Job 3
1 After this Job began speaking, cursing the day of his birth.
Kalpasan daytoy, nagsao ni Job ket inlunodna ti aldaw a pannakaiyanakna.
2 He said,
Kinunana:
3 “Wipe out the day I was born, and the night when it was announced that a boy had been conceived.
“Mapukaw koma ti aldaw a pannakaiyanakko, ti rabii a nagkuna, 'Adda ubing a lalaki a naisikog.'
4 Turn that day to darkness. God above should not remember it. Don't let light shine on it.
Agbalin koma a kinasipnget dayta nga aldaw; saan koma a malagip ti Dios manipud iti ngato daytoy, wenno saan koman a lawagan ti init daytoy.
5 Take it back, darkness and death-shadow. A black cloud should overshadow it. It should be as terrifying as the darkness of an eclipse during the day.
Tagikuaen koma daytoy iti kinasipnget ken ti anniniwan ti patay; agnaed koma ti ulep iti daytoy; butbutngen koma nga agpayso daytoy dagiti amin a banag a mangpaspasipnget iti aldaw.
6 Blot out that night as if it never existed. Don't count it on the calendar. Don't let it have a day in any month.
Maipapan iti dayta a rabii, tiliwen koma daytoy iti nakaro a kinasipnget: saan koma nga agrag-o dayta kadagiti aldaw ti tawen; saan koma nga umay daytoy iti bilang dagiti bulan.
7 Let that night be childless, with no sounds of happiness heard.
Adtoy, aglupes koma dayta a rabii; awan koma ti naragsak a timek a dumteng iti daytoy.
8 Those who place curses on certain days should curse it, those who have the power to raise Leviathan.
Ilunodda koma dayta nga aldaw, dagiti makaammo no kasano ti mangriing iti Leviatan.
9 Its early morning stars should stay dark. Looking for light, may none come, may it not see the glimmer of dawn
Sumipnget koma dagiti bituen ti sardam iti dayta nga aldaw. Agsapul koma dayta nga aldaw iti lawag, ngem awan ti masarakanna; wenno saanna koma makita dagiti kalub ti mata ti parbangon,
10 for it did not shut my mother's womb to prevent me from seeing trouble.
gapu ta saanna nga inrikep ti aanakan ti inak, wenno saanna nga inlemmeng ti riribuk manipud kadagiti matak.
11 Why wasn't I stillborn? Why didn't I die at birth?
Apay a saanak a natay idi rimuarak manipud iti aanakan? Apay a saanko nga inyawat ti espirituk idi impasngaynak ti inak?
12 Why was there a lap for me to lie on, or breasts for me to suck?
Apay nga inawatnak dagiti tumengna? Wenno apay a pinasangbaynak dagiti susona tapno agsusoak kadagitoy?
13 For now I would be lying down in peace. I would be sleeping and at rest,
Ta nakaiddaak koma itan a siuulimek; nakaturogak koman ken agin-inana
14 along with the kings of this world and their officials whose palaces now lie in ruins,
a kadua dagiti ari ken dagiti mammagbaga iti daga, a nangipatakder kadagiti pagitaneman a para kadagiti bagida a madaddadaelen ita.
15 or with noblemen who collected gold and filled their houses with silver.
Wenno nakaiddaak koman a kaduak dagiti prinsipe nga addaan idi iti balitok, a nangpunno kadagiti balbalayda iti pirak.
16 Why wasn't I a miscarriage, buried in secret, a baby who never saw the light?
Wenno mabalin a natayak koman iti tiyan ti inak, kasla kadagiti maladaga a saan pulos a nakakita iti lawag.
17 There in the grave the wicked give no more trouble, and those whose strength is gone have their rest.
Sadiay, agsardeng dagiti nadangkes manipud iti panangriribuk; agin-inana sadiay dagiti nabannog.
18 There prisoners take it easy—they don't hear the commands of their oppressors.
Natalna a sangsangkamaysa sadiay dagiti balud; saanda a mangmangngeg ti timek ti agmanmando.
19 Both small and great are there, and slaves are freed from their masters.
Adda sadiay dagiti nanumo ken natan-ok a tattao; nawaya sadiay ti adipen manipud iti amona.
20 Why does God give life to those who are suffering, living bitterly miserable lives,
Apay a naited ti lawag kenkuana nga agrigrigat; apay a naited ti biag iti maysa a tao a nanpnoan ti pait ti kararruana;
21 those who are waiting for death that does not come and who are looking for death more desperately than hunting for treasure?
iti maysa a tao nga agkalkalikagum iti patay, ngem saan a dumteng; iti maysa a tao nga ad-adda nga agsapsapul iti patay ngem kadagiti agsapsapul iti nakalemmeng a gameng?
22 They're so incredibly happy when the reach the grave!
Apay a naited ti lawag iti maysa a tao nga agragrag-o iti kasta unay ket maragsakan inton masarakanna ti tanem?
23 Why is light given to someone who doesn't know where they're going, someone God has fenced in?
Apay a naited ti lawag iti maysa a tao a ti dalanna ket nakalemmeng, iti maysa a tao nga inaladan ti Dios?
24 My groans are the bread I eat; my raging tears are the water I drink.
Ta napasamak ti panagsenna-ayko imbes a ti pannangan; ti panagasogko ket naibukbok a kasla danum.
25 For all that I feared has happened to me; everything that I dreaded has come upon me.
Ta ti banag a pagbutbutngak ket immay kaniak; ti pagbutbutngak ket immay kaniak.
26 I have no peace, no quiet, no rest. All that comes is rage.”
Saanak a makatalna, saanak a makaulimek, awan ti inanak; immay ketdi ti riribuk.”
