Acts 16
1 Paul went first to Derbe, and then on to Lystra, where he met a believer by the name of Timothy. He was the son of a Jewish Christian mother, and his father was Greek.
பௌலோ த³ர்ப்³பீ³லுஸ்த்ராநக³ரயோருபஸ்தி²தோப⁴வத் தத்ர தீமதி²யநாமா ஸி²ஷ்ய ஏக ஆஸீத்; ஸ விஸ்²வாஸிந்யா யிஹூதீ³யாயா யோஷிதோ க³ர்ப்³ப⁴ஜாத: கிந்து தஸ்ய பிதாந்யதே³ஸீ²யலோக: |
2 The brothers at Lystra and Iconium spoke well of him.
ஸ ஜநோ லுஸ்த்ரா-இகநியநக³ரஸ்தா²நாம்’ ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ ஸமீபேபி ஸுக்²யாதிமாந் ஆஸீத்|
3 Paul wanted Timothy to travel with him, so he circumcised him because the Jews in the area all knew that Timothy's father was Greek.
பௌலஸ்தம்’ ஸ்வஸங்கி³நம்’ கர்த்தும்’ மதிம்’ க்ரு’த்வா தம்’ க்³ரு’ஹீத்வா தத்³தே³ஸ²நிவாஸிநாம்’ யிஹூதீ³யாநாம் அநுரோதா⁴த் தஸ்ய த்வக்சே²த³ம்’ க்ரு’தவாந் யதஸ்தஸ்ய பிதா பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோக இதி ஸர்வ்வைரஜ்ஞாயத|
4 As they went through the different towns they gave them the requirements the apostles and elders in Jerusalem had said should be observed.
தத: பரம்’ தே நக³ரே நக³ரே ப்⁴ரமித்வா யிரூஸா²லமஸ்தை²: ப்ரேரிதை ர்லோகப்ராசீநைஸ்²ச நிரூபிதம்’ யத்³ வ்யவஸ்தா²பத்ரம்’ தத³நுஸாரேணாசரிதும்’ லோகேப்⁴யஸ்தத்³ த³த்தவந்த: |
5 The churches were strengthened in their trust in the Lord and every day their numbers increased.
தேநைவ ஸர்வ்வே த⁴ர்ம்மஸமாஜா: க்²ரீஷ்டத⁴ர்ம்மே ஸுஸ்தி²ரா: ஸந்த: ப்ரதிதி³நம்’ வர்த்³தி⁴தா அப⁴வந்|
6 They traveled through the districts of Phrygia and Galatia, since the Holy Spirit prevented them from going to the province of Asia to speak the word.
தேஷு ப்²ருகி³யாகா³லாதியாதே³ஸ²மத்⁴யேந க³தேஷு ஸத்ஸு பவித்ர ஆத்மா தாந் ஆஸி²யாதே³ஸே² கதா²ம்’ ப்ரகாஸ²யிதும்’ ப்ரதிஷித்³த⁴வாந்|
7 When they arrived at the border of Mysia they tried to enter Bithynia, but the Spirit of Jesus would not allow them to enter.
ததா² முஸியாதே³ஸ² உபஸ்தா²ய பி³து²நியாம்’ க³ந்தும்’ தைருத்³யோகே³ க்ரு’தே ஆத்மா தாந் நாந்வமந்யத|
8 So they passed by Mysia and went down to Troas.
தஸ்மாத் தே முஸியாதே³ஸ²ம்’ பரித்யஜ்ய த்ரோயாநக³ரம்’ க³த்வா ஸமுபஸ்தி²தா: |
9 There Paul saw in vision during the night a man from Macedonia standing up, pleading with him, “Please come over to Macedonia and help us!”
ராத்ரௌ பௌல: ஸ்வப்நே த்³ரு’ஷ்டவாந் ஏகோ மாகித³நியலோகஸ்திஷ்ட²ந் விநயம்’ க்ரு’த்வா தஸ்மை கத²யதி, மாகித³நியாதே³ஸ²ம் ஆக³த்யாஸ்மாந் உபகுர்வ்விதி|
10 After Paul saw this vision, we immediately made arrangements to go to Macedonia, since we concluded that God had called us to share the good news with them.
தஸ்யேத்த²ம்’ ஸ்வப்நத³ர்ஸ²நாத் ப்ரபு⁴ஸ்தத்³தே³ஸீ²யலோகாந் ப்ரதி ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயிதும் அஸ்மாந் ஆஹூயதீதி நிஸ்²சிதம்’ பு³த்³த்⁴வா வயம்’ தூர்ணம்’ மாகித³நியாதே³ஸ²ம்’ க³ந்தும் உத்³யோக³ம் அகுர்ம்ம|
11 We set sail from Troas and made straight for Samothrace. The next day we went on to Neapolis,
தத: பரம்’ வயம்’ த்ரோயாநக³ராத்³ ப்ரஸ்தா²ய ரு’ஜுமார்கே³ண ஸாமத்²ராகியோபத்³வீபேந க³த்வா பரே(அ)ஹநி நியாபலிநக³ர உபஸ்தி²தா: |
12 and from there to Philippi, the most important town in Macedonia, and also a Roman colony. We stayed in this city for several days.
