Hebrews 11
1 Now our trust in God is the guarantee of what we hope for, the evidence of what we can't see.
Իսկ հաւատքը՝ յուսացուած բաներուն խարիսխն է, եւ անտեսանելի բաներուն ապացոյցը.
2 People who lived long ago trusted God and this is what gained them God's approval.
որովհետեւ անո՛վ նախնիքները ընդունեցին բարի վկայութիւն մը:
3 Through our trust in God we understand that the whole universe was created by God's command, that what can be seen was made out of what cannot be seen. (aiōn g165)
Հաւատքո՛վ կ՚ըմբռնենք թէ տիեզերքը կազմուեցաւ Աստուծոյ խօսքով, այնպէս որ տեսանելի բաները գոյացան աներեւոյթ բաներէն: (aiōn g165)
4 By trusting him Abel offered God a better sacrifice than Cain, and as a result God identified him as someone who lived right. God showed this by accepting his offering. Even though Abel has been dead for a long time, he still speaks to us through what he did.
Հաւատքո՛վ Աբէլ աւելի լաւ զոհ մատուցանեց Աստուծոյ՝ քան Կայէն, որով վկայուեցաւ թէ արդար էր, քանի որ Աստուած վկայեց իր ընծաներուն մասին. եւ անով՝ թէպէտ մեռաւ՝ տակաւին կը խօսի:
5 By trusting God Enoch was taken to heaven so he didn't experience death. He couldn't be found on earth because God took him to heaven. Before this happened he was known as someone God was pleased with.
Հաւատքո՛վ Ենովք փոխադրուեցաւ երկրէն՝ որպէսզի մահ չտեսնէ, ու ո՛չ մէկ տեղ կը գտնուէր, որովհետեւ Աստուած փոխադրեց զայն, քանի որ անոր փոխադրուելէն առաջ վկայուեցաւ թէ հաճելի էր Աստուծոյ:
6 You can't expect God to be pleased with you if you don't trust him! Anyone who comes to God must believe that God exists, and that he rewards those who are searching for him.
Սակայն առանց հաւատքի անկարելի է հաճելի ըլլալ Աստուծոյ. որովհետեւ ա՛ն՝ որ կը մօտենայ Աստուծոյ, պէտք է հաւատայ թէ Աստուած կայ, եւ կը վարձատրէ անոնք՝ որ կը փնտռեն զինք:
7 Noah trusted God, and was warned by him about things that had never happened before. Because Noah paid serious attention to what God said, he constructed an ark to save his family. By trusting God, Noah showed that the world was wrong, and received the reward of being set right by God.
Հաւատքո՛վ Նոյ, պատգամ ստանալով Աստուծմէ՝ տակաւին անտեսանելի բաներու մասին, երկիւղածութեամբ կերտեց տապան մը՝ իր ընտանիքին փրկութեան համար, որով դատապարտեց աշխարհը եւ ժառանգորդ եղաւ այն արդարութեան՝ որ կ՚ըլլայ հաւատքով:
8 Through trusting God Abraham obeyed when God called him to go to the land God was going to give him. He left, not knowing where he was going.
Հաւատքո՛վ Աբրահամ հնազանդեցաւ, երբ կանչուեցաւ մեկնելու տեղ մը՝ որ պիտի ստանար իբր ժառանգութիւն, ու մեկնեցաւ՝ առանց գիտնալու թէ ո՛ւր կ՚երթար:
9 Trusting in God he lived in the promised land—but as a foreigner, living in tents, together with Isaac and Jacob who shared with him in inheriting the same promise.
Հաւատքո՛վ պանդխտացաւ խոստացուած երկրին մէջ՝ որպէս թէ օտարութեան մէջ, վրաններու մէջ բնակելով Իսահակի եւ Յակոբի հետ, որոնք ժառանգակիցներն էին նոյն խոստումին.
10 For Abraham was looking forward to a city built on foundations that last, with God as its builder and maker.
որովհետեւ ինք կը սպասէր հիմեր ունեցող քաղաքի մը, որուն ճարտարապետն ու կառուցանողը Աստուած է:
11 By her trust in God even Sarah herself was given the ability to conceive a child though she was too old, because she trusted God who had made the promise.
Հաւատքո՛վ Սառա ի՛նք ալ կարողութիւն ստացաւ սերնդագործելու, ու հասունութեան մէջ զաւակ ծնաւ, քանի որ հաւատարիմ համարեց ա՛ն՝ որ խոստացած էր:
12 That is why the descendants of Abraham, (who was as good as dead!), became as numerous as the stars of heaven, as countless as the sand of the sea-shore.
