Job 31
1 I vowed to myself never to look with desire at young women.
Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?
2 What should people expect to receive from God? What reward should the Almighty on high give them?
Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?
3 Isn't it disaster for the wicked and destruction for those who do wrong?
Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?
4 Doesn't God see everything I do—even count every step I take?
Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?
5 Have I lived a deceitful life? Have I been eager to tell lies?
Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;
6 No! Let God weigh me on the scales of his justice and let him discover my integrity.
(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat; )
7 If I have wandered from God's way, if I have let what I see become my desires, if there's any stain of sin on my hands,
Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:
8 then let someone else eat what I have sown, and all that I have grown be uprooted.
Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.
9 If a woman has seduced me, or if I have looked for an opportunity to sleep with my neighbor's wife,
Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:
10 then let my wife serve another, let other men sleep with her.
Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.
11 For that would be wicked, a sin deserving punishment,
Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:
12 for this sin is like a fire that leads to destruction, destroying everything I have.
Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.
13 If I had refused to listen to my menservants or maidservants when they brought their complaints to me,
Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:
14 what would I do when God came to judge me? How would I reply if he investigated me?
Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?
15 Didn't the same God make all of us?
Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?
16 Have I refused to give the poor what they needed, or caused widows to despair?
Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:
17 Have I even eaten just a piece of bread by myself? Haven't I always shared my food with orphans?
O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;
18 From when I was young I was a father to orphans and took care of widows.
(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina; )
19 If ever I saw someone needing clothes, the poor without anything to wear,
Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;
20 they always thanked me for the wool clothing that kept them warm.
Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:
21 If I raised my hand to hit an orphan, confident that if it came to court the judges would be on my side,
Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:
22 then let my shoulder be pulled from its joint, my arm wrenched out of its socket.
Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.
23 Since I'm terrified of what punishment God may have in store for me, and because of his majesty, I could never do this.
Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.
24 Have I put my trust in gold, calling fine gold, ‘My security’?
Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;
25 Have I delighted in being rich, happy at all my wealth I had gained?
Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;
26 Have I looked at the sun shining so brilliantly or the moon moving in majesty across the sky
Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;
27 and been tempted to secretly worship them by kissing my hand to them in devotion?
At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:
28 This too would be a sin deserving punishment for it would mean I had denied God above.
Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.
29 Have I ever been happy when disaster destroyed those who hated me, or celebrated when evil took them down?
Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;
30 I have never allowed my mouth to sin by putting a curse on someone's life.
(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa; )
31 Haven't my family asked, ‘Is there anyone who has not eaten as much as they wanted of his food?’
Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?
32 I have never let strangers sleep in the street; I have opened my doors to travelers.
Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,
33 Have I concealed my sins from others, hiding my wrongdoing deep inside me?
Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;
34 Was I afraid of what everybody else would think, scared of the contempt families would show me, so that I kept quiet and didn't go outside?
Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?
35 Why won't anyone listen to what I'm saying! I'm signing my name to endorse everything I've said. Let the Almighty answer me. Let my accuser write down what he is charging me with.
O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat; ) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!
36 I would hold them up high; I would wear them on my head like a crown.
Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.
37 I would explain to him everything I'd done; I would hold my head high before him.
Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.
38 If my land has cried out against me; if her furrows have wept over me;
Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;
39 if I have taken its crops without payment or if I have caused harm to the farmers;
Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:
40 then let thorns grow instead of wheat, and weeds instead of barley.” The words of Job are ended.
Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.
