< Job 18 >

1 Then Bildad the Shuhite spoke up and said,
Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
2 “How long will you go on talking, hunting for the right words to say? Talk sense if you want us to reply!
Сәндәк адәмләр қачанғичә мундақ сөзләрни тохтатмайсиләр? Силәр убдан ойлап беқиңлар, андин биз сөз қилимиз.
3 Do you think we're dumb animals? Do we look stupid to you?
Биз немишкә силәрниң алдиңларда һайванлар һесаплинимиз? Немишкә алдиңларда ахмақ тонулимиз?
4 You tear yourself apart with your anger. Do you think the earth has to be abandoned, or the mountains moved, just because of you?
Һәй өзүңниң ғәзивидә өзүңни житқучи, сени дәпла йәр-зимин ташливетиләмду?! Тағ-ташлар өз орнидин көтирилип кетәмду?!
5 It's certain that the life of the wicked will end like a lamp that is snuffed out—their flame will shine no more.
Қандақла болмисун, яман адәмниң чириғи өчүрүлиду, Униң от-учқунлири ялқунлимайду.
6 The light in their home goes out, the lamp hanging above is extinguished.
Чедиридики нур қараңғулуққа айлиниду, Униң үстигә асқан чириғи өчүрүлиду.
7 Instead of taking strong strides they stumble, and their own plans cause them to fall.
Униң мәзмут қәдәмлири қисилиду, Өзиниң несиһәтлири өзини моллақ атқузиду.
8 Their own feet trip them up and they are caught in a net; as they walk along they fall into a pit.
Чүнки өз путлири өзини торға әвәтиду, У дәл торниң үстигә дәссәйдиған болиду.
9 A trap grabs them by the heel; a snare tightens around them.
Қилтақ уни тапинидин иливалиду, Қапқан уни тутувалиду.
10 A noose is hidden on the ground for them; a rope is stretched across the path to trip them.
Йәрдә уни күтидиған йошурун арғамча бар, Йолида уни тутмақчи болған бир қапқан бар.
11 Terrors scare the wicked, coming at them from every side, chasing them, biting at their heels.
Уни һәр тәрәптин вәһимиләр бесип қорқитиватиду, Һәм улар уни из қоғлап қоғлаватиду.
12 Hunger robs them of strength; disaster waits for them when they fall.
Мағдурини ачарчилиқ йәп түгәтти; Палакәт униң йенида пайлап жүриду.
13 Disease devours their skin; deadly disease consumes their limbs.
Өлүмниң чоң балиси униң терисини йәватиду; Униң әзалирини шорайду.
14 They are torn from the homes they trusted in and taken to the king of terrors.
У өз чедиридики аманлиқтин жулуп ташлиниду, [Өлүмниң тунҗиси] уни «вәһимиләрниң падишаси»ниң алдиға ялап апириду.
15 People they don't know will live in their homes; sulfur will be scattered where they used to live.
Өйидикиләр әмәс, бәлки башқилар униң чедирида туриду; Туралғусиниң үстигә гуңгут яғдурулиду.
16 They wither away, roots below and branches above;
Униң йилтизи тегидин қурутулиду; Үстидики шахлири кесилиду.
17 the memory of them fades from the earth; nobody remembers their names any more.
Униң әслимисиму йәр йүзидикиләрниң есидин көтирилип кетиду, Сиртларда униң нам-абройи қалмайду.
18 They are thrown out of light into darkness, driven from the world.
У йоруқлуқтин қараңғулуққа қоғливетилгән болуп, Бу дуниядин һайдиветилиду.
19 They have no children or descendants among their people, and no survivors where they used to live.
Әл-жутта һеч қандақ пәрзәнтлири яки әвлатлири қалмайду, У мусапир болуп турған йәрләрдиму нәсли қалмайду.
20 People of the west are appalled at what happens to them. People of the east are shocked.
Униңдин кейинкиләр униң күнигә қарап алақзадә болиду, Худди алдинқиларму чөчүп кәткәндәк.
21 This is what happens to the homes of the wicked, to the places of those who reject God.”
Мана, қәбиһ адәмниң маканлири шүбһисиз шундақ, Тәңрини тонумайдиған кишиниңму орни чоқум шундақтур.

< Job 18 >