Job 30
1 But now people much younger than me laugh at me; people whose fathers I would not put to work with my sheepdogs.
Ngayon ang mga mas nakababata sa akin ay walang maidulot kundi pangungnutya sa akin - ang mga kabataang lalaking ito na ang mga ama ay gusto kong tanggihang magtrabaho katabi ng mga aso sa aking kawan.
2 They are too weak to be any use to me; they're all worn-out.
Tunay nga, ang lakas ng mga kamay ng kanilang mga ama - paano nito ako matutulungan - mga lalaki na kung saan ang lakas ng kanilang kaganapan sa gulang ay naglaho na?
3 Thin through hunger and want, they try to eat the dry ground in the dark, desolate wilderness.
Sila ay mga payat dahil sa kahirapan at kagutuman, ngumangatngat sila sa tuyong lupa sa kadiliman ng ilang at kapanglawan.
4 There they pick desert herbs and the leaves of bushes, and eat the roots of broom trees.
Namitas sila ng halaman ng soltwot at mga dahon ng palumpong; ang mga ugat ng puno ng tambo ang kanilang pagkain.
5 They were driven out of the community.
Pinalayas sila mula sa mga tao na sumigaw sa kanila na parang isang tao na sinisigawan ang isang magnanakaw.
6 People shouted after them as if they were thieves. They have to live in dangerous ravines, in caves and among the rocks.
Kaya kinailangan nilang manirahan sa ilog lambak, sa mga lungga ng lupa at ng mga bato.
7 They shout out like animals among the bushes; they huddle together in the weeds for shelter.
Sa mga palumpong, umungal sila tulad ng mga asno; sa ilalim ng mga palumpong nagtitipon-tipon sila.
8 They are foolish, nameless people that have been driven from the land.
Sila ay mga inapo ng mga hangal; tunay nga, na walang kwentang mga tao; pinalayas sila sa lupain sa pamamagitan ng mga pamalo.
9 Yet now they mock me in their songs; I have become a joke to them!
Pero ngayon, para sa kanilang mga anak, naging paksa ako ng isang kanta ng pangungutya; tunay nga, naging isang katatawanan ako sa kanila.
10 They despise and shun me; they don't hesitate to spit in my face.
Kinasusuklaman nila ako at hindi lumalapit sa akin; hindi sila nag-aatubiling dumura sa aking mukha.
11 God has made my bowstring loose and humbled me.
Dahil tinanggal ng Diyos ang lubid ng aking pana at pinahirapan ako, kaya sa harapan ko ay nawawala ang lahat ng pagpipigil sa sarili ng mga taong ito.
12 The rabble rise up against me, they send me running; like a city under siege they devise ways to destroy me.
Sa aking kanang kamay naghimagsik ang magulong pulutong ng mga tao; itinaboy nila ako at itinambak laban sa akin ang kanilang punso ng paglusob.
13 They cut off my way of escape; they bring about my downfall and do this without anyone's help.
Sinisira nila ang aking landas; Itinutulak nila ang kapahamakan para sa akin, mga lalaki na walang sinumang makapipigil.
14 They come in through a wide breach; they rush in as the wall comes tumbling down.
Sinasalakay nila ako tulad ng isang hukbo sa pamamagitan ng isang malaking butas sa pader ng lungsod; sa gitna ng pagkawasak gumulong sila sa akin.
15 Terrors overcome me; my honor is blown away by the wind; my salvation vanishes like a cloud.
Nilukuban ako ng malaking takot; itinaboy ang aking karangalan na parang ng hangin; naglaho ang aking kasaganaan na parang isang ulap.
16 And now my life is ebbing away; every day despair grips me.
Ngayon ang buhay ko ay ibinubuhos mula sa akin. Hinawakan ako ng maraming araw ng pagdurusa.
17 At night my bones are in agony; the pain gnaws at me and never stops.
Sa gabi sinasaksak ang aking mga buto sa loob ng aking katawan; ang mga sakit na nagpapahirap sa akin ay walang kapahingahan.
18 God grabs me roughly by my clothes; he pulls me by the collar of my shirt.
Hinablot ng malakas na pwersa ng Diyos ang aking kasuotan; binalutan ako nito tulad ng kwelyo ng aking tunika.
19 He has thrown me in the mud; he has humbled me like dust and ashes.
Inihagis niya ako sa putik; Naging tulad ako ng alabok at mga abo.
20 God, I cry to you but you don't answer; I stand before you, but you don't even notice me.
Umiiyak ako sa iyo, Diyos, pero hindi mo ako sinasagot; tumatayo ako pero tinitingnan mo lang ako.
21 You have turned cruel to me; you use your power to make me suffer.
Nagbago ka na at naging malupit sa akin; sa kapangyarihan ng iyong kamay ay pinapahirapan mo ako.
22 You pick me up and blow me along in the wind; tossing me about in the whirlwind.
Itinaas mo ako sa hangin at dinulot na tangayin ako nito; tinutunaw mo ako sa bagyo.
23 I know you're taking me to my death, to the place where all the living go.
Dahil alam kong dadalhin mo ako sa kamatayan, sa bahay na nakatadhana para sa lahat ng mga buhay na bagay.
24 Who would want to kick a man when he is down, when they cry for help in their time of trouble?
Pero, wala bang umaabot ng kaniyang kamay para humingi ng tulong kapag siya ay bumabagsak? Wala bang nasa kaguluhan na nagmakaawa para sa tulong?
25 Didn't I weep for those having hard times? Didn't I grieve at what the poor suffered?
Hindi ba ako umiyak para sa kaniya na nasa kaguluhan? Hindi ba ako nagdalamhati para sa taong nangangailangan?
26 But when I looked for good, only evil came, and when I waited for the light, all that came was darkness.
Nang naghanap ako ng kabutihan, ang dumating ay kasamaan; nang ako ay naghintay para sa liwanag, sa halip ay dumating ang kadiliman.
27 Inside I am in turmoil, it never stops; I face days of despair.
Naguguluhan ang aking puso at hindi nagpapahinga; mga araw ng dalamhati ang dumating sa akin.
28 I am so depressed; seeing the sun doesn't help. I stand up in the assembly and cry for help.
Patuloy na nangingitim ang aking balat hindi dahil sa araw; tumatayo ako sa kapulungan at humihingi ng tulong.
29 I am like a brother to the jackals, a companion to owls.
Ako ay kapatid ng asong gubat, isang kasama ng mga ostrich.
30 My skin turns black on me; and my bones burn within me.
Maitim ang aking balat at natutuklap; nasunog sa init ang aking mga buto.
31 My lyre only plays sad songs, and my pipe is the voice of those who weep.
Kaya ang aking alpa ay nakatono para sa mga kanta ng pagluluksa, ang aking plauta para sa pagkanta ng mga nananaghoy.
