2 Chronicles 21
1 Jehoshaphat died was buried with his fore fathers in the City of David, and his son Jehoram took over as king.
At si Josaphat ay natulog na kasama ng kaniyang mga magulang, at nalibing na kasama ng kaniyang mga magulang sa bayan ni David: at si Joram na kaniyang anak ay naghari na kahalili niya.
2 His brothers, the sons of Jehoshaphat, were Azariah, Jehiel, Zechariah, Azariah, Michael, and Shephatiah. All were sons of Jehoshaphat, king of Judah.
At siya'y nagkaroon ng mga kapatid, na mga anak ni Josaphat, na si Azarias, at si Jehiel, at si Zacharias, at si Azarias, at si Michael, at si Sephatias: lahat ng ito ay mga anak ni Josaphat na hari sa Israel.
3 Their father had given them many gifts of silver and gold and valuable items, as well as the fortified towns in Judah; but he gave the kingdom to Jehoram because he was the firstborn.
At binigyan sila ng kanilang ama ng mga dakilang kaloob, na pilak, at ginto, at mga mahalagang bagay, pati ng mga bayang nakukutaan ng Juda: nguni't ang kaharian ay ibinigay niya kay Joram, sapagka't siya ang panganay.
4 But once Jehoram had secured the kingdom, he made sure of his position by killing all his brothers, along with some of the princes of Judah.
Nang si Joram nga ay bumangon sa kaharian ng kaniyang ama, at lumakas, ay kaniyang pinatay ng tabak ang lahat niyang mga kapatid, at gayon din ang iba sa mga prinsipe ng Israel.
5 Jehoram was thirty-two when he became king, and he reigned in Jerusalem for eight years.
Si Joram ay tatlongpu't dalawang taon nang siya'y magpasimulang maghari; at siya'y nagharing walong taon sa Jerusalem.
6 He followed the evil ways of the kings of Israel, and was as bad as Ahab, for he had married one of Ahab's daughters. He did evil in the Lord's sight.
At siya'y lumakad ng lakad ng mga hari sa Israel, gaya ng ginawa ng sangbahayan ni Achab; sapagka't siya'y nagasawa sa anak ni Achab: at siya'y gumawa ng kasamaan sa paningin ng Panginoon.
7 However, Yet the Lord did not want to destroy David's line because of the agreement he had made with David, and he had promised that David's descendants would rule forever like an ever-burning lamp.
Gayon ma'y hindi nilipol ng Panginoon ang sangbahayan ni David, dahil sa tipan na kaniyang ginawa kay David, at yamang siya'y nangako na bibigyan siya ng ilawan at ang kaniyang mga anak magpakailan man.
8 During Jehoram's reign, Edom rebelled against Judah's rule and chose their own king.
Sa kaniyang mga kaarawan ay nanghimagsik ang Edom na mula sa kapangyarihan ng Juda, at naghalal ng hari sa kanilang sarili.
9 So Jehoram crossed into Edom with his officers and all his chariot army. The Edomites surrounded him and his chariot commanders, but he broke through during the night.
Nang magkagayo'y nagdaan si Joram na kasama ang kaniyang mga punong kawal, at dala ang lahat niyang mga karo: at siya'y bumangon ng kinagabihan at sinaktan ang mga Idumeo na kumubkob sa kaniya, at ang mga pinunong kawal sa mga karo.
10 From this time on Edom was in rebellion against Judah's rule, and remains so to this day. At the same time Libnah also rebelled against his rule, because he had abandoned the Lord, the God of his forefathers.
Sa gayo'y nanghimagsik ang Edom na mula sa kapangyarihan ng Juda, hanggang sa araw na ito: nang magkagayo'y nanghimagsik ang Libna nang panahong yaon na mula sa kaniyang kapangyarihan: sapagka't kaniyang pinabayaan ang Panginoon, ang Dios ng kaniyang mga magulang.