தஸ்மாத்³ க³த்வா மாகித³நியாந்தர்வ்வர்த்தி ரோமீயவஸதிஸ்தா²நம்’ யத் பி²லிபீநாமப்ரதா⁴நநக³ரம்’ தத்ரோபஸ்தா²ய கதிபயதி³நாநி தத்ர ஸ்தி²தவந்த: |
13 On the Sabbath day we went out of the town gates down to the riverside where we thought people would come to pray. We sat down and talked with the women that had gathered there.
விஸ்²ராமவாரே நக³ராத்³ ப³ஹி ர்க³த்வா நதீ³தடே யத்ர ப்ரார்த²நாசார ஆஸீத் தத்ரோபவிஸ்²ய ஸமாக³தா நாரீ: ப்ரதி கதா²ம்’ ப்ராசாரயாம|
14 One of them was called Lydia, who sold purple cloth from the town of Thyatira. She worshiped God, and she listened to us. The Lord opened her mind to what Paul was saying, and she accepted what he told her.
தத: து²யாதீராநக³ரீயா தூ⁴ஷராம்ப³ரவிக்ராயிணீ லுதி³யாநாமிகா யா ஈஸ்²வரஸேவிகா யோஷித் ஸ்²ரோத்ரீணாம்’ மத்⁴ய ஆஸீத் தயா பௌலோக்தவாக்யாநி யத்³ க்³ரு’ஹ்யந்தே தத³ர்த²ம்’ ப்ரபு⁴ஸ்தஸ்யா மநோத்³வாரம்’ முக்தவாந்|
15 After she and all her household were baptized, she pleaded with us, “If you really think that I'm truly committed to the Lord, then come and stay at my house.” She kept on insisting until we agreed!
அத: ஸா யோஷித் ஸபரிவாரா மஜ்ஜிதா ஸதீ விநயம்’ க்ரு’த்வா கதி²தவதீ, யுஷ்மாகம்’ விசாராத்³ யதி³ ப்ரபௌ⁴ விஸ்²வாஸிநீ ஜாதாஹம்’ தர்ஹி மம க்³ரு’ஹம் ஆக³த்ய திஷ்ட²த| இத்த²ம்’ ஸா யத்நேநாஸ்மாந் அஸ்தா²பயத்|
16 One day when we were going down to the place of prayer we met a slave girl possessed by an evil spirit. She earned her masters a great deal of money by fortune-telling.
யஸ்யா க³ணநயா தத³தி⁴பதீநாம்’ ப³ஹுத⁴நோபார்ஜநம்’ ஜாதம்’ தாத்³ரு’ஸீ² க³ணகபூ⁴தக்³ரஸ்தா காசந தா³ஸீ ப்ரார்த²நாஸ்தா²நக³மநகால ஆக³த்யாஸ்மாந் ஸாக்ஷாத் க்ரு’தவதீ|
17 This girl followed Paul and the rest of us around, shouting, “These men are the servants of Almighty God. They are telling you how to be saved!”
ஸாஸ்மாகம்’ பௌலஸ்ய ச பஸ்²சாத்³ ஏத்ய ப்ரோச்சை: கதா²மிமாம்’ கதி²தவதீ, மநுஷ்யா ஏதே ஸர்வ்வோபரிஸ்த²ஸ்யேஸ்²வரஸ்ய ஸேவகா: ஸந்தோ(அ)ஸ்மாந் ப்ரதி பரித்ராணஸ்ய மார்க³ம்’ ப்ரகாஸ²யந்தி|
18 She went on doing this for several days. This bothered Paul so he turned around and told the spirit, “I command you in the name of Jesus Christ to leave her!” The spirit immediately left her.
ஸா கந்யா ப³ஹுதி³நாநி தாத்³ரு’ஸ²ம் அகரோத் தஸ்மாத் பௌலோ து³: கி²த: ஸந் முக²ம்’ பராவர்த்ய தம்’ பூ⁴தமவத³த்³, அஹம்’ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம்நா த்வாமாஜ்ஞாபயாமி த்வமஸ்யா ப³ஹிர்க³ச்ச²; தேநைவ தத்க்ஷணாத் ஸ பூ⁴தஸ்தஸ்யா ப³ஹிர்க³த: |
19 But when her masters saw they had lost their means of making money, they grabbed hold of Paul and Silas and dragged them before the authorities at the marketplace.
