Job 19
1 Job replied,
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 “How long will you go on tormenting me? How long will you go on crushing me with words?
Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
3 Ten times already you have humiliated me. Aren't you ashamed for treating me so badly?
Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
4 Even if I did sin, that's my problem, and has nothing to do with you.
At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
5 You think you're so much better than me, and you use my degradation against me.
Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
6 But you should realize that it's God who has wronged me, he has trapped me in his net.
Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
7 Even though I cry for help, I get no answer; even though I shout my objections, I get no justice.
Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
8 God has walled me in so I can't escape; he has plunged my path into darkness.
Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
9 He has stripped my honor from me; he has taken away my reputation.
Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
10 He tears me down from all sides until I am finished; he has destroyed my hope like a tree that is uprooted.
Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
11 His anger burns against me; he treats me as one of his enemies.
Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
12 God's troops assemble to attack me. They build ramparts against me. They encircle and besiege my home.
Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
13 He has driven my brothers far away from me; all my former friends are estranged from me.
Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
14 My relatives have abandoned me; my close friends have forgotten me.
Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
15 My house guests and my maidservants treat me as a stranger—to them I have become a foreigner.
Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
16 I call my servant, but he doesn't reply. I have to beg him!
Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
17 I am repulsive to my wife, and I am loathsome to my own brothers.
Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
18 Even young children despise me; when I stand up they ridicule me.
Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
19 All my closest friends despise me, and those I loved have turned on me.
Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
20 I've been reduced to skin and bones and I survive by the skin of my teeth.
Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
21 Have pity on me, my friends, have pity on me, because God has struck me down!
Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
22 Why are you persecuting me like God does? Aren't you satisfied with getting your pound of flesh?
Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
23 I wish my words could be written down, recorded in a book,
Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
24 or engraved with an iron pen and molten lead in the rock forever.
Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
25 I know my Redeemer is alive, and that he shall finally take the stand for me on the earth.
Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
26 Even though my skin is destroyed, in my body I shall see God.
At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
27 I myself will see him—with my own eyes, and not those of someone else! The thought overcomes me!
Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
28 You say to yourselves, ‘How can we make him suffer so he can see he is the source of his problems?’
Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
29 You yourselves should fear being punished by God, for you know anger brings God's punishment that accompanies judgment.”
Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
