Job 19
1 Job replied,
Unya mitubag si Job ug miingon:
2 “How long will you go on tormenting me? How long will you go on crushing me with words?
Hangtud anus-a ang inyong pagsamok sa akong kalag, Ug sa pagdugmok kanako sa mga pulong?
3 Ten times already you have humiliated me. Aren't you ashamed for treating me so badly?
Ikapulo na kining pagpakaulaw ninyo kanako: Kamo walay kaulaw sa inyong dautan nga pakigharong kanako.
4 Even if I did sin, that's my problem, and has nothing to do with you.
Ug bisan pa gayud nga kono ako nasayup, Ang kasayup ko magapabilin ra sa akong kaugalingon.
5 You think you're so much better than me, and you use my degradation against me.
Kong kamo magapaburot gayud sa inyong kaugalingon batok kanako, Ug maoy inyong ipasikad batok kanako ang akong pagkasalawayon;
6 But you should realize that it's God who has wronged me, he has trapped me in his net.
Hibaloi ninyo karon nga ang Dios nagpiit kanako, Ug naglukob kanako sa iyang pukot.
7 Even though I cry for help, I get no answer; even though I shout my objections, I get no justice.
Ania karon, ako nagatu-aw tungod sa pagtampalas, apan ako wala tagda: Ako nagtawag ug pakitabang, apan walay justicia.
8 God has walled me in so I can't escape; he has plunged my path into darkness.
Iyang giparilan ang akong dalan aron ako walay kaagian, Ug ang akong pagalaktan iyang gihimong kangitngitan.
9 He has stripped my honor from me; he has taken away my reputation.
Gihuboan ako niya sa akong himaya, Ug gikuha ang purongpurong gikan sa akong ulo.
10 He tears me down from all sides until I am finished; he has destroyed my hope like a tree that is uprooted.
Iya akong gilumpag sa luyo ug luyo, ug ako tiwas na; Ug ang akong kalauman ingon sa usa ka kahoy nga iyang giluka.
11 His anger burns against me; he treats me as one of his enemies.
Iya usab nga gipasiga ang iyang kapungot batok kanako, Ug sa iyang atubangan siya nag-isip kanako nga usa iyang mga kabatok.
12 God's troops assemble to attack me. They build ramparts against me. They encircle and besiege my home.
Ang iyang kasundalohan nanagtigum, Ug ilang gitukod ang ilang agianan batok kanako, Ug ilang gilukban ang akong balong-balong.
13 He has driven my brothers far away from me; all my former friends are estranged from me.
Iyang gibutang ang akong mga kaigsoonan sa halayo kanako, Ug ang akong mga kaila gipabulag niya kanako.
14 My relatives have abandoned me; my close friends have forgotten me.
Ang akong mga kabanayan nanaglikay, Ug ang mga higala ko nga sandurot nahakalimot kanako.
15 My house guests and my maidservants treat me as a stranger—to them I have become a foreigner.
Ang tanan nga nagapuyo sa akong balay, ug ang akong sulogoong babaye, nag-isip kanako nga dumuloong: Dumuloong ako sa ilang mga mata.
16 I call my servant, but he doesn't reply. I have to beg him!
Motawag ako sa akong sulogoon, ug siya dili motubag kanako, Bisan ako mopakilooy sa akong kaugalingong baba.
17 I am repulsive to my wife, and I am loathsome to my own brothers.
Ang akong asawa mahibulong sa akong gininhawa, Ug sa akong paghangyo sa mga anak sa akong kaugalingong inahan.
18 Even young children despise me; when I stand up they ridicule me.
Bisan ang mga gagmayng kabataan managyubit kanako; Kong ako motindog, sila magsulti batok kanako.
19 All my closest friends despise me, and those I loved have turned on me.
Ang tanan ko nga mga higala nga sandurot ginaluud kanako, Ug kadtong tanan nga akong gihigugma nanagbatok kanako.
20 I've been reduced to skin and bones and I survive by the skin of my teeth.
Ang akong bukog nanagtaput sa akong panit ug sa akong unod, Ug naluwas lamang ako tungod sa mga panit sa akong mga ngipon.
21 Have pity on me, my friends, have pity on me, because God has struck me down!
Kaloy-i ako ninyo, kaloy-i ako ninyo, Oh kamo mga higala ko; Kay ang kamot sa Dios nagtapion kanako.
22 Why are you persecuting me like God does? Aren't you satisfied with getting your pound of flesh?
Ngano man nga naglutos kamo kanako ingon sa Dios, Ug wala manghimuot sa akong unod?
23 I wish my words could be written down, recorded in a book,
Oh nga gisulat unta karon ang akong mga pulong? Oh nga nahamutang unta sila sa usa ka basahon!
24 or engraved with an iron pen and molten lead in the rock forever.
Nga sa tinalinsan nga puthaw ug tingga Magapatik kanila sa ibabaw sa usa ka bato nga walay katapusan!
25 I know my Redeemer is alive, and that he shall finally take the stand for me on the earth.
Apan alang kanako nasayud ako nga ang akong Manluluwas buhi man, Ug sa kaulahian nga adlaw siya motindog sa ibabaw sa yuta:
26 Even though my skin is destroyed, in my body I shall see God.
Ug sa tapus ang akong panit, kining lawas ko gayud malaglag, Unya sa wala ang akong unod makita ko ang Dios;
27 I myself will see him—with my own eyes, and not those of someone else! The thought overcomes me!
Kang kinsa ako, ako gayud, motan-aw dinhi sa akong kilid, Ug ang akong mga mata makasud-ong, nga dili ingon sa dumuloong. Naut-ut ang akong kasingkasing sa sulod kanako.
28 You say to yourselves, ‘How can we make him suffer so he can see he is the source of his problems?’
Kong kamo magaingon: Ngano nga pagalutoson nato siya! Sanglit ang gamut sa maong butang igakita sa sulod kanako;
29 You yourselves should fear being punished by God, for you know anger brings God's punishment that accompanies judgment.”
Kahadloki ninyo ang espada: Kay ang kaligutgut magadala sa mga silot sa espada, Aron nga kamo mahibalo nga adunay paghukom.
