< Job 16 >
Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
2 “I've heard all this before. You are comforters who just cause trouble!
“Narinig ko ang maraming ganoong mga bagay; kayong lahat ay nakakainis na mga tagapag-aliw.
3 Will your windy speeches never cease? What's bothering you that you have to answer me?
May katapusan ba ang mga walang saysay na mga salita? Ano ang nangyayari sa iyo na ganito ang iyong sagot?
4 I could talk like you do if you were in my place, stringing words together to criticize you, ridiculing you with a toss of my head.
Maaari din akong magsalita tulad ng ginagawa mo, kung ikaw ay nasa aking kinalalagyan; maaari kong tipunin at pagsama-samahin ang mga salita laban sa iyo at ilingin ang aking ulo sa iyo nang may pangungutya.
5 I could build you up by my mouth speaking words; the movement of my lips would ease your pain.
O, paano ko palalakasin ang loob mo gamit ang aking bibig! Paano ko mapapagaan ang iyong pighati gamit ang aking mga labi!
6 For me, if I speak it doesn't ease my pain, and if I don't speak the pain is still there.
Kung magsasalita ako, ang aking pighati ay hindi mababawasan; kung hindi ako magsasalita, paano ako matutulungan?
7 God, you have worn me out. You have destroyed my whole family.
Pero ngayon, O Diyos, pinahirapan mo ako; pinabayaan mo ang buong pamilya ko.
8 You have made me shrivel up, which is a witness against me; my thin body testifies against me.
Ginawa mo akong matuyo, na sa sarili nito ay isang saksi laban sa akin; ang pagpayat ng aking katawan ay tumatayo laban sa akin, at nagpapatotoo ito laban sa aking mukha.
9 He has torn me apart in his anger; in his hostility he has gnashed his teeth at me; my enemy pierces me with his fierce look.
Sa matinding galit ng Diyos nilupig at inusig niya ako; nagngangalit siya sa akin gamit ang kaniyang ngipin; ipinako ng kaaway ang kaniyang paningin sa akin habang sinisira niya ako.
10 People stare at me with their mouths wide open, they slap me on my cheeks to mock me, they crowd around me to attack me.
Napanganga sa akin ang mga tao; sinampal niya ako nang may mapanisi sa pisngi; sila ay nagsama-samang nagtipon laban sa akin.
11 God has handed me over to evil people; he has thrown me into their hands.
Ibinigay ako ng Diyos sa taong hindi maka-diyos, at inihagis ako sa kamay ng masamang tao.
12 I was living in peace and he smashed me to pieces. He grabbed me by the neck and dashed me to pieces. He set me up as his target.
Nasa kaginhawahan ako at sinira niya ako. Tunay nga, hinalbot ako sa leeg at binasag ako ng pira-piraso; inilagay niya rin ako bilang kaniyang puntirya.
13 His archers surround me. His arrows pierce my kidneys without mercy. He pours out my gall on the ground.
Pinalibutan ako ng kaniyang tagapana; O Diyos tinusok mo ang aking laman-loob at hindi ako kinaawaan; pinalabas niya ang aking bituka sa lupa.
14 Like a wall he breaks me down, breach upon breach, rushing at me like a warrior.
Dinurog niya ng paulit-ulit ang aking pader; tumakbo siya tulad ng isang mandirigma.
15 I have sown sackcloth to cover my skin; my strength lies broken in the dust.
Tinahi ko ang sako sa aking balat; sinaksak ko sa lupa ang aking sungay.
16 My face is red from crying and dark shadows surround my eyes,
Mamula-mula ang aking mukha sa pag-iyak; nasa pilik-mata ko ang anino ng kamatayan
17 although I have done nothing wrong and my prayer is pure.
bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking panalangin ay dalisay.
18 Earth, do not cover up my blood. May my cry find no place to hide.
O lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo; hayaan ang aking iyak ay walang lugar ng kapahingahan.
19 Look, right now my witness is in heaven; the one who speaks for me is on high.
Kahit ngayon, tingnan mo, ang aking saksi ay nasa langit; siyang mananagot sa akin ay nasa kaitaasan.
20 My friends scorn me, but my eyes pour out tears to God.
Hinahamak ako ng aking mga kaibigan, pero umiiyak ko sa Diyos.
21 I want my witness to speak for me with God as someone does for their friend.
Hiniling ko sa saksi ng kalangitang iyon na makipagtalo para sa taong ito kasama ang Diyos tulad ng isang tao na ginagawa sa kaniyang kapwa!
22 For in a few short years I shall go down that road from which I shall not return.
Nang lumipas ang ilang taon, pupunta ako sa isang lugar na hindi na ako babalik.