Job 33
1 Now listen to me, Job. Pay attention to everything I have to say.
| ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده، |
2 Look, I'm about to speak; my mouth is ready to talk.
| چون می‌خواهم با تو صحبت کنم. |
3 My words come from my upright heart; my lips speak sincerely of what I know.
| من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت، |
4 The spirit of God made me, and the breath of the Almighty gives me life.
| زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است. |
5 Answer me, if you can. Stand in front of me and prepare to defend yourself.
| اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست. |
6 Look, before God we are both the same. I was also made from a piece of clay.
| من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم، |
7 See here, you don't need to be frightened of me. I won't be too hard on you.
| پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد. |
8 You spoke in my hearing and I have listened to everything you had to say.
| من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای: |
9 You say, ‘I'm clean, I've done nothing wrong; I'm pure, I have not sinned.
| «پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام. |
10 See how God finds fault with me and treats me as his enemy.
| خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند. |
11 He puts my feet in the stocks and watches everything I do.’
| خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.» |
12 But look, you are wrong—let me explain. God is greater than any human being.
| اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است. |
13 Why are you fighting against him, complaining that God isn't answering your questions?
| چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟ |
14 God speaks over and over again, but people don't notice.
| خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند. |
15 Through dreams and visions in the night, when people fall into deep sleep, resting on their beds,
| هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند. |
16 God speaks to them with solemn warnings
| گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا |
17 to turn them away from doing wrong and to stop them from becoming proud.
| او را از گناه و تکبر باز دارد. |
18 He saves them from the grave and spares them from violent death.
| او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند. |
19 People are also disciplined on a bed of pain with constant aching in their bones.
| و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود |
20 They have no desire to eat; they do not even want their favorite dishes.
| که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود. |
21 Their flesh wastes away to nothing; all that's left is skin and bones.
| به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند |
22 They are close to death; their lives approaching the executioner.
| و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ. |
23 But if an angel appears, a mediator, one of God's thousands of angels, to tell someone the right way for them,
| اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند، |
24 he will be gracious to them. He will say, ‘Save them from going down into the grave, for I have found a way to free them.’
| و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.» |
25 Then their bodies will be renewed as if they were young again; they will be as strong as when they were in their prime.
| آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد. |
26 They will pray to God, and he will accept them; they come into God's presence with joy, and he will set things right for them.
| هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند. |
27 They sing, and tell others, ‘I sinned, I distorted what is right, but it did not do me any good.
| سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت. |
28 He saved me from going down into the grave and I will live in the light.’
| او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.» |
29 Look, God does this time and again for people;
| خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد |
30 he saves them from the grave so they might see the light of life.
| و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد. |
31 Pay attention Job, and listen to me! Be quiet—let me speak!
| ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛ |
32 But if you have anything to say, then speak up.
| ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند. |
33 If not, listen to me. Keep quiet and I will teach you wisdom.”
| اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم! |
