< Acts 9 >
1 But meanwhile Saul was making violent threats against the disciples of the Lord, wanting to kill them. He went to the high priest
ο δε σαυλος ετι εμπνεων απειλης και φονου εις τους μαθητας του κυριου προσελθων τω αρχιερει
2 and asked for letters of authorization to take with him to the synagogues in Damascus, giving him permission to arrest any believers in the Way that he found, men or women, and bring them back to Jerusalem as prisoners.
ητησατο παρ αυτου επιστολας εις δαμασκον προς τας συναγωγας οπως εαν τινας ευρη της οδου οντας ανδρας τε και γυναικας δεδεμενους αγαγη εις ιερουσαλημ
3 As Saul approached Damascus, suddenly he was surrounded by a light that blazed down from heaven.
εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμασκω εξαιφνης τε αυτον περιηστραψεν φως εκ του ουρανου
4 He fell to the ground, and heard a voice saying, “Saul, Saul, why are you persecuting me?”
και πεσων επι την γην ηκουσεν φωνην λεγουσαν αυτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις
5 “Who are you, Lord?” Saul asked. “I am Jesus, the one you're persecuting,” he replied.
ειπεν δε τις ει κυριε ο δε εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις
6 “Get up, go on into the city, and you'll be told what to do.”
αλλα αναστηθι και εισελθε εις την πολιν και λαληθησεται σοι ο τι σε δει ποιειν
7 The men who were traveling with Saul stood there speechless. They heard the voice speaking, but they didn't see anyone.
οι δε ανδρες οι συνοδευοντες αυτω ειστηκεισαν ενεοι ακουοντες μεν της φωνης μηδενα δε θεωρουντες
8 Saul got to his feet, and when he opened his eyes, he couldn't see anything. His companions took him by the hand and led him into Damascus.
ηγερθη δε σαυλος απο της γης ανεωγμενων δε των οφθαλμων αυτου ουδεν εβλεπεν χειραγωγουντες δε αυτον εισηγαγον εις δαμασκον
9 For three days he couldn't see, and he didn't eat or drink anything.
και ην ημερας τρεις μη βλεπων και ουκ εφαγεν ουδε επιεν
10 A follower of Jesus called Ananias lived in Damascus, and the Lord spoke to him in a vision. “Ananias!” he called. “I'm here, Lord,” Ananias responded.
ην δε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας και ειπεν προς αυτον εν οραματι ο κυριος ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κυριε
11 “Get up, and go to Straight Street,” the Lord told him. “Ask at Judas' house for someone called Saul, from Tarsus. He's praying.
ο δε κυριος προς αυτον {VAR1: αναστα } {VAR2: αναστας } πορευθητι επι την ρυμην την καλουμενην ευθειαν και ζητησον εν οικια ιουδα σαυλον ονοματι ταρσεα ιδου γαρ προσευχεται
12 He's seen in vision a man called Ananias come and place his hands on him so he can regain his sight.”
και ειδεν ανδρα [εν οραματι] ανανιαν ονοματι εισελθοντα και επιθεντα αυτω [τας] χειρας οπως αναβλεψη
13 “But Lord,” Ananias replied, “I've heard a lot about this man—about all the evil things he did to the believers in Jerusalem.
απεκριθη δε ανανιας κυριε ηκουσα απο πολλων περι του ανδρος τουτου οσα κακα τοις αγιοις σου εποιησεν εν ιερουσαλημ
14 The chief priests have given him the power to arrest everyone here that worships and follows you.”
και ωδε εχει εξουσιαν παρα των αρχιερεων δησαι παντας τους επικαλουμενους το ονομα σου
15 But the Lord told him, “Get on your way, because he is the person I have chosen to take my name to foreigners and kings, as well as to Israel.