தத: ஸ்வேஷாம்’ லாப⁴ஸ்ய ப்ரத்யாஸா² விப²லா ஜாதேதி விலோக்ய தஸ்யா: ப்ரப⁴வ: பௌலம்’ ஸீலஞ்ச த்⁴ரு’த்வாக்ரு’ஷ்ய விசாரஸ்தா²நே(அ)தி⁴பதீநாம்’ ஸமீபம் ஆநயந்|
20 They brought them in front of the magistrates, and accused them: “These Jewish men are causing a great disturbance in our town,” they said.
தத: ஸா²ஸகாநாம்’ நிகடம்’ நீத்வா ரோமிலோகா வயம் அஸ்மாகம்’ யத்³ வ்யவஹரணம்’ க்³ரஹீதும் ஆசரிதுஞ்ச நிஷித்³த⁴ம்’,
21 “They're advocating things that are illegal for us as Romans to accept or to practice.”
இமே யிஹூதீ³யலோகா: ஸந்தோபி ததே³வ ஸி²க்ஷயித்வா நக³ரே(அ)ஸ்மாகம் அதீவ கலஹம்’ குர்வ்வந்தி,
22 The crowd joined together in an attack on them. The magistrates tore off Paul and Silas' clothes, and ordered them beaten with rods.
இதி கதி²தே ஸதி லோகநிவஹஸ்தயோ: ப்ராதிகூல்யேநோத³திஷ்ட²த் ததா² ஸா²ஸகாஸ்தயோ ர்வஸ்த்ராணி சி²த்வா வேத்ராகா⁴தம்’ கர்த்தும் ஆஜ்ஞாபயந்|
23 After giving them a severe beating, they threw them into prison, ordering the jailer to keep them locked up.
அபரம்’ தே தௌ ப³ஹு ப்ரஹார்ய்ய த்வமேதௌ காராம்’ நீத்வா ஸாவதா⁴நம்’ ரக்ஷயேதி காராரக்ஷகம் ஆதி³ஸ²ந்|
24 The jailer followed his orders. He threw Paul and Silas into the inner cell and shackled their feet in the stocks.
இத்த²ம் ஆஜ்ஞாம்’ ப்ராப்ய ஸ தாவப்⁴யந்தரஸ்த²காராம்’ நீத்வா பாதே³ஷு பாத³பாஸீ²பி⁴ ர்ப³த்³த்⁴வா ஸ்தா²பிதாவாந்|
25 Around midnight Paul and Silas were praying and singing praises to God, and the other prisoners were listening to them.
அத² நிஸீ²த²ஸமயே பௌலஸீலாவீஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய ப்ராத²நாம்’ கா³நஞ்ச க்ரு’தவந்தௌ, காராஸ்தி²தா லோகாஸ்²ச தத³ஸ்²ரு’ண்வந்
26 Suddenly a tremendous earthquake shook the foundations of the prison. Immediately all the doors flew open and everyone's chains fell off.
ததா³கஸ்மாத் மஹாந் பூ⁴மிகம்போ(அ)ப⁴வத் தேந பி⁴த்திமூலேந ஸஹ காரா கம்பிதாபூ⁴த் தத்க்ஷணாத் ஸர்வ்வாணி த்³வாராணி முக்தாநி ஜாதாநி ஸர்வ்வேஷாம்’ ப³ந்த⁴நாநி ச முக்தாநி|
27 The jailer woke up and saw the doors of the prison wide open. He drew his sword and was about to kill himself, thinking that the prisoners had escaped.
அதஏவ காராரக்ஷகோ நித்³ராதோ ஜாக³ரித்வா காராயா த்³வாராணி முக்தாநி த்³ரு’ஷ்ட்வா ப³ந்தி³லோகா: பலாயிதா இத்யநுமாய கோஷாத் க²ங்க³ம்’ ப³ஹி: க்ரு’த்வாத்மகா⁴தம்’ கர்த்தும் உத்³யத: |
28 But Paul shouted out, “Don't hurt yourself—we're all still here!”
கிந்து பௌல: ப்ரோச்சைஸ்தமாஹூய கதி²தவாந் பஸ்²ய வயம்’ ஸர்வ்வே(அ)த்ராஸ்மஹே, த்வம்’ நிஜப்ராணஹிம்’ஸாம்’ மாகார்ஷீ: |
29 The jailer asked for lights to be brought and rushed in. Shaking with fear he fell down before Paul and Silas.
ததா³ ப்ரதீ³பம் ஆநேதும் உக்த்வா ஸ கம்பமாந: ஸந் உல்லம்ப்யாப்⁴யந்தரம் ஆக³த்ய பௌலஸீலயோ: பாதே³ஷு பதிதவாந்|
30 He escorted them out and asked them, “Sirs, what do I have to do so I can be saved?”
பஸ்²சாத் ஸ தௌ ப³ஹிராநீய ப்ரு’ஷ்டவாந் ஹே மஹேச்சௌ² பரித்ராணம்’ ப்ராப்தும்’ மயா கிம்’ கர்த்தவ்யம்’?
