Isaiah 63

1 Who is this coming from Edom, from the town of Bozrah with clothes stained crimson? Who is this wearing robes of splendor, leaning forward in his great strength as he marches? It is me, the one who always speaks goodness and truth, the one who has the power to save.

Kinsa ba kining gikan sa Edom, nga nagsul-ob ug pula nga bisti nga gikan sa Bozra? Kinsa ba kining nagsul-ob sa harianong bisti, nga naglakaw nga walay gikahadlokan? Ako kini, nga nagsulti sa pagkamatarong ug gamhanan nga makaluwas.

2 Why are your clothes red, like you've been treading grapes in a winepress?

Nganong pula man ang imong bisti, ug daw nagpuga ka sa mga ubas didto sa giokanan?

3 I've been treading the winepress by myself; from the nations around no one came to help me. So in my anger I trod them down as if they were grapes, in my fury I trampled them. It's their blood that has stained my clothes.

Gipuga ko nga nag-inusara ang mga ubas didto sa giokanan, ug walay usa gikan sa ubang kanasoran ang miapil kanako. Gitunobtunoban ko sila sa akong kasuko ug giyatakyatakan sa akong kapungot. Mipisik ang ilang mga dugo sa akong bisti ug namansahan ang akong tibuok sapot.

4 For I decided this was the day of my vengeance; the year of my redemption has come.

Kay nagtinguha na ako sa adlaw sa pagpanimalos, ug miabot na ang tuig sa akong pagtubos.

5 I looked around, but no one came to help; I was shocked that there was no one to assist me. So I saved them through my own strength alone, and my own anger kept me going.

Milantaw ako, ug wala gayoy usa nga makatabang kanako. Nahibulong ako nga walay ni usa nga mitabang kanako, apan nagmadaugon ako pinaagi sa akong bukton, ug ang hilabihan kong kasuko nagdasig kanako.

6 I trampled down the nations in my anger; in my fury I made them drunk, and spilled their blood upon the ground.

Gitunobtunoban ko ang katawhan sa akong kasuko ug gihubog sila sa akong kaligutgot, ug gibubo ko ang ilang dugo sa kalibotan.

7 I want to tell everyone about the Lord's trustworthy love. I will praise the Lord for everything he's done for us—all the good things he has done for the descendants of Israel because of his kindness and his infinite trustworthy love.

Isulti ko ang buhat sa matinumanong kasabotan ni Yahweh, ang mga binuhatan ni Yahweh takos sa pagdayeg. Isulti ko kanang tanan nga nahimo ni Yahweh alang kanato, ug ang iyang pagkamaayo ngadto sa balay sa Israel. Kining kaayo nga gipakita ni Yahweh kanato tungod sa iyang kaluoy, ug uban sa daghang mga buhat sa matinumanong kasabotan.

8 He said, “Aren't they my people, children who wouldn't lie to me?” So he became their Savior.

Kay miingon siya, “Tinuod gayod nga katawhan ko sila, mga anak nga dili moluib.” Ug nahimo siyang ilang Manluluwas.

9 He suffered with them in all their suffering, and the angel of his presence saved them. In his love and kindness he redeemed them. He picked them up and carried them all throughout those years long ago.

Bisan pa sa ilang mga kalisdanan, nag-antos usab siya, ug giluwas sila sa anghel nga gikan sa iyang presensiya. Sa iyang gugma ug kaluoy giluwas niya sila, ug gibayaw niya sila ug giagak sila sa tibuok nga nangaging panahon.

10 But they rebelled against him, and caused his Holy Spirit grief, so to them he became like an enemy and he fought against them.

Apan misupak sila ug gipasubo ang iyang Balaang Espiritu. Busa nahimo siyang ilang kaaway ug nakig-away batok kanila.

11 Then they thought back to the days of old when Moses led his people out of Egypt. They shouted out, “Where is the one who took Israel through the sea, along with the shepherds of his flock? Where is the one who placed his Holy Spirit among his people?

Nahinumdom ang iyang katawhan bahin sa milabay nga kapanahonan ni Moises. Miingon sila, “Asa man ang Dios, nga nagpagawas kanila sa dagat uban ang mga magbalantay sa panon sa iyang mga kahayopan? Asa man ang Dios, nga nagbutang sa iyang Balaang Espiritu taliwala kanila?

12 Where is the one who lifted Moses' right hand, and who used his amazing power to divided the sea in front of them, giving him such a wonderful, enduring reputation?

Asa man ang Dios, nga nagpauban sa iyang mahimayaong gahom sa tuong kamot ni Moises, ug mibahin sa tubig sa ilang atubangan, aron manganlan ang iyang kaugalingon sa walay kataposan?

13 Where is the one who led them through the depths of the sea?” They were like a horse running through the desert, they didn't stumble.

Asa man ang Dios, nga migiya kanila latas sa kinahiladman sa tubig? Daw kabayo nga nagdagan sa patag, nga wala gayod madagma.

14 Like cattle descending into a valley, the Lord's Spirit gave them rest. This is how you led your people, earning a glorious reputation for yourself.

Daw mga baka nga milugsong padulong sa walog, ang Espiritu ni Yahweh nagpapahulay kanila. Busa gipangulohan mo ang imong katawhan, aron paghimo sa imong kaugalingon ug usa ka ngalan nga daygon.

15 Lord, look down on us from heaven! Watch from your high home, in your holiness and glory! Where is your enthusiasm and power? You're not showing me your feelings of sympathy and kindness!

Sud-onga kami gikan sa langit ug tan-awa kami gikan sa imong balaan ug mahimayaon nga pinuy-anan. Asa naman ang imong kadasig ug gamhanang mga buhat? Gipahilayo mo na man kanamo ang imong kaluoy ug ang imong pagpangga.

16 But you are still our Father, even though Abraham wouldn't know us and Israel wouldn't acknowledge us. You, Lord, are our Father; you have always been called our Redeemer from long ago.

Kay ikaw man ang among amahan, bisan pa ug wala kami mailhi ni Abraham, ug wala kami tagda sa Israel, ikaw, O Yahweh, mao ang among amahan. 'Among Manunubos' ang imong ngalan sukad pa sa nangaging panahon.

17 Lord, why do you make us wander from your ways, and make us stubborn so we don't respect you? Come back to us for the sake of your servants, the tribes that belong to you.

O Yahweh, nganong gipahisalaag mo man kami gikan sa imong mga dalan ug gipatig-a ang among mga kasingkasing, aron dili kami motuman kanimo? Balik alang sa kaayohan sa imong mga sulugoon, ang mga tribo sa imong mga kabilin.

18 Your Temple belonged to us for a little while, but then our enemies invaded and destroyed it.

Gipanag-iya sa imong katawhan ang imong balaang dapit sulod sa mubong panahon, apan giyatakyatakan kini sa among mga kaaway.

19 We were yours from ancient times, but we've ended up like people you've never ruled, never identified as yours.

Nahisama kami niadtong mga wala mo gayod mandoi, sama niadtong wala gayod gitawag sa imong ngalan.”