Daniel 7
1 In the first year of Belshazzar's reign as king of Babylon, Daniel had a dream in which visions passed through his mind as he lay in bed. Afterwards he wrote down the dream, describing it in summary form.
Sa unang tuig sa paghari ni Belshazar sa Babilonia, adunay damgo si Daniel ug mga panan-awon samtang naghigda siya sa iyang higdaanan. Unya gisulat niya kung unsa ang iyang nakita sa damgo. Gisulat niya ang labing mahinungdanong mga panghitabo:
2 In my vision that I had that night I saw a tremendous storm, blowing from every direction, stirring up a great sea.
Gisaysay kini ni Daniel, “Sa akong panan-awon sa kagabhion nakita ko ang upat ka hangin sa langit nga mikusokuso sa lapad nga dagat.
3 Four very large beasts were coming up from the sea, every one of them different.
Migula sa dagat ang upat ka nagkalainlaing dagkong mananap.
4 The first was like a lion and had the wings of an eagle. As I watched, its wings were torn off and it was pulled upright so it was standing with its hind legs on the ground and it was given the mind of a human being.
Ang unang mananap sama sa usa ka liyon apan adunay mga pako sa agila. Unya nakita ko, nga giputol ang mga pako niini ug gialsa kini gikan sa yuta ug gipabarog kini sa duha ka tiil, sama sa usa ka tawo. Gihatagan kini ug hunahuna sama sa tawo.
5 A second beast appeared, looking like a bear, hunched up on one side and holding three ribs in its mouth with its teeth. It was told, “Get up and eat all the flesh you can.”
Unya adunay ikaduhang mananap, nga sama sa uso, ug mitakubo kini; gitangag niini ang tulo ka gusok. Gisultihan kini, 'Tindog ug kaona ang daghang mga tawo.'
6 After this I saw a third beast. It looked like a leopard with four wings like those of a bird on its back, and it had four heads. It was given power to impose its rule.
Pagkahuman niini milantaw ako pag-usab. Adunay laing mananap, daw sama kini sa usa ka liyopardo. Sa likod niini adunay upat ka mga pako sama sa langgam, ug kini adunay upat ka mga ulo. Gihatagan kini ug katungod sa pagmando.
7 Then in my vision that I had that night a fourth beast appeared. It was terrifying, frightening, and extremely powerful, with great iron teeth. It tore apart and ate up its victims, and then trampled on what was left. This beast was different to those that came before it, and it had ten horns.
Human niadto, sa pagkagabii nakita ko sa akong damgo ang ikaupat nga mananap, makalilisang, bangis, ug kusgan kaayo. Kini adunay ngipon nga puthaw; may giusap, unya mipinopino ug mitunobtunob kung unsa ang nahibilin. Lahi kini gikan sa ubang mga mananap, ug may napulo kini ka mga sungay.
8 As I was wondering about the horns, another horn, a little one, came up between them and three of the earlier horns were pulled out before it. It had human-looking eyes and a mouth that made arrogant boasts.
Samtang gisud-ong ko ang mga sungay, gilantaw ko kini ug nakita ko ang laing sungay nga mitubo sa taliwala niini, usa ka gamay nga sungay. Ang unang tulo ka mga sungay nangaibot gikan sa giturokan niini. Nakita ko niini nga sungay ang mga mata nga sama sa mga mata sa tawo ug baba nga nagpasigarbo mahitungod sa dagko nga mga butang.
9 While I was watching, thrones were set up and the Ancient of Days took his seat. His clothes were white as snow and his hair looked like the purest wool. His throne blazed like flames; its wheels like burning fire.
Sa paglantaw nako, may gipahimotang nga mga trono, ug milingkod sa iyang lingkoranan ang Walay Kataposan. Ang iyang bisti sama ka puti sa niyebe, ug ang iyang buhok sama ka puti sa lonlon nga balahibo sa karnero. Ang iyang trono nagadilaab sa kalayo, ug ang ligid niini nagadilaab sa kalayo.
10 A stream of fire poured out, flowing from before him. A thousand thousands attended him; ten thousand times ten thousand stood before him. The court sat to begin its judgment, and the books were opened.
Nagdagayday ang usa ka suba nga kalayo gikan sa iyang atubangan; minilyon ang mialagad kaniya, ug usa ka gatos ka milyon ang mibarog sa iyang atubangan. Andam na sa paghukom ang hukmanan, ug giablihan na ang mga basahon.
11 I was watching because of the boasts the little horn was making. I went on watching until that beast was killed and its body destroyed by burning.
Nagpadayon ako sa pagsud-ong tungod sa mapasigarbohong mga pulong nga ginasulti sa sungay. Nagasud-ong ako samtang gipatay ang mananap, ug gilaglag ang lawas niini, ug gitugyan kini aron pagasunogon.
12 The rest of the beasts were allowed to go on living for a season and a time, but their power to rule had been taken away.
Alang niadtong upat ka nahibiling mga mananap, gikuhaan sila sa katungod sa pagmando, apan gilugwayan pa ang ilang kinabuhi sa gitakda nga panahon.
13 As I continued watching in my vision that I had that night I saw one like a son of man coming with the clouds of heaven. He approached the Ancient of Days and was led into his presence.
Sa akong panan-awon nianang gabhiona, nakita ko nga miabot uban sa mga panganod sa kalangitan ang usa ka binuhat nga sama sa anak sa tawo; miduol siya sa Walay Kataposan ug nagpaila sa iyang atubangan.
14 He was given authority, glory, and the power to rule over all people, the different nations and languages, so they would all worship him. His rule is everlasting—it will never cease, and his kingdom will never be destroyed.
