1 Kings 17
1 Elijah the Tishbite, (from Tishbe in Gilead), told Ahab, “As the Lord, the God of Israel, lives, the one I serve, in the years to come there will be not be any dew or rain unless I say so!”
Si Elias nga taga-Tishbe, gikan sa Tishbe Gilead, miingon kang Ahab, “Ingon nga buhi si Yahweh, ang Dios sa Israel, nga kaniya ako mibarog, wala gayoy yamog o ulan niining mga tuiga gawas kung akong isulti.”
2 Then the Lord told Elijah,
Ang pulong ni Yahweh midangat kang Elias, nga nag-ingon,
3 “Leave here and go east. Hide in the valley of the Cherith brook where it meets the Jordan.
“Pahawa dinhi ug lakaw ngadto sa sidlakang bahin; pagtago didto sa sapa sa Kerit, sa sidlakan sa Jordan.
4 You can drink from the brook, and I have ordered ravens to bring you food you there.”
Mahitabo kini nga didto ka magainom sa sapa, ug sugoon ko ang mga uwak sa pagpakaon kanimo didto.”
5 So Elijah did what the Lord told him. He went to the valley of the Cherith brook, where it meets the Jordan, and stayed there.
Busa milakaw si Elias ug gibuhat ang gisugo sumala sa pulong ni Yahweh. Miadto siya ug mipuyo sa daplin sa sapa sa Kerit, sa sidlakang bahin sa Jordan.
6 Ravens brought him bread and meat both in the morning and in the evening, and he drank from the brook.
Ang mga uwak nagdala kaniya ug mga tinapay ug mga karne matag buntag ug gabii, ug gainom siya sa sapa.
7 A while later the brook dried up because there had been no rain in the land.
Apan sa wala madugay mihubas ang sapa tungod kay wala may ulan sa maong dapit.
8 Then the Lord told Elijah,
Miabot kaniya ang pulong ni Yahweh nga nag-ingon,
9 “Leave here and go to Zarephath near Sidon and stay there. I have given instructions to a widow there to provide you with food.”
“Barog, lakaw ngadto sa Zarefat, nga sakop sa Sidon, ug puyo didto. Tan-awa, gisugo ko ang usa ka balo didto sa pag-atiman kanimo.”
10 So he left for Zarephath. When he arrived at the entrance to the town, he saw a woman, a widow, gathering sticks. He called her over and asked her, “Could you bring me a little water in a cup so I can have a drink?”
Busa mitindog siya ug miadto sa Zarefat, ug sa pag-abot niya sa ganghaan sa siyudad nakita niya ang usa ka balo nga nangahoy. Busa gitawag niya siya ug giingnan, “Palihog dad-i ako ug dyutay nga tubig aron makainom ako.”
11 As she was going to get it, he called after her and said, “Oh, and please bring me a piece of bread.”
Sa paglakaw na sa usa ka babaye aron mokuha ug tubig gitawag niya siya, ug miingon, “Palihog dad-i usab ako ug usa ka buok tinapay nga anaa kanimo.”
12 She replied, “As the Lord your God lives, I have no bread, only a handful of flour is left in a jar and a little bit of olive oil in a jug. Right now I am gathering a few of sticks so I can go and cook what's left for myself and my son so we can eat it, and then we'll die.”
Mitubag siya, “Samtang buhi si Yahweh nga imong Dios, wala akoy tinapay, kondili usa lamang ka kumkom nga harina nga anaa sa tadyaw ug diyutay nga lana nga anaa sa tibod. Tan-awa, nangahoy ako ug duha ka kahoy aron mosulod na ako ug lutoon kini alang kanako ug sa akong anak nga lalaki, aron kaonon namo kini ug mamatay.”
13 Elijah said to her, “Don't be afraid. Go home and do what you said. But first make me a small loaf of bread from what you have and bring it to me. Then make something for yourself and your son.
