Hebrews 4
1 Therefore let's take care to make sure that even though God has given us his promise of entering his rest, none of you miss out!
Kaya, kailangan nating maging maingat upang walang sinuman sa inyo ang mabigo upang maabot ang patuloy na pangako na pagpasok sa kapahingahan ng Diyos.
2 For we've heard the good news just like they did, but it didn't help them because they didn't accept and trust in what they heard.
Sapagkat nasa atin ang magandang balita tungkol sa kapahingahan ng Diyos na ipinahayag sa atin gaya katulad ng mga Israelita, ngunit walang pakinabang ang mensahe sa mga nakarinig nito na walang kalakip na pananampalataya.
3 However, those of us who trust in God have entered into that rest God mentioned when he said, “In my frustration I vowed, ‘They shall not enter my rest.’” (This is so even though God's plans were already complete when he created the world.)
Sapagkat tayo, ang naniwala— tayo rin ang makakapasok sa kapahingahan, gaya ng sinabi, “Katulad ng aking isinumpa sa poot, Hindi sila makapapasok sa aking kapahingahan.” Sinabi niya ito, bagama't ang kaniyang mga nilikhang gawain ay natapos na mula sa simula pa ng mundo.
4 Regarding the seventh day there's a place in Scripture that says, “God rested on the seventh day from all his work.”
Sapagkat nasabi niya sa isang dako hinggil sa ikapitong araw, “Ang Diyos ay nagpahinga sa ikapitong araw mula sa lahat ng kanyang mga nilikha.”
5 And as the previous passage stated, “They shall not enter my rest.”
Muli ay sinabi niya, “Hindi sila makakapasok sa aking kapahingahan.”
6 God's rest is still there for some to enter, even though those who previously heard the good news failed to enter because of disobedience.
Kaya, dahil ang kapahingahan ng Diyos ay nakalaan hanggang ngayon para sa ilan upang makapasok, at dahil maraming mga Israelita na nakarinig ng magandang balita tungkol sa kaniyang kapahingahan ay hindi nakapasok dahil sa pagsuway.
7 So God again sets a day—today—saying a long time later through David as he did before, “If you hear what God is saying to you today, don't have a hard-hearted attitude.”
Muli ang Diyos ay nagtakda ng tiyak na araw, na tinatawag na “Ngayon”. Itinakda niya ang araw na ito nang nakipag-usap siya sa pamamagitan ni David, na sinabi noon pa pagkatapos ng unang pagsasabi nito, “Ngayon, kung pakikinggan ninyo ang kaniyang tinig, huwag ninyong patigasin ang inyong mga puso.”
8 For if Joshua had been able to give them rest, God wouldn't have spoken later about another day.
Kung naibigay na ni Joshua sa kanila ang kapahingahan, hindi na magsasalita ang Diyos tungkol sa ibang araw.
9 So a Sabbath rest remains for God's people.
Kaya, mayroon pa ring isang Araw ng Pamamahinga na nakalaan sa mga tao ng Diyos.
10 For whoever enters God's rest also rests from what he's doing, just as God did.
Sapagkat sinuman ang makapapasok sa kapahingahan ng Diyos kailangan siya mismo din ay nagpahinga mula sa kaniyang mga ginagawa, katulad ng ginawa ng Diyos.
11 As a result we should try hard to enter that rest so nobody falls through following the same bad example of disobedience.
Kaya manabik tayo na makapasok sa kapahingahan na iyon, upang walang sinuman ang mahulog sa uri ng pagsuway na kanilang ginawa.
12 For God's word is alive and effective, sharper than any twin-edged sword, so penetrating it separates life and breath, bone joints and their marrow, judging the thoughts and intentions of the mind.
Dahil ang salita ng Diyos ay buhay, mabisa at mas matalim pa kaysa sa espada na may dalawang talim. Tumatagos ito kahit na sa paghahati ng kaluluwa mula sa espiritu, at sa kasu-kasuan mula sa utak ng buto. May kakayahan itong makunawa sa mga isip at mga layunin ng puso.
13 No living being is hidden from his sight; everything is exposed and visible to the one we're accountable to.
Walang bagay nanilikha ang makakatago sa paningin ng Diyos. Sa halip, lahat ng bagay ay lantad at hayag sa mga mata ng dapat nating panagutan.
14 Since we have such a great high priest who has ascended to heaven, Jesus the Son of God, let us make sure we hold on to what we say we believe.
Yamang mayroon tayong dakilang pinakapunong pari na dumaan sa pamamagitan ng kalangitan, na si Jesus na Anak ng Diyos, dapat tayong kumapit na mahigpit sa ating mga paniniwala.
15 For the high priest we have isn't one who doesn't sympathize with our weaknesses, but one who was tempted in all the ways we are, but did not sin.
Sapagkat wala tayong pinaka-punong pari na hindi makakaramdam ng pagkahabag sa ating mga kahinaan, ngunit siya ay tinukso sa lahat ng paraan tulad natin, maliban lang na wala siyang kasalanan.
16 So we should go confidently to God on his throne of grace so we can receive mercy, and discover grace to help us when we really need it.
Kaya magsilapit tayo na may pananalig sa trono ng biyaya, ng sa gayon makatanggap tayo ng awa at makahanap ng biyaya na makakatulong sa oras ng pangangailangan.