31 “Trust in the Lord Jesus, and you will be saved—you and your whole household,” they replied.
பஸ்²சாத் தௌ ஸ்வக்³ரு’ஹமாநீய தயோ: ஸம்முகே² கா²த்³யத்³ரவ்யாணி ஸ்தா²பிதவாந் ததா² ஸ ஸ்வயம்’ ததீ³யா: ஸர்வ்வே பரிவாராஸ்²சேஸ்²வரே விஸ்²வஸந்த: ஸாநந்தி³தா அப⁴வந்|
32 Then they shared the word of the Lord with him and everyone who lived in his house.
தஸ்மை தஸ்ய க்³ரு’ஹஸ்தி²தஸர்வ்வலோகேப்⁴யஸ்²ச ப்ரபோ⁴: கதா²ம்’ கதி²தவந்தௌ|
33 Even though it was late at night he bathed their wounds, and he was baptized right away, along with all his family.
ததா² ராத்ரேஸ்தஸ்மிந்நேவ த³ண்டே³ ஸ தௌ க்³ரு’ஹீத்வா தயோ: ப்ரஹாராணாம்’ க்ஷதாநி ப்ரக்ஷாலிதவாந் தத: ஸ ஸ்வயம்’ தஸ்ய ஸர்வ்வே பரிஜநாஸ்²ச மஜ்ஜிதா அப⁴வந்|
34 He took them home and had a meal prepared for them. The jailer and his whole family were full of joy because they trusted in God.
பஸ்²சாத் தௌ ஸ்வக்³ரு’ஹமாநீய தயோ: ஸம்முகே² கா²த்³யத்³ரவ்யாணி ஸ்தா²பிதவாந் ததா² ஸ ஸ்வயம்’ ததீ³யா: ஸர்வ்வே பரிவாராஸ்²சேஸ்²வரே விஸ்²வஸந்த: ஸாநந்தி³தா அப⁴வந்|
35 Early the next day the magistrate sent officials to the jailer, telling him, “Release those men.”
தி³ந உபஸ்தி²தே தௌ லோகௌ மோசயேதி கதா²ம்’ கத²யிதும்’ ஸா²ஸகா: பதா³திக³ணம்’ ப்ரேஷிதவந்த: |
36 The jailer told Paul, “The magistrates have sent word to release you. So you can leave, and go in peace.”
தத: காராரக்ஷக: பௌலாய தாம்’ வார்த்தாம்’ கதி²தவாந் யுவாம்’ த்யாஜயிதும்’ ஸா²ஸகா லோகாந ப்ரேஷிதவந்த இதா³நீம்’ யுவாம்’ ப³ஹி ர்பூ⁴த்வா குஸ²லேந ப்ரதிஷ்டே²தாம்’|
37 But Paul told them, “They publicly beat us without a trial—and yet we're Roman citizens! Then they threw us in prison. Now they want to quietly let us go? No, they should come themselves and release us!”
கிந்து பௌலஸ்தாந் அவத³த் ரோமிலோகயோராவயோ: கமபி தோ³ஷம் ந நிஸ்²சித்ய ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸமக்ஷம் ஆவாம்’ கஸ²யா தாட³யித்வா காராயாம்’ ப³த்³த⁴வந்த இதா³நீம்’ கிமாவாம்’ கு³ப்தம்’ விஸ்த்ரக்ஷ்யந்தி? தந்ந ப⁴விஷ்யதி, ஸ்வயமாக³த்யாவாம்’ ப³ஹி: க்ரு’த்வா நயந்து|
38 The officials went back and reported this to the magistrates. When they heard that Paul and Silas were Roman citizens they were really worried,
ததா³ பதா³திபி⁴: ஸா²ஸகேப்⁴ய ஏதத்³வார்த்தாயாம்’ கதி²தாயாம்’ தௌ ரோமிலோகாவிதி கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா தே பீ⁴தா:
39 and went to apologize to them. They escorted them out and begged them to leave town.
ஸந்தஸ்தயோ: ஸந்நிதி⁴மாக³த்ய விநயம் அகுர்வ்வந் அபரம்’ ப³ஹி: க்ரு’த்வா நக³ராத் ப்ரஸ்தா²தும்’ ப்ரார்தி²தவந்த: |
40 So Paul and Silas left the prison and went to Lydia's house. There they met with the believers, encouraged them, and then went on their way.
ததஸ்தௌ காராயா நிர்க³த்ய லுதி³யாயா க்³ரு’ஹம்’ க³தவந்தௌ தத்ர ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ ஸாக்ஷாத்க்ரு’த்ய தாந் ஸாந்த்வயித்வா தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் ப்ரஸ்தி²தௌ|
