< 2 Samuel 9 >
1 David said, “Is there anyone still left of Saul's family so I can be kind to him for Jonathan's sake?”
Hagi Deviti'a mago'a vahe zamatahigeno, Soli nagapintira mago'a vahera mani'nafi? Mani'nenigeta keta antahita hu'nenuta, nasaminke'na Jonatani'ma knare avu'ava'zama hunante'nere nona huntegahue.
2 There was a man called Ziba who used to be a servant of Saul's family. They called for him to come to David, and the king asked him, “Are you Ziba?” “Yes, I am your servant,” he replied.
Hagi Siba'a korapara Soli eri'za ne' mani'neankino, kini ne' Deviti'a kehigeno egeno Sibana antahigeno, Kagra Sibago? Higeno agra huno, Izo ramoka nagre kagri eri'za vahere.
3 The king asked him, “Is there anyone still left of Saul's family so I can be kind to him as I promised before God?” “There's still one of Jonathan's sons, who is lame in both feet,” Ziba replied.
Hagi kini ne'mo'a antahigeno, Mago'a Soli nagapinti vahera mani'nafi? Mago'ma mani'nenigenka nasamige'na, knare avu'ava'zana hunte'na Anumzamofo avesi averi ha'neno. Anage higeno Siba'a kenona huno, Izo magora Jonatani nemofo'a mani'neanagi tare agiamo'a haviza hu'negeno kana vano nosie.
4 “Where is he?” asked the king. “He's in the town of Lo-debar, living in the home of Machir, son of Ammiel,” Ziba replied.
Higeno kini ne'mo'a antahigeno, Ana risera iga mani'ne? huno kini ne'mo'a antahigegeno Siba'a huno, Ammieli nemofo Makiri nompi Lodeba kumate mani'ne.
5 So King David had him brought from Machir's home.
Anage higeno kini ne' Deviti'a huzamantege'za vu'za ana risera Lodeba kumateti Ammieli nemofo Makiri nompintira ome avre'za e'naze.
6 When Mephibosheth, son of Jonathan, son of Saul, came to David, he bowed facedown to the ground in respect. Then David said, “Welcome Mephibosheth.” “I am your servant,” he replied.
Hagi Mefiboseti'a Jonatani nemofo Soli negehokino, kini ne' Devitinte'ma ehanatino'a avugosaregati mopafi emasegeno, Deviti'a huno, Mefibosetigo? Huno higeno, izo eri'za vahekamo'na nagre.
7 “Do not be afraid,” said David, “for I will truly be kind to you for the sake of your father Jonathan. I will return to you all the land owned by your grandfather Saul, and you will always eat at my table.”
Higeno Deviti'a asamino, Korera osuo. Na'ankure negafa Jonatani'enema huvempa hu'nogu kagrira knare navu'nava hunegante'na, negageho Soli mopa ete kamigahue. Ana hanugenka kagra maka zupa nagrane ne'zama nenoa tratetira ne'zana negahane.
8 Mephibosheth bowed down and said, “Who am I, your servant, that you should pay any attention to a dead dog like me?”
Hagi Mefiboseti'a mago'ane avugosaregati umaseno nahigenka kini ne'moka eri'za vahekamo'na fri'nea kraganama hu'noa vahera e'inahu knare kavukavara hunantane huno hu'ne.
9 Then the king called for Saul's servant Ziba and told him, “I have given to your master's grandson everything that belonged to Saul and his family.
Hagi Deviti'a Soli eri'za ne' Sibana kehigeno egeno amanage huno asami'ne, Mika Soline naga'amofo mopane maka zazamia ete kvakamofo Soli negeho Mefiboseti ami vagaroe.
10 You and your sons and workers are to farm the ground for him and bring in the produce, so that your master's grandson will have food to eat. But Mephibosheth, your master's grandson, will always eat at my table.” Ziba had fifteen sons and twenty workers.
Hagi kagrane mofavre raminka'ane eri'za vahekane ana mopafina hoza anteta erita eme amigahaze. Hianagi kvakamofo negeho Mefiboseti'a nagrane maka zupa ne'zane tratera mani'neno ne'zana negahie. Hagi Sibana 15ni'a ne' mofavre'a manigeno, 20'a eri'za vahe'a mani'ne.
11 Ziba replied to the king, “My lord the king, your servant will do everything that you have commanded.” So Mephibosheth ate at David's table like one of the king's sons.
Hagi Siba'a kenona'a huno, Rana kini nimoka mikazama huo hunka hunantana zana hugahue. Hagi ana knaretima agafa hiana Mefiboseti'a kini ne'mofo mofavregna huno ne'zane trate ne'zana ne'ne.
12 Mephibosheth had a young son named Mica. All the people who lived in Ziba's house became Mephibosheth's servants.
Hagi Mefiboseti'a ne' mofavre mago ante'ne, agi'a Mika'e. Hagi maka Siba naga'mo'za Mefiboseti eri'za vahe mani'naze.
13 But Mephibosheth lived in Jerusalem, because he always ate at the king's table. He was lame in both feet.
Hagi Mefiboseti'a Jerusalemi kini ne'ene mani'neno, nezama nenea tratetira maka zupa ne'zana ne'ne. Na'ankure tarega agiamo'a haviza hu'ne.