Miingon si Elias kaniya, “Ayaw kahadlok. Lakaw ug buhata ang imong giingon, apan lutoi una ako ug dyutay nga tinapay ug dad-a nganhi kanako. Unya human niana pagluto ug pipila alang kanimo ug alang sa imong anak nga lalaki.
14 For this is what the Lord, the God of Israel, says: ‘The jar of flour will not become empty and the jug of olive oil will not run out until the day the Lord sends rain to water the ground.”
Kay nag-ingon si Yahweh, ang Dios sa Israel, “Dili mahutdan sa harina ang tadyaw, ni moundang ang pagtubod sa lana sa imong tibod, hangtod sa adlaw nga paulanan na ni Yahweh ang yuta.”
15 She went and did as Elijah had told her, and Elijah, the widow, and her household were able to eat for many days.
Busa gihimo niya ang gisulti ni Elias kaniya. Siya ug si Elias, uban sa iyang panimalay, nakakaon sa daghang mga adlaw.
16 The jar of flour was did not become empty and the jug of olive oil did not run out, just as the Lord had said through Elijah.
Ang tadyaw sa harina wala mahutdi, ni miundang ang pagtubod sa lana sa tibod, sumala sa pulong nga gisulti ni Yahweh, nga iyang gisulti pinaagi kang Elias.
17 Later on the woman's son fell sick. (She was the one who owned the house.) He went from bad to worse, and finally he died.
Human nianang mga butanga nagsakit ang anak nga lalaki sa balo, nga mao ang tag-balay. Hilabihan kaayo ang iyang balatian nga wala na siya nagginhawa.
18 “What are you doing to me, man of God?” the woman asked Elijah. “Have you come to remind me about my sins and cause my son to die?”
Busa ang iyang inahan miingon kang Elias, “Unsa man kining gidala mo batok kanako, tawo sa Dios? Mianhi ka ba kanako aron sa pagpahinumdom kanako sa akong sala ug pagpatay sa akong anak?”
19 “Give me your son,” Elijah replied. He picked him up from her arms, carried him upstairs to the room where he was staying, and laid him on his bed.
Unya mitubag si Elias kaniya, “Ihatag kanako ang imong anak.” Gikuha niya ang batang lalaki gikan sa mga bukton sa babaye ug gidala niya sa taas ang batang lalaki sa lawak nga iyang gipuy-an, ug gipahigda niya ang bata sa iyang higdaanan.
20 Then he cried out to the Lord, saying, “Lord my God, why have you allowed this to happen to this widow who has opened her home to me, this terrible tragedy of causing her son to die?”
Mituaw siya kang Yahweh ug miingon, “Yahweh nga akong Dios, gipahamtang mo ba usab ang katalagman niining balo nga akong gipuy-an, pinaagi sa pagpatay sa iyang anak nga lalaki?”
21 He stretched himself out on the boy three times, and cried out to the Lord, “Lord my God, please let this boy's life return to him!”
Unya gihap-an ni Elias ang bata sa makatulo ka higayon; nagtuaw siya kang Yahweh ug miingon, “Yahweh nga akong Dios, naghangyo ako kanimo, ibalik intawon ang kinabuhi niining bataa.”
22 The Lord responded to Elijah's cry. The boy's life returned to him, and he lived!
Gidungog ni Yahweh ang pag-ampo ni Elias; ug nabuhi ang bata pag-usab.
23 Elijah took the boy and brought him down from the room into the house, and gave him to his mother. “See, your son is alive,” Elijah told her.
Gialsa ni Elias ang bata padulong sa silong sa balay gikan sa iyang lawak; gitunol niya ang bata ngadto sa iyang inahan ug miingon, “Tan-awa, nabuhi ang imong anak.”
24 “Now I'm convinced that you are a man of God, and that what the Lord speaks through you is the truth,” the woman replied.
Miingon ang babaye kang Elias, “Karon nasayod ako nga ikaw usa ka tawo sa Dios, ug tinuod ang pulong ni Yahweh sa imong baba.”