ειπεν δε προς αυτον ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης εστιν μοι ουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιον {VAR1: [των] } εθνων τε και βασιλεων υιων τε ισραηλ
16 I will show him what he'll have to suffer for my name's sake.”
εγω γαρ υποδειξω αυτω οσα δει αυτον υπερ του ονοματος μου παθειν
17 So Ananias left and went to the house. He placed his hands on Saul. “Brother Saul,” he said, “The Lord Jesus, who appeared to you on the road as you were traveling here, has sent me so you can regain your sight and be filled with the Holy Spirit.”
απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν εις την οικιαν και επιθεις επ αυτον τας χειρας ειπεν σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν με ιησους ο οφθεις σοι εν τη οδω η ηρχου οπως αναβλεψης και πλησθης πνευματος αγιου
18 Immediately, something like scales fell from his eyes, and his sight was restored. He got up and was baptized.
και ευθεως απεπεσαν αυτου απο των οφθαλμων ως λεπιδες ανεβλεψεν τε και αναστας εβαπτισθη
19 He also had something to eat and felt stronger. Saul spent several days with the disciples in Damascus.
και λαβων τροφην {VAR1: ενισχυθη } {VAR2: ενισχυσεν } εγενετο δε μετα των εν δαμασκω μαθητων ημερας τινας
20 He immediately started speaking in the synagogues, saying, “Jesus is the Son of God.”
και ευθεως εν ταις συναγωγαις εκηρυσσεν τον ιησουν οτι ουτος εστιν ο υιος του θεου
21 All who heard him were amazed, and asked, “Isn't this the man who caused so much trouble in Jerusalem for those who believed in Jesus? Wasn't he coming here to have the believers arrested and taken in chains to the chief priests?”
εξισταντο δε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο πορθησας {VAR1: εν } {VAR2: εις } ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και ωδε εις τουτο εληλυθει ινα δεδεμενους αυτους αγαγη επι τους αρχιερεις
22 Saul grew more and more confident, proving Jesus was the Messiah so convincingly that the Jews who lived in Damascus could not refute him.
σαυλος δε μαλλον ενεδυναμουτο και συνεχυννεν {VAR2: [τους] } ιουδαιους τους κατοικουντας εν δαμασκω συμβιβαζων οτι ουτος εστιν ο χριστος
23 Some time later the Jews plotted together to kill him,
ως δε επληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ανελειν αυτον
24 but Saul learned of their intentions. Day and night they waited by the city gates looking for the chance to murder him.
εγνωσθη δε τω σαυλω η επιβουλη αυτων παρετηρουντο δε και τας πυλας ημερας τε και νυκτος οπως αυτον ανελωσιν
25 So during the night his followers took him and lowered him down in a basket from an opening in the city wall.
λαβοντες δε οι μαθηται αυτου νυκτος δια του τειχους καθηκαν αυτον χαλασαντες εν σπυριδι
26 When Saul arrived in Jerusalem, he tried to meet with the disciples, but they were all afraid of him because they were not convinced he was really a disciple.
παραγενομενος δε εις ιερουσαλημ επειραζεν κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητης
27 However, Barnabas took him to meet the apostles, and explained to them how Saul had seen the Lord on the road and how the Lord had spoken to Saul. Barnabas also explained how in Damascus Saul had spoken boldly in the name of Jesus.
βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν προς τους αποστολους και διηγησατο αυτοις πως εν τη οδω ειδεν τον κυριον και οτι ελαλησεν αυτω και πως εν δαμασκω επαρρησιασατο εν τω ονοματι {VAR2: του } ιησου
28 Saul stayed with the apostles and accompanied them all over Jerusalem,
και ην μετ αυτων εισπορευομενος και εκπορευομενος εις ιερουσαλημ παρρησιαζομενος εν τω ονοματι του κυριου
29 speaking boldly in the name of the Lord. He talked and debated with the Greek-speaking Jews, but they tried to kill him.
