Mark 5
1 Then they came to the other side of the sea, to the region of the Gadarenes.
Ծովուն միւս եզերքը եկան՝ Գադարացիներուն երկիրը:
2 And when He got out of the boat, right away a man with an unclean spirit met Him, coming from the tombs.
Երբ ինք նաւէն ելաւ, իսկոյն գերեզմաններէն ելած մարդ մը հանդիպեցաւ իրեն, որ անմաքուր ոգի ունէր:
3 —He had his dwelling among the tombs. No one could bind him, not even with chains,
Անոր բնակած տեղը գերեզմաններուն մէջ էր, ու շղթայո՛վ ալ ո՛չ մէկը կրնար կապել զայն.
4 because he had often been bound with shackles and chains, only to have had the chains torn apart by him, and the shackles broken in pieces; no one had been strong enough to tame him.
որովհետեւ յաճախ ոտնակապերով եւ շղթաներով կապուեր էր, բայց շղթաները կոտրտեր ու ոտնակապերը փշրեր էր, եւ ո՛չ մէկը կրնար նուաճել զայն:
5 Always, night and day, in the tombs and in the mountains, he was crying out and cutting himself with stones.—
Ամէն ատեն, գիշեր ու ցերեկ, գերեզմաններուն եւ լեռներուն մէջ՝՝ կ՚աղաղակէր, ու իր մարմինը կը ճեղքռտէր քարերով:
6 When he saw Jesus from a distance, he ran and kneeled down to Him,
Երբ հեռուէն տեսաւ Յիսուսը, վազեց ու երկրպագեց անոր,
7 and with a loud cry he said: “What do you want with me, Jesus, Son of the Most High God? I implore you by God, don't torment me!”
եւ բարձրաձայն աղաղակեց. «Դուն ի՞նչ գործ ունիս ինծի հետ, Յիսո՛ւս, Ամենաբա՛րձր Աստուծոյ Որդի. Աստուծմով կ՚երդմնեցնեմ քեզ, մի՛ տանջեր զիս»:
8 Because He was saying to him, “You unclean spirit, come out of the man!”
(Քանի որ կ՚ըսէր անոր. «Անմաքո՛ւր ոգի, ելի՛ր այդ մարդէն»: )
9 Then He asked him, “What is your name?” And he answered, saying, “Legion is my name, because we are many.”
Հարցուց անոր. «Ի՞նչ է անունդ»: Ան ալ պատասխանեց. «Անունս Լեգէոն է, որովհետեւ բազմաթիւ ենք»:
10 He started begging Him repeatedly that He would not send them out of that region.
Շատ կ՚աղաչէին անոր՝ որ այդ երկրէն դուրս չղրկէ զիրենք:
11 Now a large herd of pigs was feeding there on the hillside.
Հոն, լերան մօտ, խոզերու մեծ երամակ մը կար՝ որ կ՚արածէր:
12 So all the demons begged Him saying, “Send us into the pigs, so that we may enter them.”
Բոլոր դեւերը աղաչեցին անոր եւ ըսին. «Մեզ խոզերո՛ւն ղրկէ, որպէսզի անոնց մէջ մտնենք»:
13 And forthwith Jesus gave them permission; and coming out the unclean spirits went into the pigs (there were about two thousand); but the herd rushed down the steep bank into the sea, and they were drowned by the sea.
Յիսուս իսկոյն արտօնեց անոնց: Երբ անմաքուր ոգիները դուրս ելան ու խոզերուն մէջ մտան, երամակը գահավէժ տեղէն ծովը վազեց (երկու հազարի չափ կային), եւ ծովուն մէջ խեղդուեցան:
14 So those who were tending the pigs ran off and reported it in the town and the countryside. And they went out to see what it was that had happened.
Խոզարածները փախան, ու պատմեցին քաղաքին եւ արտերուն մէջ, ու մարդիկ դուրս ելան՝ տեսնելու թէ ի՛նչ էր պատահածը:
15 They came to Jesus and observed the man who had been demonized, who had the legion, sitting and clothed and in his right mind; and they were afraid.
Եկան Յիսուսի քով, տեսան լեգէոն ունեցող դիւահարը, որ նստած էր՝ հագուած եւ սթափած, ու վախցան:
16 Those who had seen it related to them how it happened to the demonized man, and about the pigs.
Անոնք որ տեսեր էին՝ պատմեցին իրենց թէ ի՛նչ պատահեցաւ դիւահարին, նաեւ խոզերուն մասին.
