Job 23
1 Job replied,
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 “Just the same, my complaints today remain bitter. In spite of my groaning he is still punishing me.
Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
3 If only I knew where I could find him so I could go to where he sits in judgment.
Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
4 There I would lay out my case before him and present all my arguments in full.
Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
5 I would discover how he would answer me and learn what he has to say to me.
Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
6 Would he fight against me using his mighty power? No, he would pay attention to what I have to say.
Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
7 There a good person could reason with him, and I would be acquitted forever by my judge.
Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
8 If I go to the east, he's not there; if I go the west, I don't find him.
Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
9 If he's working in the north, I don't perceive him; if he's moving south, I don't see him.
Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
10 Yet he always knows where I'm going. When he has proved me, I will come out shining like gold.
Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
11 I have kept in step with him; I have followed his way without turning aside.
Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
12 I have not neglected his commands, for I value what he has told me to do more than the food I eat every day.
Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
13 But God is unchangeable—who can turn him from his purposes? He does whatever he wants to do.
Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
14 So he will finish whatever he has planned for me—and he has many plans for me.
Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
15 That's why I'm terrified at meeting him; when I think of him I tremble with fear.
Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
16 God has made me faint-hearted; the Almighty has scared me to death.
Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
17 Yet I'm still here despite the dark—even though I can't see through the utter darkness.
Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
