< Isaiah 62 >
1 I can't remain silent because of my love for Zion, I can't keep quiet because of my love for Jerusalem, until her integrity shines like a beam of light, until her salvation blazes like a burning torch.
Dahil sa Sion ay hindi ako tatahimik, at dahil sa Jerusalem ay hindi ako magpapahinga, hanggang sa ang kaniyang katuwiran ay lumitaw na parang ningning, at ang kaniyang kaligtasan ay parang ilawan na nagniningas.
2 The nations will see the way you live right, and all the kings will see how you are blessed, and you will be called by a new name that the Lord gives you.
At makikita ng mga bansa ang iyong katuwiran, at ng lahat na hari ang inyong kaluwalhatian; at ikaw ay tatawagin sa bagong pangalan, na ipangangalan ng bibig ng Panginoon.
3 You will be a crown of beauty in the Lord's hand; a royal head-dress in the hand of your God.
Ikaw naman ay magiging putong ng kagandahan sa kamay ng Panginoon, at diademang hari sa kamay ng iyong Dios.
4 You won't be called Abandoned anymore; your land won't be called Desolate. Instead you will be called She Makes Me Happy, and your land will be called Married, because you make the Lord happy, and your land will be married.
Hindi ka na tatawagin pang Pinabayaan; hindi na rin tatawagin pa ang iyong lupain na Giba: kundi ikaw ay tatawaging Hephzi-bah, at ang iyong lupain ay Beulah: sapagka't ang Panginoon ay nalulugod sa iyo, at ang iyong lupain ay tatangkilikin.
5 For just like a young man marries a young woman, so your sons will marry you; and like a groom is happy with his bride, so your God will be happy with you.
Sapagka't kung paanong ang binata ay nakikipagtipan sa dalaga, gayon nakikipagtipan ang iyong mga anak na lalake sa iyo; at kung paanong ang kasintahang lalake ay nagagalak sa kasintahang babae, gayon magagalak ang Dios sa iyo.
6 I have placed watchmen on your walls, Jerusalem; they won't ever be silent, day or night. You who pray to the Lord, don't ever stop and take a rest.
Ako'y naglagay ng mga bantay sa iyong mga kuta, Oh Jerusalem; sila'y hindi magsisitahimik kailan man sa araw o sa gabi: kayong mga mapagalaala sa Panginoon, huwag kayong mangagpahinga,
7 Don't give the Lord a rest either, until he finishes his work, until he makes Jerusalem the most praiseworthy place on earth.
At huwag ninyong bigyan siya ng kapahingahan, hanggang sa siya'y matatag, at hanggang sa kaniyang gawing kapurihan sa lupa ang Jerusalem.
8 The Lord has made a solemn promise, swearing by his power and might: I won't ever again let your enemies have your grain to eat, or let foreigners drink the new wine you worked hard for.
Ang Panginoon ay sumumpa ng kaniyang kanang kamay, at ng bisig ng kaniyang kalakasan, Tunay na hindi na ako magbibigay ng iyong trigo na pinakapagkain sa iyong mga kaaway; at ang mga taga ibang lupa ay hindi magsisiinom ng iyong alak, na iyong pinagpagalan.
9 Instead, those who harvest the grain will eat it and praise the Lord, and those who harvest the grapes for the wine will drink it in the courts of my Temple.
Kundi silang nangagimbak niyaon ay magsisikain niyaon, at magsisipuri sa Panginoon; at silang nangagtipon niyaon ay magsisiinom niyaon sa mga looban ng aking santuario.
10 Exit! Exit through the gates! Clear the way for the people! Build the highway! Get rid of any rocks on the road! Lift up a flag so the nations can see!
Kayo'y magsidaan, kayo'y magsidaan sa mga pintuang-bayan; inyong ihanda ang lansangan ng bayan; inyong patagin; inyong patagin ang maluwang na lansangan; inyong pulutin ang mga bato; mangagtaas kayo ng watawat na ukol sa mga bayan.
11 See! The Lord has announced to everyone on earth, Tell the Daughter of Zion: Look! Your Savior is coming. He's bringing his reward with him, coming to give his gift!
Narito, ang Panginoon ay nagtanyag hanggang sa wakas ng lupa, Inyong sabihin sa anak na babae ng Sion, Narito, ang iyong kaligtasan ay dumarating; narito, ang kaniyang kagantihan ay nasa kaniya, at ang kaniyang ganti ay nasa harap niya.
12 They will be called the Holy People, the Redeemed of the Lord; and you will be called the Sought-After Place, A City No Longer Abandoned.
At tatawagin nila sila Ang banal na bayan, Ang tinubos ng Panginoon: at ikaw ay tatawagin Hinanap, Bayang hindi pinabayaan.