< Ecclesiastes 1 >
1 Here are the words of the Teacher, the king of Jerusalem, David's son.
Bu, Yerusəlimdə padşahlıq edən Davud oğlu Vaizin sözləridir.
2 “Everything passes—it's so temporary! It's all so hard to understand!” says the Teacher.
Vaiz deyir: «Hər şey puçdur, puçdur, tamam puçdur!
3 What benefit do you get for slaving away in this life?
İnsanın səma altında çəkdiyi Bütün zəhmətlərinin nə faydası var?
4 People come, and people go, but the earth lasts forever!
Bir nəsil gedir, o biri nəsil gəlir, Amma dünya daim qalır.
5 The sun comes up, and the sun goes down, and then rushes to its place to rise again.
Günəş çıxır, günəş batır, Sonra tələsik yerinə dönür ki, Təzədən çıxsın.
6 The wind blows south, and then turns to the north. Round and round it spins, finally coming full circle.
Külək cənub səmtinə əsir, Sonra şimal səmtinə dönür. Dönə-dönə gedir, Öz yolunu təkrar edir.
7 Streams all flow into the sea, but the sea never becomes full. The streams return to the place from where they came.
Bütün çaylar dənizə axır, Amma dəniz heç vaxt dolmur. Axdıqları yerə qayıdırlar ki, Təzədən axsınlar.
8 Everything just keeps on going. You can't say all there is to say. You can't see all there is to see. You can't hear all there is to hear.
Hər şey çətin başa gəlir. Sözlər kifayət etmir, Göz görməkdən doymur, Qulaq da eşitməkdən.
9 Everything that was will continue to be; everything that has been done will be done again. Nothing new ever happens here.
Nə olubsa, yenə olacaq, Nə edilibsə, yenə ediləcək. Ona görə də səma altında tamam təzə bir şey yoxdur.
10 There's nothing anyone can point to and say, “Look! Here's something new.” In fact it's been around for ages, long before our time.
Məgər bir şey var ki, Onun haqqında deyilsin: “Bax bu təzə bir şeydir?” O da çoxdan var imiş – Bizim dövrümüzdən əvvəl.
11 The problem is we don't remember people from the past, and people in the future won't remember those who came before them.
Əvvəlki şeylərdən heç nə xatırlanmır, Gələcəkdə baş verən şeylərdən də Bundan sonra gələnlər arasında Heç nə xatırlanmayacaq.
12 I am the Teacher, and I was king over Israel, reigning from Jerusalem.
Mən Vaiz Yerusəlimdə İsrailin padşahı idim.
13 I decided to focus my mind to explore, using wisdom, everything that happens here on earth. This is a tough assignment that God has given people to keep them busy!
Ürəyimdə niyyət etdim ki, göylər altında edilən bütün işləri hikmətlə öyrənib araşdırım. Bu çətin işi üzərində zəhmət çəkmək üçün Allah insanlara verib.
14 I examined everything people do here on earth, and discovered that it's all so temporary—trying to understand it is like trying to pin down the wind!
Səma altında edilən bütün işlərə nəzər saldım və bildim ki, onların hamısı puçdur, külək dalınca qaçmağa bənzər.
15 You can't straighten what is twisted, and you can't count what isn't there.
Əyri olan düz ola bilməz, Əskik olan sayıla bilməz.
16 I thought to myself, “I've become very wise, wiser than all the kings of Jerusalem before me. My mind has gained a great deal of wisdom and knowledge.”
Öz-özümə dedim: “Bax mən böyük adam olmuşam və məndən əvvəl Yerusəlimdə yaşayanların hamısından çox hikmət qazanmışam. Ağlımda çoxlu hikmət və bilik var”.
17 So I decided to use my mind to learn everything about wisdom, and madness and foolishness as well. But I found out that this is as hard as trying to catch hold of the wind.
Sonra ürəyimdə niyyət etdim ki, hikmətin nə olduğunu, dəlilik və axmaqlığın nə olduğunu öyrənim. Amma bildim ki, bu da külək dalınca qaçmağa bənzər.
18 For with great wisdom comes great frustration. The greater the knowledge, the greater the pain.
Çünki hikmət çox olduqca Kədər də çoxalır. Bilik artdıqca Dərd də artır.