ελαλει τε και συνεζητει προς τους ελληνιστας οι δε επεχειρουν ανελειν αυτον
30 When the brothers learned of this they took him to Caesarea, and sent him to Tarsus.
επιγνοντες δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον εις καισαρειαν και εξαπεστειλαν αυτον εις ταρσον
31 During this time the whole church throughout Judea, Galilee, and Samaria was left in peace. The church grew strong and increased rapidly in numbers as the believers lived reverently for the Lord, encouraged by the Holy Spirit.
η μεν ουν εκκλησια καθ ολης της ιουδαιας και γαλιλαιας και σαμαρειας ειχεν ειρηνην οικοδομουμενη και πορευομενη τω φοβω του κυριου και τη παρακλησει του αγιου πνευματος επληθυνετο
32 Peter was traveling around and went to visit the believers who lived in Lydda.
εγενετο δε πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν και προς τους αγιους τους κατοικουντας λυδδα
33 There he met a man called Aeneas who was paralyzed and had been confined to his bed for eight years.
ευρεν δε εκει ανθρωπον τινα ονοματι αινεαν εξ ετων οκτω κατακειμενον επι κραβαττου ος ην παραλελυμενος
34 Peter told him, “Aeneas, Jesus Christ heals you! Get up and pick up your mat!” Immediately Aeneas got up.
και ειπεν αυτω ο πετρος αινεα ιαται σε ιησους χριστος αναστηθι και στρωσον σεαυτω και ευθεως ανεστη
35 Everyone living in Lydda and Sharon saw him, and became believers in the Lord.
και ειδαν αυτον παντες οι κατοικουντες λυδδα και τον σαρωνα οιτινες επεστρεψαν επι τον κυριον
36 In Joppa lived a follower called Tabitha, (Dorcas in Greek). She was always doing good and helping the poor.
εν ιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματι ταβιθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκας αυτη ην πληρης εργων αγαθων και ελεημοσυνων ων εποιει
37 However, about this time she became sick, and died. After washing her body, they laid her out in an upstairs room.
εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις ασθενησασαν αυτην αποθανειν λουσαντες δε εθηκαν {VAR2: [αυτην] } εν υπερωω
38 Lydda was near Joppa, so the disciples in Joppa, hearing that Peter was in Lydda, sent two men to him with the message, “Please come to us right away.”
εγγυς δε ουσης λυδδας τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εν αυτη απεστειλαν δυο ανδρας προς αυτον παρακαλουντες μη οκνησης διελθειν εως ημων
39 So Peter got ready and left with them. When he arrived they took him upstairs. All the widows were there crying, and they showed him the coats and clothes that Dorcas had made while she was with them.
αναστας δε πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενον ανηγαγον εις το υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλαιουσαι και επιδεικνυμεναι χιτωνας και ιματια οσα εποιει μετ αυτων ουσα η δορκας
40 Peter told them all to leave, kneeled down, and prayed. He turned to the body and said, “Tabitha, get up.” She opened her eyes, and when she saw Peter she sat up.
εκβαλων δε εξω παντας ο πετρος και θεις τα γονατα προσηυξατο και επιστρεψας προς το σωμα ειπεν ταβιθα αναστηθι η δε ηνοιξεν τους οφθαλμους αυτης και ιδουσα τον πετρον ανεκαθισεν
41 He took her by the hand and lifted her up. He called in the believers and the widows, and presented her to them alive.
δους δε αυτη χειρα ανεστησεν αυτην φωνησας δε τους αγιους και τας χηρας παρεστησεν αυτην ζωσαν
42 The news spread through the whole of Joppa, and many believed in the Lord.
γνωστον δε εγενετο καθ ολης {VAR2: της } ιοππης και επιστευσαν πολλοι επι τον κυριον
43 Peter spent a long time in Joppa, staying at the house of Simon the tanner.
εγενετο δε ημερας ικανας μειναι εν ιοππη παρα τινι σιμωνι βυρσει