Job 3
1 After this Job began speaking, cursing the day of his birth.
Sa tapus niini mibungat si Job sa iyang baba, ug gipanghimaraut ang iyang adlaw.
2 He said,
Ug si Job mitubag ug miingon:
3 “Wipe out the day I was born, and the night when it was announced that a boy had been conceived.
Wagtanga ang adlaw nga akong gikatawohan, Ug ang gabii nga miingon: Adunay usa ka bata nga lalake nga gipanamkon.
4 Turn that day to darkness. God above should not remember it. Don't let light shine on it.
Ngitngita kanang adlawa; Ayaw ipapangita kana sa Dios ka kahitas-an, Ni pagpasidlakon ang kahayag sa ibabaw niana.
5 Take it back, darkness and death-shadow. A black cloud should overshadow it. It should be as terrifying as the darkness of an eclipse during the day.
Pasagdi ang kangitngit ug ang landong sa kamatayon sa pag-angkon niana nga ilang kaugalingon; Ang panganod papuy-a sa ibabaw niana; Kadtong tanan nga nagahimog itum sa adlaw pahadloka niana.
6 Blot out that night as if it never existed. Don't count it on the calendar. Don't let it have a day in any month.
Mahitungod nianang gabhiona, ipasakup kana sa mabaga nga kangitngit: Ayaw kana pagpalipaya uban sa mga adlaw sa tuig; ayaw kana pag-ilakip pag-isip uban sa mga bulan.
7 Let that night be childless, with no sounds of happiness heard.
Ah, himoang awa-aw kanang gabhiona; Ayaw pagpasudla dinha ang tingog nga malipayon.
8 Those who place curses on certain days should curse it, those who have the power to raise Leviathan.
Ipatunglo sila nga tigtunglo sa adlaw, Nga andam sa pagpalihok sa leviathan?
9 Its early morning stars should stay dark. Looking for light, may none come, may it not see the glimmer of dawn
Pangitngita ang mga bitoon sa pagkasalumsom: Papangitaa kana sa kahayag, apan ayaw pagtunghai; Ni pagpatan-awon kana sa banag-banag sa kabuntagon:
10 for it did not shut my mother's womb to prevent me from seeing trouble.
Tungod kay wala man tak-umi niana ang mga ganghaan sa tagoangkan sa akong inahan, Ni pagtagoan ang kasamok gikan sa akong mata.
11 Why wasn't I stillborn? Why didn't I die at birth?
Ngano nga ako wala mamatay sa tagoangkan? Ngano nga sa pag-anak kanako sa akong inahan wala mabugto ang akong gininhawa?
12 Why was there a lap for me to lie on, or breasts for me to suck?
Ngano nga ang mga tuhod mingdawat kanako? Kun sa unsa ang mga dughan nga akong pagasus-an?
13 For now I would be lying down in peace. I would be sleeping and at rest,
Kay karon nakahigda na unta ako ug nahilum; Ako nakatulog na unta; nan ako nakapahulay na unta,
14 along with the kings of this world and their officials whose palaces now lie in ruins,
Uban sa mga hari ug mga makinaadmanon sa kalibutan, Nga nanagtukod alang sa ilang kaugalingong mga dapit nga kamingawan;
15 or with noblemen who collected gold and filled their houses with silver.
Kun uban sa mga principe nga may mga bulawan, Nga gipuno sa salapi ang ilang kabalayan:
16 Why wasn't I a miscarriage, buried in secret, a baby who never saw the light?
Kun ngano nga wala ako katagoi ingon sa natawo sa dili panahon, Sama sa mga magagmayng bata nga wala gayud makakitag kahayag.
17 There in the grave the wicked give no more trouble, and those whose strength is gone have their rest.
Didto ang dautan dili na makasamok; Ug didto ang mga gikapuyan nagapahulay,
18 There prisoners take it easy—they don't hear the commands of their oppressors.
Didto ang mga binilanggo magapahulay ug tingub; Kanila dili mabati ang tingog sa magsusukot sa buhis.
19 Both small and great are there, and slaves are freed from their masters.
Ang mga ubos ug ang mga bantugan atua didto: Ug ang mga binatonan gawas sa iyang agalon.
20 Why does God give life to those who are suffering, living bitterly miserable lives,
Busa ang kahayag gihatag kaniya nga anaa sa kaalaut, Ug ang kinabuhi ngadto sa mga mapait ug kalag;
21 those who are waiting for death that does not come and who are looking for death more desperately than hunting for treasure?
Nga nangandoy sa kamatayon, apan kini wala moabut, Ug nagapangita niini labi pa kay sa mga bahanding tinagoan;
22 They're so incredibly happy when the reach the grave!
Nga nagakalipay ug daku uyamut, Ug mahimayaon, kong ang lubnganan ilang hikaplagan?
23 Why is light given to someone who doesn't know where they're going, someone God has fenced in?
Ngano nga ang kahayag gihatag sa tawo kinsang dalan tinagoan, Ug nga sa Dios ginakutan?
24 My groans are the bread I eat; my raging tears are the water I drink.
Kay ang akong pagpanghupaw magauna sa akong pagkaon, Ug ang akong pag-agulo ginabubo sama sa tubig.
25 For all that I feared has happened to me; everything that I dreaded has come upon me.
Kay ang butang nga akong gikahadlokan midangat kanako, Ug ang akong gikalisangan miabut kanako.
26 I have no peace, no quiet, no rest. All that comes is rage.”
Wala na kanako ang kalinaw, ni ania kanako ang kahilum, ni ania kanako ang pahulay; Apan ang kasamok moabut man.
