sa kinatumyan sa pangpang, ug sa dapit nga malig-on.
29 From there it spies its prey from far away, fixing its gaze on its victim. Its chicks eagerly swallow blood.
Gikan didto siya magalantaw sa iyang dalagiton; Ang iyang mga mata makatan-aw niana gikan sa halayo.
30 Where the carcasses are, that's where birds of prey are found.”
Ang iya usab nga kuyabog mosupsop ug dugo: Ug hain gani ang mga patay, atua man siya.
