Job 17
1 My spirit is crushed; my life is extinguished; the grave is ready for me.
Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.
2 Mockers surround me. I see how bitterly they ridicule me.
Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.
3 God, you need to put down a pledge for me with yourself, for who else will be my guarantor?
Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?
4 You have closed their minds to understanding, so do not let them win!
Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.
5 They betray friends to gain benefit for themselves and their children suffer for it.
Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.
6 He has made me a proverb of ridicule among the people; they spit in my face.
Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.
7 My eyes are worn out from crying and my body is a shadow of its former self.
Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.
8 People who think they are good are shocked to see me. Those who are innocent are troubled by the godless.
Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.
9 Those who are right keep going, and those whose hands are clean grow stronger and stronger.
Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.
10 Why don't you come back and repeat again what you've been saying?—yet I still won't find a wise man among you!
Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.
11 My life is over. My plans are gone. My heart is broken.
Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.
12 They turn night into day, and say that daylight is close to darkness.
Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.
Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman: (Sheol h7585)
14 Should I call the grave my father, and the maggot my mother or my sister?
Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;
15 So then where is my hope? Can anyone see any hope for me?
Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?