Gihatag kaniya ang katungod sa pagmando, ang himaya, ug ang harianong kagahom aron alagaran siya sa tanang katawhan, mga nasod, ug ang mga pinulongan. Ang iyang katungod sa pagmando molungtad sa walay kataposan ug katungod nga dili mawagtang, ug ang iyang gingharian dili gayod mapukan.
15 I, Daniel, was deeply disturbed—the visions that had passed through my mind frightened me.
Alang kanako, Ako si Daniel, nagsubo ang akong espiritu nga ania kanako, ug naghasol kanako ang mga panan-awon nga akong nakita sa akong hunahuna.
16 I went up to one of the attendants and asked him to explain what all this meant. He said he would explain it so I could understand.
Miduol ako sa usa kanila nga nagbarog didto ug naghangyo kaniya nga ipakita kanako ang kahulogan niining mga butanga.
17 “These four large beasts symbolize four kingdoms that will rise to power on the earth.
'Kining dagkong mga mananap nga upat kabuok, mao kini ang upat ka mga hari nga motungha sa kalibotan.
18 But those dedicated to the Most High will eventually receive the kingdom. They will possess the kingdom forever, for ever and ever.”
Apan ang balaang katawhan sa Labing Halangdon ang manag-iya sa gingharian, ug panag-iyahon nila kini hangtod sa walay kataposan.'
19 Then I wanted to know what the fourth beast stood for—the one that was different to the rest and so terrifying. It had iron teeth and bronze claws, and it tore apart and ate up its victims, trampling on what was left.
Unya buot ako nga masayod pa gayod mahitungod sa ikaupat nga mananap—lahi kini kay sa uban ug hilabihan gayod kini ka makalilisang tungod sa puthaw nga mga ngipon ug sa mga kuko nga bronse niini; may giusap kini, ug mipinopino kini, ug mitunobtunob kung unsa ang nahibilin.
20 I also wanted to know about the ten horns on its head, and the other one that came up later, causing three of the other horns to fall. This horn looked more impressive than the others and had eyes and a mouth that made arrogant boasts.
Buot ako nga masayod sa napulo ka mga sungay nga anaa sa mga ulo niini, ug mahitungod sa laing sungay nga mitubo, ug sa tulo ka sungay sa wala pa kini mangaibot. Buot ako nga masayod mahitungod sa sungay nga adunay mga mata ug mahitungod sa baba nga nagpasigarbo mahitungod sa dagkong mga butang ug daw mas labaw pa kay sa mga kauban niini.
21 I watched as this horn attacked God's dedicated people and was conquering them,
Sa akong paglantaw, nakita ko nga kini nga sungay nakiggubat batok sa balaang katawhan ug mipildi kini kanila
22 until the Ancient of Days came and gave judgment in favor of the dedicated people of the Most High, and at that time they took possession of the kingdom.
hangtod nga miabot ang Walay Kataposan, ug ang hustisya gihatag ngadto sa balaang katawhan sa Labing Halangdon. Unya miabot ang panahon nga naangkon sa balaang katawhan ang gingharian.
23 Then he told me, “The fourth beast stands for the fourth kingdom to rule the earth. It will be different to all the rest of the kingdoms. The beast will eat up the whole world, trampling it down and crushing it.
Mao kini ang gisulti sa tawo, 'Alang sa ikaupat nga mananap, mao kini ang ikaupat nga gingharian nga lahi sa ubang mga gingharian. Pagalamyon niini ang tibuok kalibotan, ug tunobtunoban kini ug pinopinohon.
24 The ten horns are ten kings that will come to power from this kingdom. The one who comes later is different from them, and will defeat three of them.
Alang sa napulo ka mga sungay, gikan niini nga gingharian motungha ang napulo ka mga hari, ug ang laing hari motungha human kanila. Lahi siya kay sa mga nag-una kaniya, ug buntogon niya ang tulo ka mga hari.
25 He will speak words of defiance against the Most High and oppress the dedicated people of the Most High, and attempt to change times and laws, and they will be placed under his power for a time, two times, and half a time.
Magasulti siya ug mga pulong batok sa Labing Halangdon ug pagalutoson ang katawhan sa Labing Halangdong Dios. Pagasulayan niya sa pag-usab ang mga kapistahan ug ang balaod. Kini nga mga butang itugyan ngadto sa iyang kamot sulod sa usa ka tuig, dugang ang duha ka tuig ug tunga.
26 Then the court will execute judgment and take away his power, destroying it forever.
Apan andam sa paghukom ang hukmanan, ug pagakuhaon nila ang iyang harianong gahom aron pagawagtangon ug pagalaglagon sa kataposan.
27 Then the right to rule, the power, and the greatness of all the kingdoms under heaven will be given to those dedicated to the Most High. His kingdom will last forever, and all who rule will serve and obey him.”
Ang gingharian ug ang kagahom, ug ang kabantogan sa mga gingharian ilalom sa tibuok kalangitan, ihatag sa katawhan nga nahisakop sa balaang katawhan sa Labing Halangdon. Ang iyang gingharian mao ang walay kataposang gingharian, ug alagaron siya ug tumanon sa ubang gingharian.'
28 This is the end of the summary. As for me, Daniel, my thoughts really disturbed me and my face turned pale, but I kept it all to myself.
Mao kini ang kataposan sa panan-awon. Alang kanako, ako si Daniel, nabalaka ako pag-ayo sa paghunahuna niining mga butanga ug nangluspad akong dagway. Apan gitipigan ko kining mga butanga sa akong kaugalingon.