Ուստի այդ մէկէն - որ մեռածի պէս էր - ծնան ա՛յնքան բազմաթիւ՝ որքան երկինքի աստղերը, եւ անհամար՝ ինչպէս ծովեզերքի աւազը:
13 They all died still trusting in God. Though they didn't receive the things God promised, they were still looking for them as it were from a distance and welcomed them, acknowledging that on this earth they were foreigners, people just passing through.
Ասոնք բոլորն ալ մեռան հաւատքով՝ առանց ստացած ըլլալու խոստումները, բայց հեռուէն տեսան զանոնք եւ բարեւեցին, ընդունելով թէ իրենք օտարականներ ու գաղթականներ են երկրի վրայ.
14 People who say such things make it clear that they're looking for a country of their own.
որովհետեւ անոնք որ կը խօսին այսպիսի բաներ, կը յայտնեն թէ կը փնտռեն բնագաւառ մը:
15 For if they cared about the country they'd left behind, they could have returned.
Արդարեւ, եթէ յիշէին այն հայրենիքը՝ ուրկէ դուրս ելած էին, պատեհութիւն կ՛ունենային հոն վերադառնալու:
16 But they're looking for a better country instead, a heavenly country. That is why God isn't disappointed with them, and is happy to be called their God, for he has built a city for them.
Իսկ հիմա կը բաղձան լաւագոյն հայրենիքի մը, այսինքն՝ երկնայինին. ուստի Աստուած ամօթ չի սեպեր անոնց Աստուածը կոչուիլ, որովհետեւ ինք քաղաք մը պատրաստեց անոնց:
17 Abraham trusted God when he was tested and offered Isaac to God. Abraham, who had accepted God's promises, was still ready to offer to God his only son,
Հաւատքո՛վ Աբրահամ, երբ կը փորձուէր, Իսահակը զոհ մատուցանեց: Ի՛նք՝ որ ընդունած էր խոստումները՝ մատուցանեց իր մէկ հատիկ որդին, -
18 even though he'd been told, “It's through Isaac that your descendants will be counted.”
որուն համար ըսուած էր. «Իսահակի՛ անունով պիտի կոչուի քու զարմդ», -
19 Abraham had thought it through and decided that God could bring Isaac back to life from the dead. In a sense that's what did happen—Abraham received Isaac back from the dead.
որովհետեւ կը մտածէր թէ Աստուած կարող է յարուցանել զայն, նոյնիսկ մեռելներէն. ուրկէ ալ ստացաւ զայն՝ որպէս նախատիպար:
20 Trusting in God, Isaac blessed Jacob and Esau in regard to what the future would bring.
Հաւատքո՛վ Իսահակ, մարգարէանալով գալիք բաներուն մասին, օրհնեց Յակոբն ու Եսաւը:
21 Trusting in God, Jacob as he was dying blessed each of Joseph's sons, and worshiped God, leaning on his staff.
Հաւատքո՛վ Յակոբ, երբ մահամերձ էր, օրհնեց Յովսէփի որդիներէն իւրաքանչիւրը, ու երկրպագեց՝ յենելով իր գաւազանին ծայրին վրայ:
22 Trusting in God, Joseph too, when his own death approached, spoke about the exodus of the Israelites, and gave instructions about what to do with his bones.
Հաւատքո՛վ Յովսէփ, երբ կը վախճանէր, յիշեց Իսրայէլի որդիներուն մեկնումը Եգիպտոսէն, ու պատուէր տուաւ իր ոսկորներուն համար:
23 Trusting in God, Moses' parents hid him for three months after he was born. They recognized he was a special child. They weren't afraid to go against what the king had commanded.
Հաւատքո՛վ Մովսէս, երբ ծնաւ, երեք ամիս պահուեցաւ իր ծնողներուն կողմէ, որովհետեւ տեսան գեղեցիկ մանուկը, ու չվախցան թագաւորին հրամանէն:
24 Trusting in God, Moses, when he grew up, refused to be known as the adopted son of Pharaoh's daughter.
Հաւատքո՛վ Մովսէս, երբ մեծցաւ, մերժեց Փարաւոնի աղջիկին որդի կոչուիլ,
25 Instead he chose to share in the sufferings of God's people rather than to enjoy the temporary pleasures of sin.
նախընտրելով չարչարուիլ Աստուծոյ ժողովուրդին հետ՝ քան վայելել մեղքին ժամանակաւոր զուարճութիւնը:
26 He counted the rejection he experienced from following Christ to be of far greater value than the wealth of Egypt—because he was focused on the reward to come.
