Job 19
1 Job replied,
Əyyub belə cavab verdi:
2 “How long will you go on tormenting me? How long will you go on crushing me with words?
«Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
3 Ten times already you have humiliated me. Aren't you ashamed for treating me so badly?
On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
4 Even if I did sin, that's my problem, and has nothing to do with you.
Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
5 You think you're so much better than me, and you use my degradation against me.
Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
6 But you should realize that it's God who has wronged me, he has trapped me in his net.
Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
7 Even though I cry for help, I get no answer; even though I shout my objections, I get no justice.
Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
8 God has walled me in so I can't escape; he has plunged my path into darkness.
Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
9 He has stripped my honor from me; he has taken away my reputation.
Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
10 He tears me down from all sides until I am finished; he has destroyed my hope like a tree that is uprooted.
O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
11 His anger burns against me; he treats me as one of his enemies.
Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
12 God's troops assemble to attack me. They build ramparts against me. They encircle and besiege my home.
Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
13 He has driven my brothers far away from me; all my former friends are estranged from me.
Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
14 My relatives have abandoned me; my close friends have forgotten me.
Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
15 My house guests and my maidservants treat me as a stranger—to them I have become a foreigner.
Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
16 I call my servant, but he doesn't reply. I have to beg him!
Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
17 I am repulsive to my wife, and I am loathsome to my own brothers.
Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
18 Even young children despise me; when I stand up they ridicule me.
Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
19 All my closest friends despise me, and those I loved have turned on me.
Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
20 I've been reduced to skin and bones and I survive by the skin of my teeth.
Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
21 Have pity on me, my friends, have pity on me, because God has struck me down!
Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
22 Why are you persecuting me like God does? Aren't you satisfied with getting your pound of flesh?
Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
23 I wish my words could be written down, recorded in a book,
Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
24 or engraved with an iron pen and molten lead in the rock forever.
Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
25 I know my Redeemer is alive, and that he shall finally take the stand for me on the earth.
Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
26 Even though my skin is destroyed, in my body I shall see God.
Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
27 I myself will see him—with my own eyes, and not those of someone else! The thought overcomes me!
Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
28 You say to yourselves, ‘How can we make him suffer so he can see he is the source of his problems?’
Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
29 You yourselves should fear being punished by God, for you know anger brings God's punishment that accompanies judgment.”
Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