11 He also built high places on the mountains of Judah; he made the people of Jerusalem unfaithful to God and led Judah away from him.
Bukod dito'y kaniyang ginawa ang mga mataas na dako sa mga bundok ng Juda, at pinasamba sa diosdiosan ang mga taga Jerusalem, at iniligaw ang Juda.
12 Jehoram received a letter from Elijah the prophet that said, “This is what the Lord, the God of David your forefather says, ‘You have not followed the ways of your father Jehoshaphat, or Asa, king of Judah,
At dumating ang isang sulat sa kaniya na mula kay Elias na propeta, na sinasabi, Ganito ang sabi ng Panginoon, ng Dios ni David na iyong ama, sapagka't hindi ka lumakad ng mga lakad ni Josaphat na iyong ama, o ng mga lakad man ni Asa na hari sa Juda:
13 but instead you have followed the ways of the kings of Israel, and have made the people of Jerusalem unfaithful, and the people of Jerusalem as unfaithful as the family of Ahab. You have even killed your brothers, your father's family, who were better than you.
Kundi ikaw ay lumakad ng mga lakad ng mga hari sa Israel, at iyong pinasamba sa diosdiosan ang Juda at ang mga nananahan sa Jerusalem, gaya ng ginawa ng sangbahayan ni Achab; at iyo rin namang pinatay ang iyong mga kapatid sa sangbahayan ng iyong ama, na lalong mabuti kay sa iyo:
14 Watch out, for the Lord is going to hit your people hard—your sons, your wives, and all that you own.
Narito, ang Panginoon ay mananalot ng malaki sa iyong bayan, at sa iyong mga anak, at sa iyong mga asawa, at sa lahat ng iyong pag-aari:
15 You yourself will be struck with a terrible illness—a disease of the bowels which will get worse day by day until they come out.’”
At ikaw ay magkakasakit ng mabigat, na sakit ng iyong tiyan, hanggang sa lumabas ang loob ng iyong tiyan dahil sa sakit araw-araw.
16 The Lord stirred up the hostility of the Philistines and of the Arabians (who live near the Ethiopians) against Jehoram.
At inudyukan ng Panginoon laban kay Joram ang diwa ng mga Filisteo, at ng mga taga Arabia na nangasa siping ng mga taga Etiopia:
17 They came and invaded Judah, and took away everything they found in the king's palace, along with his sons and his wives, so that only the youngest son Jehoahaz was left.
At sila'y nagsiahon laban sa Juda, at nagpumilit doon, at dinala ang lahat na pag-aari na nasumpungan sa bahay ng hari, at pati ang mga anak niya, at ang mga asawa niya; na anopa't walang naiwang anak sa kaniya, liban si Joachaz na bunso sa kaniyang mga anak.
18 After all this, the Lord struck Jehoram with a disease of the bowels for which there was no cure.
At pagkatapos ng lahat na ito ay sinaktan siya ng Panginoon sa kaniyang tiyan ng walang kagamutang sakit.
19 Day after day it grew worse, until after two full years passed his bowels came out because of his disease, and he died in agony. His people did not make a fire to honor him as they had done for his forefathers.
At nangyari, sa lakad ng panahon sa katapusan ng dalawang taon, na ang loob ng kaniyang tiyan ay lumabas dahil sa kaniyang sakit, at siya'y namatay sa mabigat na sakit. At hindi ipinagsunog siya ng kaniyang bayan, na gaya ng pagsusunog sa kaniyang mga magulang.
20 Jehoram was thirty-two when he became king, and he reigned in Jerusalem for eight years. When he died, no one mourned him. He was buried in the City of David, but not in the royal tombs.
May tatlongpu't dalawang taon siya nang siya'y magpasimulang maghari, at siya'y naghari sa Jerusalem na walong taon: at siya'y nanaw na walang nagnasang pumigil; at inilibing nila siya sa bayan ni David, nguni't hindi sa mga libingan ng mga hari.
