< Job 20 >
1 Then Zophar the Naamathite answered and said,
Unya mitubag si Zofar nga Naamatihanon ug miingon,
2 “I'm forced to reply because I'm really upset!
“Paspas ako makatubag tungod sa kabalaka nga anaa sa akong mga hunahuna.
3 What I hear you say insults me, but I know how to reply to you!
Naulawan ako tungod sa akong nadungog nga pagbadlong gikan kanimo, apan ang espiritu nga labaw pa sa akong panabot nagatubag kanako.
4 Don't you know that since ancient times, since human beings were put on this earth,
Wala ka ba nasayod niini nga kamatuoran nga gikan sa karaang kapanahonan, sa dihang gibutang sa Dios ang tawo sa kalibotan:
5 that the triumph of the wicked doesn't last long, that those who reject God are only happy for a short time?
hamubo lamang ang kadaogan sa tawong daotan, ug hamubo lamang ang kalipay sa tawo nga walay dios?
6 Even though they are so tall they reach the heavens, even though their heads reach the clouds,
Bisan tuod ang iyang katas-on mosangko hangtod sa kalangitan, ug ang iyang ulo mosangko sa kapanganoran,
7 they will vanish forever like their own excrement. People who knew them will ask, ‘Where have they gone?’
apan ang maong tawo mahanaw gayod sama sa iyang kaugalingong hugaw; kadtong nakakita kaniya moingon, 'Hain naman siya?'
8 They will vanish like a dream, never to be found, fleeing like a vision of the night.
Mahanaw siya sama sa damgo ug dili na makaplagan; sa pagkatinuod, gukdon siya sama sa panan-awon sa kagabhion.
9 Those who once saw them will not see them anymore; their families will never set eyes on them again.
Dili na makakita kaniya pag-usab ang mata nga nakakita kaniya; ug ang iyang dapit dili na makakita kaniya.
10 Their children will have to pay back the poor; they will have to return their wealth.
Mangayog pasaylo ang iyang mga anak ngadto sa mga tawong kabos; ibalik niyag hatag ang iyang bahandi pinaagi sa iyang kamot.
11 Though the wicked have bodies that are young and strong, they will die and be buried.
Puno ang iyang kabukogan sa kusog sa pagkabatan-on, apan mohigda kini uban kaniya sa abog.
12 Though evil tastes sweet in their mouths and they hide it under their tongues,
Bisan tuod tam-is ang kadaotan sa iyang baba, bisan tuod ug gitago niya kini ilalom sa iyang dila,
13 not letting it go but keeping it in their mouths,
bisan ug gipundo niya kini ug gitipigan sa iyang baba—
14 in their stomachs it turns bitter, becoming like snake venom inside them.
ang pagkaon sa iyang tinai mahimong pait; mahimo kining lala sa bitin sa iyang kinasuloran.
15 They swallow wealth and vomit it up again; God forces it from their stomachs.
Tunlon niya ang bahandi, apan isuka gihapon niya kini pag-usab; pagawson kini sa Dios gikan sa iyang tiyan.
16 They suck in snake venom; the bite of the viper will kill them.
Suyupon niya ang lala sa bitin; ang dila sa bitin maoy makapatay kaniya.
17 They will not live to enjoy the streams, the rivers of milk and honey.
Dili na siya makapahimulos sa mga sapa, ang paghaganas sa dugos ug sa mantikilya.
18 They will have to give back what they have gained and will not have any benefit; they will not enjoy any of their profits.
Ibalik niya ang bunga sa iyang paghago apan dili na siya makakaon niini; dili na siya makapahimulos sa bahandi nga halin sa iyang negosyo.
19 For they have oppressed and abandoned the poor; they have seized houses they did not build.
Tungod kay gidaogdaog ug gipasagdan niya ang mga tawong kabos; mapugsanon niya nga giilog ang mga balay nga dili siya ang nagtukod.
20 Because their greed was never satisfied, nothing they liked is left that they didn't consume.
Tungod kay wala siya makasinati sa katagbawan, dili niya matipigan ang bisan unsang mga butang nga makapalipay kaniya.
21 Nothing escapes their ravenous appetites, so their happiness doesn't last long.
Walay laing nahibilin nga wala niya gilamoy; nagpasabot nga dili molungtad ang iyang pagkaadunahan.
22 Even when the wicked have all that they want they run into trouble; all kinds of misery will fall upon them.
Mahulog siya sa kagubot tungod sa kadagaya sa iyang bahandi; moduol kaniya ang mga kamot sa tanan nga anaa sa kawalad-on.
23 While they are busy filling their bellies, God's hostility will burn against them, raining down on them.
Sa dihang busgon na niya ang iyang tiyan, ilabay sa Dios ang kabangis sa iyang kasuko ngadto kaniya; paulanan siya niini sa Dios samtang gakaon siya.
24 As they flee to escape an iron weapon, a bronze arrow will strike them down.
Bisan tuod ug kanang tawhana mopalayo gikan nianang puthaw nga hinagiban, ang bronsi nga pana moigo kaniya.
25 The arrow is pulled out of their gall bladder, glistening with blood. They are absolutely terrified!
Motaop ang pana sa iyang likod ug molapos sa pikas; sa pagkatinuod, moigo gayod sa iyang atay ang sinaw nga hait niini; ang pagkalisang moabot kaniya.
26 All they value will disappear into the darkness; divine fire will destroy them; all they have left will go up in smoke.
Nakatagana ang hingpit nga kangitngit alang sa iyang mga bahandi; molamoy kaniya ang kalayo nga dili matayhop; lamoyon niini ang bisan unsa nga nahibilin sa iyang tolda.
27 The heavens reveal what they have done wrong; the earth will rise up against them.
Ibutyag sa kalangitan ang iyang kasal-anan, ug makigbatok kaniya ang yuta ingon nga saksi.
28 All their possessions will be carried from their homes; they will be dragged off on the day of God's judgment.
Mawagtang ang bahandi sa iyang balay; maanod ang iyang kabtangan sa adlaw sa kasuko sa Dios.
29 This is the share the wicked receive from God, the inheritance God says they should have.”
Mao kini ang bahin sa tawong daotan gikan sa Dios, ang kabilin nga gitagana kaniya sa Dios.”