Job 24
1 Why doesn't the Almighty set a definite time to punish the wicked? Why don't those who follow him never see him act in judgment?
“Niçin Her Şeye Gücü Yeten yargı için vakit saptamıyor? Neden O'nu tanıyanlar bu günleri görmesin?
2 The wicked move boundary stones; they seize other people's flocks and move them to their own pastures.
İnsanlar sınır taşlarını kaldırıyor, Çaldıkları sürüleri otlatıyorlar.
3 They steal the orphan's donkey; they take the widow's ox as security for a debt.
Öksüzlerin eşeğini kovuyor, Dul kadının öküzünü rehin alıyorlar.
4 They push the poor out of their way; the destitute are forced to hide from them.
Yoksulları yoldan saptırıyor, Ülkenin düşkünlerini gizlenmeye zorluyorlar.
5 Like wild donkeys in the desert, the poor have to scavenge for their food, looking for anything to feed their children in the wasteland.
Bakın, yoksullar çöldeki yaban eşekleri gibi Yiyecek bulmak için erkenden işe çıkıyorlar, Çocuklarına yiyeceği kırlar sağlıyor.
6 They are forced to find what they can in other people's fields, to glean among the vineyards of the wicked.
Yemlerini tarlalardan topluyor, Kötülerin bağındaki artıkları eşeliyorlar.
7 They spend the night naked because they have no clothes; they have nothing to cover themselves against the cold.
Geceyi giysisiz, çıplak geçiriyorlar, Örtünecek şeyleri yok soğukta.
8 They are soaked by the cold mountain storms, and huddle beside the rocks for shelter.
Dağlara yağan sağanaktan ıslanıyor, Sığınakları olmadığı için kayalara sarılıyorlar.
9 Fatherless children are snatched from their mother's breasts, taking the babies of the poor as security for a debt.
Öksüz memeden uzaklaştırılıyor, Düşkünün bebeği rehin alınıyor.
10 Because they have no clothes to wear they have to go naked, harvesting sheaves of grain while they themselves are hungry.
Giysisiz, çıplak dolaşıyor, Aç karnına demet taşıyorlar.
11 In the olive groves they work to produce oil, but do not taste it; they tread the winepress, but are thirsty.
Teraslar arasında zeytin eziyor, Susuzluktan kavrulurken Şarap için üzüm sıkıyorlar.
12 In the city the dying groan, and the wounded cry for help, but God ignores their prayers.
Kentlerden insan iniltileri yükseliyor, Yaralı canlar feryat ediyor, Ama Tanrı haksızlığı önemsemiyor.
13 These are people who rebel against the light. They do not want to know its ways, or to stay on its paths.
“Bunlar ışığa başkaldıranlardır; Onun yolunu tanımaz, İzinde yürümezler.
14 The murderer gets up at dawn to kill the poor and needy, and when night falls he becomes a thief.
Gün ağarınca katil kalkar, Düşkünü, yoksulu öldürür, Hırsız gibi sıvışır geceleyin.
15 The adulterer waits for dusk, saying to himself, ‘No one will see me now,’ and he covers his face.
Zina edenin gözü alaca karanlıktadır, ‘Beni kimse görmez’ diye düşünür, Yüzünü örtüyle gizler.
16 Thieves break into houses during the night and they sleep during the day. They don't even know what the light is like!
Hırsızlar karanlıkta evleri deler, Gündüz gizlenir, ışık nedir bilmezler.
17 Total darkness is like light to them, for they are familiar with the night.
Çünkü zifiri karanlık, sabahıdır onların, Karanlığın dehşetiyle dostturlar.
18 Like bubbles on the surface of a river they are quickly carried away. The land they own is cursed by God. They don't enter their own vineyards.
“Diyorsunuz ki, ‘Suyun üstündeki köpüktür onlar, Lanetlidir ülkedeki payları, Kimse bağlara gitmez.
19 Just as heat and drought dry up snowmelt, so Sheol takes away those who have sinned. (Sheol h7585)
Kuraklık ve sıcağın eriyen karı alıp götürdüğü gibi Ölüler diyarı da günahlıları alıp götürür. (Sheol h7585)
20 Even their mothers forget them, maggots feast on them, they are no longer remembered, and their wickedness becomes like a tree that is broken into pieces.
Rahim onları unutacak, Kurtlara yem olacak, Bir daha anılmayacaklar. Haksızlık bir ağaç gibi kırılacak.
21 They mistreat childless women and are mean to widows.
Onlar çocuğu olmayan kısır kadınları yolar, Dul kadına iyilik etmezler.
22 God prolongs the life of the wicked by his power; but when they arise, they have no assurance of life.
Tanrı, gücüyle zorbaları yok eder, Harekete geçince zorbaların yaşama umudu kalmaz.
23 He supports them and gives them security, but he is always watching what they're doing.
Tanrı onlara güven verir, O'na güvenirler, Ama gözü yürüdükleri yoldadır.
24 Though they may be illustrious for a while, soon they are gone. They are brought down like all others, cut off like the heads of grain.
Kısa süre yükselir, sonra yok olurlar, Düşerler, tıpkı ötekiler gibi alınıp götürülür, Başak başı gibi kesilirler.’
25 If this isn't so, who can prove I'm a liar and there's nothing to what I say?”
“Böyle değilse, kim beni yalancı çıkarabilir, Söylediklerimin boş olduğunu gösterebilir?”
