< Jeremiah 45 >

1 This is what Jeremiah the prophet told Baruch son of Neriah when he wrote out on a scroll these messages that Jeremiah dictated. (This happened in the fourth year of Jehoiakim son of Josiah, king of Judah.)
کلامی که ارمیا نبی به باروک بن نیریاخطاب کرده، گفت، هنگامی که این سخنان را از دهان ارمیا در سال چهارم یهویاقیم بن یوشیا پادشاه یهودا در طومار نوشت:۱
2 This is what the Lord, the God of Israel, says to you, Baruch:
«ای باروک یهوه خدای اسرائیل به تو چنین می فرماید:۲
3 You've been complaining, saying, “I'm in so much trouble because the Lord has given me sorrow to make my pain worse! I've worn myself out with my groans. I can't get any relief.”
تو گفته‌ای وای بر من زیرا خداوند بردرد من غم افزوده است. از ناله کشیدن خسته شده‌ام و استراحت نمی یابم.۳
4 This is what Jeremiah was told to say to Baruch: This is what the Lord says: Across the whole country I'm going to tear down what I have built and uproot what I have planted.
او را چنین بگو، خداوند چنین می‌فرماید: آنچه بنا کرده‌ام، منهدم خواهم ساخت و آنچه غرس نموده‌ام یعنی تمامی این زمین را، از ریشه خواهم کند.۴
5 So in your case, do you think you'll get special treatment? Stop looking for something like that! I'm going to bring disaster down on every living thing, declares the Lord. However, I promise you that your reward will be that you will continue living, wherever you go.
و آیا توچیزهای بزرگ برای خویشتن می‌طلبی؟ آنها راطلب منما زیرا خداوند می‌گوید: اینک من برتمامی بشر بلا خواهم رسانید. اما در هر جایی که بروی جانت را به تو به غنیمت خواهم بخشید.»۵

< Jeremiah 45 >