Job 15
1 Then Eliphaz the Temanite answered and said,
| پس الیفاز تیمانی در جواب گفت: | ۱ |
2 “Would a wise man answer with such empty ‘knowledge’ that is just a lot of hot air?
| «آیامرد حکیم از علم باطل جواب دهد؟ وبطن خود را از باد شرقی پر سازد؟ | ۲ |
3 He wouldn't argue with unprofitable speeches using words that do no good.
| آیا به سخن بی‌فایده محاجه نماید؟ و به کلماتی که هیچ نفع نمی بخشد؟ | ۳ |
4 But you are doing away with the fear of God, and destroying communion with him.
| اما تو خداترسی را ترک می‌کنی وتقوا را به حضور خدا ناقص می‌سازی. | ۴ |
5 It's your sins that are doing the talking, and you are choosing deceptive words.
| زیرا که دهانت، معصیت تو را ظاهر می‌سازد و زبان حیله گران را اختیار می‌کنی. | ۵ |
6 Your own mouth is condemning you, not me; your own lips are testifying against you.
| دهان خودت تو راملزم می‌سازد و نه من، و لبهایت بر تو شهادت می‌دهد. | ۶ |
7 Were you the very first person to be born? Were you born before the hills were created?
| آیا شخص اول از آدمیان زاییده شده‌ای؟ و پیش از تلها به وجود آمده‌ای؟ | ۷ |
8 Were you there listening in God's council? Does wisdom only belong to you?
| آیامشورت مخفی خدا را شنیده‌ای و حکمت را برخود منحصر ساخته‌ای؟ | ۸ |
9 What do you know that we don't? What do you understand that we don't?
| چه می‌دانی که ما هم نمی دانیم؟ و چه می‌فهمی که نزد ما هم نیست؟ | ۹ |
10 We have among us old, gray-haired people much older than your father!
| نزد ما ریش سفیدان و پیران هستند که درروزها از پدر تو بزرگترند. | ۱۰ |
11 Are the comforts God provides too little for you? Are God's gentle words not enough for you?
| آیا تسلی های خدابرای تو کم است و کلام ملایم با تو؟ | ۱۱ |
12 Why do you let yourself be carried away by your emotions?
| چرا دلت تو را می‌رباید؟ و چرا چشمانت را بر هم می‌زنی | ۱۲ |
13 Why do your eyes flash in anger that you turn against God and let yourself speak this way?
| که روح خود را به ضد خدا بر می‌گردانی، وچنین سخنان را از دهانت بیرون می‌آوری؟ | ۱۳ |
14 Who can say they are clean? Which human being can say that they do what is right?
| «انسان چیست که پاک باشد، و مولود زن که عادل شمرده شود؟ | ۱۴ |
15 Look, God doesn't even trust his angels—even the heavenly beings are not pure in his sight!
| اینک بر مقدسان خوداعتماد ندارد، و آسمانها در نظرش پاک نیست. | ۱۵ |
16 How much less pure are those who are unclean and corrupt, drinking in sin like water!
| پس از طریق اولی انسان مکروه و فاسد که شرارت را مثل آب می‌نوشد. | ۱۶ |
17 If you are ready to listen to me, I will show you. I will explain my insights.
| من برای تو بیان می‌کنم پس مرا بشنو. و آنچه دیده‌ام حکایت می‌نمایم. | ۱۷ |
18 This is what wise men have said, confirmed by their ancestors,
| که حکیمان آن را از پدران خودروایت کردند و مخفی نداشتند، | ۱۸ |
19 those who to whom alone the land was given before foreigners ever were there.
| که به ایشان به تنهایی زمین داده شد، و هیچ غریبی از میان ایشان عبور نکرد، | ۱۹ |
20 The wicked writhe in pain all their lives, through all the years these oppressors survive.
| شریر در تمامی روزهایش مبتلای درد است. و سالهای شمرده شده برای مرد ظالم مهیا است. | ۲۰ |
21 Terrifying sounds fill their ears; even when they think they're safe, the destroyer will attack them.
| صدای ترسها در گوش وی است. در وقت سلامتی تاراج کننده بر وی می‌آید. | ۲۱ |
22 They don't believe they will escape the darkness—they know a sword is waiting for them.
| باور نمی کند که از تاریکی خواهد برگشت وشمشیر برای او مراقب است. | ۲۲ |
23 They wander around looking for food, asking ‘Where is it?’ They know that their day of darkness is close at hand.
| برای نان می‌گردد و می‌گوید کجاست. و می‌داند که روزتاریکی نزد او حاضر است. | ۲۳ |
24 Misery and torment overwhelm them like a king preparing for battle.
| تنگی و ضیق او رامی ترساند، مثل پادشاه مهیای جنگ بر او غلبه می‌نماید. | ۲۴ |
25 They shake their fists in God's face, defiantly challenging the Almighty,
| زیرا دست خود را به ضد خدا درازمی کند و بر قادر مطلق تکبر می‌نماید. | ۲۵ |
26 insolently attacking him with their shields.
| با گردن بلند بر او تاخت می‌آورد، با گل میخهای سخت سپر خویش، | ۲۶ |
27 They have become fat in their rebellion, their bellies bloated with fat.
| چونکه روی خود را به پیه پوشانیده، و کمر خود را با شحم ملبس ساخته است. | ۲۷ |
28 But their cities will become desolate; they will live in abandoned houses that are crumbling into ruins.
| و در شهرهای ویران و خانه های غیرمسکون که نزدیک به خراب شدن است ساکن می‌شود. | ۲۸ |
29 They will lose their riches, their wealth will not endure, their possessions will not spread over the earth.
| او غنی نخواهد شد و دولتش پایدارنخواهد ماند، و املاک او در زمین زیاد نخواهد گردید. | ۲۹ |
30 They will not escape from the darkness. Like a tree whose shoots are burned up in a forest fire, the breath of God will blow him away.
| از تاریکی رها نخواهد شد، و آتش، شاخه هایش را خواهد خشکانید، و به نفخه دهان او زائل خواهد شد. | ۳۰ |
31 They should not trust in things that are worthless, for their reward will be worthless.
| به بطالت توکل ننماید وخود را فریب ندهد، والا بطالت اجرت او خواهدبود. | ۳۱ |
32 This will be paid in full before their time has come. They are like tree branches that wither,
| قبل از رسیدن وقتش تمام ادا خواهد شدو شاخه او سبز نخواهد ماند. | ۳۲ |
33 like vines that lose their unripe grapes, or olive trees that lose their flowers.
| مثل مو، غوره خود را خواهد افشاند، و مثل زیتون، شکوفه خود را خواهد ریخت، | ۳۳ |
34 For those who reject God are barren, and fire will burn up the homes of those who love bribes.
| زیرا که جماعت ریاکاران، بی‌کس خواهند ماند، و خیمه های رشوه خواران را آتش خواهد سوزانید. | ۳۴ |
35 They plan trouble and produce evil, giving birth to deception.”
| به شقاوت حامله شده، معصیت را می‌زایند و شکم ایشان فریب را آماده می‌کند.» | ۳۵ |