Աւելի մեծ հարստութիւն համարեց Քրիստոսի նախատինքը՝ քան Եգիպտոսի գանձերը, որովհետեւ կը դիտէր վարձատրութիւնը:
27 Trusting in God, he left Egypt and wasn't scared of Pharaoh's anger—he kept going with his eyes fixed on the invisible God.
Հաւատքո՛վ ձգեց Եգիպտոսը՝ առանց վախնալու թագաւորին զայրոյթէն, որովհետեւ հաստատ մնաց որպէս թէ տեսնելով Անտեսանելին:
28 Trusting in God he observed the Passover and the sprinkling of blood, so that the destroying angel would not touch the Israelites.
Հաւատքո՛վ կատարեց զատիկը եւ արիւնին հեղումը, որպէսզի անդրանիկները բնաջնջողը չդպչի իրենց:
29 Trusting in God the Israelites crossed the Red Sea as if it were dry land. When the Egyptians attempted to do the same they were drowned.
Հաւատքո՛վ Կարմիր ծովէն անցան՝ որպէս թէ ցամաքէ, ինչ որ Եգիպտացիները փորձեցին՝ սակայն ընկղմեցան:
30 Trusting in God, the Israelites marched around the walls of Jericho for seven days, and the walls fell down.
Հաւատքո՛վ Երիքովի պարիսպները ինկան, երբ Իսրայելացիները եօթը օր դարձան անոնց շուրջը:
31 Trusting in God, Rahab the prostitute didn't die with those who rejected God, because she had welcomed the Israelite spies in peace.
Հաւատքո՛վ Ռախաբ պոռնիկը չկորսուեցաւ անհնազանդներուն հետ, խաղաղութեամբ ընդունած ըլլալով լրտեսները:
32 What other examples should I give? I don't have time to talk about Gideon, Barak, Samson, Jephthah; about David, Samuel, and the prophets.
Եւ ա՛լ ի՞նչ ըսեմ. որովհետեւ ժամանակը պիտի պակսի՝ պատմելու Գեդէոնի, Բարակի, Սամփսոնի, Յեփթայէի, Դաւիթի, Սամուէլի եւ ուրիշ մարգարէներու մասին,
33 Because of their trust in God they conquered kingdoms, did what was good and right, received God's promises, shut the mouths of lions,
որոնք հաւատքո՛վ պայքարեցան թագաւորութիւններու դէմ, արդարութիւն գործեցին, խոստումներու հասան, առիւծներու երախներ գոցեցին,
34 put out blazing fires, escaped being killed by the sword, were weak but made strong, did mighty deeds in war, and routed enemy armies.
կրակի զօրութիւն մարեցին, սուրի բերանէ խուսափեցան, տկարութենէ զօրացան, պատերազմի մէջ ուժեղացան, օտարներու բանակներ ընկճեցին:
35 Women were given their dead family members back through resurrection. Others were tortured, refusing to compromise and be pardoned, because they wanted to be part of a better resurrection.
Կիներ ընդունեցին իրենց մեռելները՝ յարութիւն առած. իսկ ուրիշներ գանակոծուեցան՝ չընդունելով ազատագրութիւնը, որպէսզի հասնին լաւագոյն յարութեան մը:
36 Yet others suffered insults and whippings; they were put in chains and imprisoned.
Ուրիշներ ալ փորձառութիւնը ունեցան ծաղրանքի եւ խարազանի, նաեւ կապերու ու բանտերու.
37 Some were stoned, cut in pieces, tempted, killed by the sword. Some dressed in sheepskins and goatskins: destitute, oppressed, and mistreated.
քարկոծուեցան, սղոցուեցան, տանջուեցան, սուրով սպաննուեցան, ոչխարի մորթերով եւ այծի մորթերով շրջեցան, զրկուելով, տառապելով, չարչարուելով,
38 The world was not worthy to have such people who wandered in the deserts and mountains, living in caves and holes in the ground.
(որոնց արժանի չէր աշխարհը, ) մոլորելով անապատներու, լեռներու, քարայրներու եւ երկրի խոռոչներուն մէջ:
39 All of these people, even though they had God's approval, didn't receive what God had promised.
Ասոնք բոլորն ալ ընդունեցին բարի վկայութիւն մը իրենց հաւատքին համար, սակայն խոստումը չստացան,
40 God has given us something even better, so that they can't be complete without us.
քանի որ Աստուած մեզի համար նախատեսած էր աւելի լաւ բան մը, որպէսզի անոնք չհասնին խոստումին իրագործումին՝՝ առանց մեզի:
