1 Thessalonians 2
1 Brothers and sisters, you yourselves know what our visit meant to you, and that it wasn't wasted!
၁ညီအစ်ကို တို့၊ ငါ တို့သည် သင် တို့အထဲ သို့ဝင် ခြင်းအမှုသည် အချည်းနှီး မ ဖြစ် ကြောင်း ကို သင်တို့သည် ကိုယ်တိုင် သိ ကြ၏။
2 You'll recall that after having had much trouble and bad treatment at Philippi, with the help of God we still dared to share God's good news with you, despite the opposition we faced.
၂သင်တို့သိ ကြသည်နှင့်အညီ ၊ ငါ တို့သည် ဖိလိပ္ပိ မြို့၌ ဆင်းရဲ ခြင်းနှင့် ညှဉ်းဆဲ ခြင်းကို ခံပြီးမှ၊ ဘုရားသခင် ကို အမှီပြု ၍ ကြီးစွာ သော တိုက်လှန် ခြင်းနှင့်တကွ ၊ ဘုရားသခင် ၏ ဧဝံဂေလိ တရားကို သင် တို့အား ရဲရင့် စွာ ဟောပြော ကြ၏။
3 For what we speak about isn't deceptive, or worthless, or fraudulent.
၃ငါ တို့သည် မှားယွင်း ခြင်း၊ ညစ်ညူး ခြင်း၊ လှည့်ဖြား ခြင်းအားဖြင့် သင်တို့ကို တိုက်တွန်း သွေးဆောင်ကြသည်မ ဟုတ်။
4 On the contrary, we have God's approval for what we say—he's entrusted us with sharing the good news. We don't set out to please people, but God. He's the one who judges our motives.
၄ဧဝံဂေလိ တရားကို စောင့် ထိုက်သောသူဟု ငါတို့ကို ဘုရားသခင် လက်ခံ တော်မူသည်နှင့်အညီ ၊ လူ ကို နှစ်သက် စေသကဲ့သို့ မ ဟုတ်၊ ငါ တို့စိတ် နှလုံးကို စစ်ကြော စုံစမ်းတော်မူသော ဘုရားသခင် ကို နှစ်သက်စေသကဲ့သို့ဟောပြော ကြ၏။
5 As you know, we've never used flattering words. Nor were we covering up some greedy, selfish attitude—as God is our witness!
၅အဘယ်သို့ နည်းဟူမူကား၊ သင်တို့သိ ကြသည်နှင့်အညီ ၊ ငါတို့သည် ချော့မော့ သောစကား ကို တခါမျှ မ သုံး ၊ ဝှက်ထား သောလောဘ စိတ်အလျှင်းမ ရှိကြောင်းကို ဘုရားသခင် သည် ငါတို့သက်သေ ဖြစ်တော်မူ၏။
6 We weren't trying to win anybody's praise—not from you, nor anyone else. We could have become a “burden” to you as messengers of Christ,
၆ထိုမှတစ်ပါး၊ ခရစ်တော် ၏တမန်တော် ဖြစ် ၍၊ လေး သောဝန်ကို တင်ပိုင်သော်လည်း၊ လူ ပေးသော ဘုန်း အသရေကို သင် တို့တွင် မ ရှာ ၊ အခြား သူတို့တွင် လည်း မ ရှာဘဲ၊
7 but instead we acted kindly among you, like a mother caring for her own children.
၇သင်တို့တွင် ဖြည်းညှင်းစွာပြုကြ၏။ သင် တို့ကို ချစ်သောကြောင့်နို့ထိန်းသည် မိမိ သူငယ် ကို ကျွေးမွေးပြုစု သကဲ့သို့ ၊
8 We loved you so much that we were delighted to share with you not just God's good news, but also our very own selves, because you had become so dear to us.
၈ငါ တို့သည် သင် တို့ကို နှမြောစုံမက်ခြင်းနှင့်တကွ၊ ဘုရားသခင် ၏ ဧဝံဂေလိ တရားကိုမျှ မက၊ ကိုယ် အသက် ကို ပင်ပေး ချင်သော စေတနာ စိတ်ရှိကြ၏။
9 Don't you remember, brothers and sisters, all our hard work— working day and night so we wouldn't be a burden to any of you as we shared God's good news with you?
၉ညီအစ်ကို တို့၊ ငါ တို့သည် ပင်ပန်း စွာလုပ်ဆောင် ၍ ကြိုးစားအားထုတ်ကြောင်း ကို သင်တို့မှတ်မိ ကြ၏။ သင် တို့တွင် တစ်ယောက် ကိုမျှ မ နှောင့်ရှက် ခြင်းငှာ၊ ငါတို့သည် နေ့ ညဉ့် လုပ်ဆောင် လျက်၊ ဘုရားသခင် ၏ ဧဝံဂေလိ တရားကို သင် တို့အား ဟောပြော ကြ၏။
10 You yourselves can testify as to how we acted, and God can too—how we treated you believers with a holy attitude, fairly and blamelessly.
၁၀မိမိ နိုင်ငံ တော်နှင့် ဘုန်း တော်ထဲသို့ ၊ သင် တို့ကို ခေါ်သွင်း တော်မူသော ဘုရားသခင် နှင့် အထိုက်အလျောက် သင် တို့သည် ကျင့်ဆောင် စေခြင်းငှာ၊
11 You know how we cared for every one of you like a father caring for his own children. We encouraged you, comforted you, and shared with you our experience
၁၁ဘ သည် မိမိ သား တို့ကို ပြုသကဲ့သို့ ငါတို့သည် သင် တို့ရှိသမျှ ကို အဘယ်သို့ တိုက်တွန်း သွေးဆောင်၍ မှာထားသည်ကို သင်တို့သိ ကြသည်နှင့်အညီ ၊ ယုံကြည် ခြင်းသို့ရောက်သော သင် တို့တွင် ငါတို့သည် အဘယ်သို့ သန့်ရှင်း ဖြောင့်မတ် လျက် ၊ အပြစ်တင် ခွင့်နှင့် ကင်းလွတ်လျက် နေ ကြသည်ကို သင် တို့သည် သက်သေ ဖြစ်ကြ၏။
12 so that you could live as God would want you to live—the God who calls you to his own kingdom and glory.
၁၂ဘုရားသခင် သည်လည်း သက်သေ ဖြစ်တော်မူ၏။
13 Another thing: we're always thanking God that when you heard and accepted the word of God, you didn't treat it as some human words, but what it truly is, the word of God. This is what is at work in those of you who trust in him.
၁၃ငါ တို့ဟောပြော သော ဘုရားသခင် ၏ နှုတ်ကပတ် တရားကို သင်တို့သည် ခံယူ ကြသောအခါ ၊ လူ ၏ နှုတ်ထွက်စကား ကို မခံမယူဘဲ၊ ဘုရားသခင် ၏ နှုတ်ကပတ် တော်အမှန် ဖြစ် သည်နှင့်အညီ ၊ ယုံကြည် ခြင်း သို့ရောက်သော သင် တို့အထဲ ၌ ပြုပြင်သော ဘုရားသခင် ၏ နှုတ်ကပတ်တရားကို ခံယူ ကြသည် အကြောင်း အရာကို ငါ တို့သည် အစဉ်မပြတ် ချီးမွမ်း ကြ၏။
14 The experience you brothers and sisters have had imitates that of God's churches that belong to Christ Jesus in Judaea. Just like your fellow Jewish Christians you suffered as they did at the hands of the Jewish leaders
၁၄အဘယ်သို့နည်းဟူမူကား၊ ယုဒ ပြည်၌ ယေရှု ခရစ် ၏ဘာသာကို ခံယူသော ဘုရားသခင် ၏ သင်းဝင်သူ တို့သည် ယုဒ လူတို့လက်မှ ဆင်းရဲ ခံရသကဲ့သို့ ၊ ညီအစ်ကို တို့၊ သင် တို့သည် မိမိ တို့ အမျိုးသား ချင်းတို့ လက်မှ ထိုနည်းတူ ခံရသောအားဖြင့် ၊ ယုဒပြည်၌ရှိ သောတပည့်တော်ကဲ့သို့သောသူ ဖြစ် ကြ၏။
15 who killed the Lord Jesus and the prophets, and chased us out. They don't please God and they are hostile to everyone,
၁၅ယုဒလူတို့သည် သခင် ယေရှု မှစ၍ ပရောဖက် များကို အသေသတ် ကြပြီ။ ငါ တို့ကိုလည်း ညှဉ်းဆဲ ကြပြီ။ ဘုရားသခင် ၏ အလို တော် သို့မ လိုက်၊ ခပ်သိမ်း သောလူ တို့နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်ကြ၏။
16 trying to prevent us from speaking to the other nations to prevent them from being saved. They're always sinning to the maximum extent, but for them full judgment has arrived!
၁၆တစ်ပါး အမျိုးသားတို့သည် ကယ်တင် ခြင်းသို့ ရောက်စေခြင်းငှာ ငါ တို့သည် ဟောပြော ကြသည်ကို သူတို့ သည် ဆီးတား ၍၊ မိမိ တို့အပြစ် ကို အစဉ် ပြည့်စုံ စေကြ၏။ သူ တို့အပေါ် ၌အမျက် တော်သည် အကုန်အစင် ရောက် ရ၏။
17 Brothers and sisters, since we felt as if we'd experienced a family separation because we hadn't seen you for a while (separated physically though not in spirit), we tried even harder to come and see you again face to face because that's what we wanted to do.
၁၇ညီအစ်ကို တို့၊ ငါ တို့သည် စိတ် နှလုံးအားဖြင့်မ ဟုတ်၊ ကိုယ်အားဖြင့်သာ သင်တို့နှင့် ခဏ ကွာ သည်ရှိသော်၊ သင် တို့မျက်နှာ ကိုမြင် ခြင်းငှာ၊ အလွန် လွမ်း သော စိတ်နှင့် သာ၍ ကြိုးစား အားထုတ်ကြ၏။
18 We really wanted to come and visit you, and I, Paul, tried again and again—but Satan stopped us.
၁၈ထိုကြောင့် ၊ ငါ ပေါလု သည်သင် တို့ရှိရာ သို့ လာ ခြင်းငှာ၊ နှစ်ကြိမ် မြောက်အောင် အလိုရှိ သော်လည်း ၊ စာတန် သည် ဆီးတား လေ၏။
19 For what gives us hope, what makes us happy, what we are really proud of as we stand before our Lord Jesus Christ when he comes back—is having you there too!
၁၉ငါ တို့မြော်လင့် ခြင်းအကြောင်း၊ ဝမ်းမြောက် ခြင်းအကြောင်း၊ ဝါကြွား ခြင်း၏ ဦးရစ် သရဖူကား၊ အဘယ်သို့ သောအကြောင်းအရာနည်း။ ငါ တို့သခင် ယေရှု ခရစ် ကြွလာ တော်မူသောအခါ၊ ရှေ့ တော်၌ သင် တို့သည် ထိုသို့သောအကြောင်း အရာ ဖြစ်ကြသည် မ ဟုတ်လော။
20 You are our pride and joy!
၂၀သင် တို့သည် ငါ တို့၏ ဘုန်း အသရေ၊ ငါတို့၏ ဝမ်းမြောက် ခြင်းအကြောင်း ဖြစ် ကြသတည်း။
