Job 19
1 Job replied,
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ |
2 “How long will you go on tormenting me? How long will you go on crushing me with words?
| «تا به کی جان مرا می‌رنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده می‌سازید؟ | ۲ |
3 Ten times already you have humiliated me. Aren't you ashamed for treating me so badly?
| این ده مرتبه است که مرا مذمت نمودید، و خجالت نمی کشید که با من سختی می‌کنید؟ | ۳ |
4 Even if I did sin, that's my problem, and has nothing to do with you.
| و اگر فی الحقیقه خطا کرده‌ام، خطای من نزد من می‌ماند. | ۴ |
5 You think you're so much better than me, and you use my degradation against me.
| اگر فی الواقع بر من تکبر نمایید و عار مرا بر من اثبات کنید، | ۵ |
6 But you should realize that it's God who has wronged me, he has trapped me in his net.
| پس بدانید که خدا دعوی مرا منحرف ساخته، و به دام خود مرا احاطه نموده است. | ۶ |
7 Even though I cry for help, I get no answer; even though I shout my objections, I get no justice.
| اینک از ظلم، تضرع می‌نمایم و مستجاب نمی شوم و استغاثه می‌کنم و دادرسی نیست. | ۷ |
8 God has walled me in so I can't escape; he has plunged my path into darkness.
| طریق مرا حصارنموده است که از آن نمی توانم گذشت و برراههای من تاریکی را گذارده است. | ۸ |
9 He has stripped my honor from me; he has taken away my reputation.
| جلال مرا ازمن کنده است و تاج را از سر من برداشته، | ۹ |
10 He tears me down from all sides until I am finished; he has destroyed my hope like a tree that is uprooted.
| مرا ازهر طرف خراب نموده، پس هلاک شدم. و مثل درخت، ریشه امید مرا کنده است. | ۱۰ |
11 His anger burns against me; he treats me as one of his enemies.
| غضب خودرا بر من افروخته، و مرا یکی از دشمنان خودشمرده است. | ۱۱ |
12 God's troops assemble to attack me. They build ramparts against me. They encircle and besiege my home.
| فوجهای او با هم می‌آیند و راه خود را بر من بلند می‌کنند و به اطراف خیمه من اردو می‌زنند. | ۱۲ |
13 He has driven my brothers far away from me; all my former friends are estranged from me.
| «برادرانم را از نزد من دور کرده است وآشنایانم از من بالکل بیگانه شده‌اند. | ۱۳ |
14 My relatives have abandoned me; my close friends have forgotten me.
| خویشانم مرا ترک نموده و آشنایانم مرا فراموش کرده‌اند. | ۱۴ |
15 My house guests and my maidservants treat me as a stranger—to them I have become a foreigner.
| نزیلان خانه‌ام و کنیزانم مرا غریب می‌شمارند، و در نظر ایشان بیگانه شده‌ام. | ۱۵ |
16 I call my servant, but he doesn't reply. I have to beg him!
| غلام خود راصدا می‌کنم و مرا جواب نمی دهد، اگر‌چه او را به دهان خود التماس بکنم. | ۱۶ |
17 I am repulsive to my wife, and I am loathsome to my own brothers.
| نفس من نزد زنم مکروه شده است و تضرع من نزد اولاد رحم مادرم. | ۱۷ |
18 Even young children despise me; when I stand up they ridicule me.
| بچه های کوچک نیز مرا حقیرمی شمارند و چون برمی خیزم به ضد من حرف می‌زنند. | ۱۸ |
19 All my closest friends despise me, and those I loved have turned on me.
| همه اهل مشورتم از من نفرت می‌نمایند، و کسانی را که دوست می‌داشتم از من برگشته‌اند. | ۱۹ |
20 I've been reduced to skin and bones and I survive by the skin of my teeth.
| استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است، و با پوست دندانهای خودخلاصی یافته‌ام. | ۲۰ |
21 Have pity on me, my friends, have pity on me, because God has struck me down!
| بر من ترحم کنید! ترحم کنیدشما‌ای دوستانم! زیرا دست خدا مرا لمس نموده است. | ۲۱ |
22 Why are you persecuting me like God does? Aren't you satisfied with getting your pound of flesh?
| چرا مثل خدا بر من جفا می‌کنید وازگوشت من سیر نمی شوید. | ۲۲ |
23 I wish my words could be written down, recorded in a book,
| کاش که سخنانم الان نوشته می‌شد! کاش که در کتابی ثبت می‌گردید، | ۲۳ |
24 or engraved with an iron pen and molten lead in the rock forever.
| و با قلم آهنین و سرب بر صخره‌ای تا به ابد کنده می‌شد! | ۲۴ |
25 I know my Redeemer is alive, and that he shall finally take the stand for me on the earth.
| و من می‌دانم که ولی من زنده است، و در ایام آخر، بر زمین خواهدبرخاست. | ۲۵ |
26 Even though my skin is destroyed, in my body I shall see God.
| و بعد از آنکه این پوست من تلف شود، بدون جسدم نیز خدا را خواهم دید. | ۲۶ |
27 I myself will see him—with my own eyes, and not those of someone else! The thought overcomes me!
| ومن او را برای خود خواهم دید. و چشمان من بر اوخواهد نگریست و نه چشم دیگری. اگر‌چه گرده هایم در اندرونم تلف شده باشد. | ۲۷ |
28 You say to yourselves, ‘How can we make him suffer so he can see he is the source of his problems?’
| اگربگویید چگونه بر او جفا نماییم و حال آنگاه اصل امر در من یافت می‌شود. | ۲۸ |
29 You yourselves should fear being punished by God, for you know anger brings God's punishment that accompanies judgment.”
| پس از شمشیربترسید، زیرا که سزاهای شمشیر غضبناک است، تا دانسته باشید که داوری خواهد بود.» | ۲۹ |