17 Then they began to implore Him to depart from their borders.
իրենք ալ սկսան աղաչել անոր, որպէսզի իրենց հողամասէն երթայ:
18 Well upon His getting into the boat, the man who had been demonized started begging Him that he might be with Him.
Երբ ան նաւ մտաւ, դիւահարը կ՚աղաչէր անոր՝ որ ըլլայ անոր հետ:
19 But Jesus did not permit him, but said to him, “Go home to your family and report to them how much the Lord has done for you; and He had mercy on you.”
Բայց Յիսուս թոյլ չտուաւ անոր, հապա ըսաւ անոր. «Գնա՛ տունդ՝ քուկիններուդ քով, ու պատմէ՛ անոնց ամէն ինչ որ Տէրը ըրաւ քեզի, եւ ի՛նչպէս ողորմեցաւ քեզի»:
20 So he departed and began to proclaim in Decapolis how much Jesus had done for him; and all were marveling.
Ան ալ գնաց, եւ սկսաւ Դեկապոլիսի մէջ հրապարակել ամէն ինչ որ Յիսուս ըրաւ իրեն. ու բոլորը կը զարմանային:
21 Now when Jesus had crossed over again by boat to the other side, a large crowd gathered to Him; and He was by the sea.
Երբ Յիսուս դարձեալ նաւով անցաւ ծովուն միւս եզերքը, մեծ բազմութիւն մը հաւաքուեցաւ անոր քով, եւ ինք ծովեզերքն էր:
22 And then, one of the synagogue rulers, named Jairus, comes, and upon finding Him he falls at His feet
Ժողովարանի պետերէն մէկը եկաւ, որուն անունը Յայրոս էր, ու երբ տեսաւ զայն՝ ինկաւ անոր ոտքը,
23 and pleads earnestly with Him, saying, “My little daughter is at the point of death; do come and lay your hands on her so that she may be saved, and she will live.”
շատ աղաչեց անոր եւ ըսաւ. «Աղջիկս մեռնելու մօտ է. եկո՛ւր, դի՛ր ձեռքդ անոր վրայ՝ որպէսզի բուժուի, ու պիտի ապրի»:
24 So He went with him. A large crowd was also following Him, and they were pressing around Him.
Ան ալ գնաց անոր հետ: Մեծ բազմութիւն մը իրեն կը հետեւէր, եւ կը սեղմէր զինք:
25 Now a certain woman—who had been bleeding for twelve years,
Կին մը՝ որ արիւնահոսութիւն ունէր տասներկու տարիէ ի վեր,
26 and had suffered many things under many doctors, and had spent all that she had, yet instead of getting better she grew worse—
շատ չարչարանք կրած էր բազմաթիւ բժիշկներէ, եւ իր ամբողջ ունեցածը ծախսած էր բայց բնա՛ւ չէր օգտուած, այլ փոխարէնը վիճակը կը վատթարանար:
27 when she heard about Jesus, she came from behind in the crowd and touched His garment.
Երբ լսեց Յիսուսի մասին, ետեւէն եկաւ՝ բազմութեան մէջ, ու դպաւ անոր հանդերձին.
28 (She had kept saying, “If I can just touch His clothes, I will be healed.”)
քանի որ կ՚ըսէր. «Եթէ միա՛յն անոր հանդերձներուն դպչիմ՝ պիտի բժշկուիմ»:
29 Immediately the flow of her blood was dried up, and she knew in her body that she was healed from the affliction.
Իսկոյն իր արիւնին աղբիւրը ցամքեցաւ, եւ իր մարմինին մէջ գիտցաւ թէ տանջանքէն բժշկուեցաւ:
30 And instantly Jesus perceived within Himself that some power had gone out of Him, and turning around in the crowd He said, “Who touched my clothes?”
Յիսուս իսկոյն գիտցաւ ինքնիր մէջ թէ զօրութիւն մը ելաւ իրմէ դուրս, դարձաւ բազմութեան ու ըսաւ. «Ո՞վ դպաւ իմ հանդերձներուս»:
31 So His disciples said to Him, “You see the crowd pressing around you, yet you say, ‘Who touched me?’?”
Իր աշակերտները ըսին իրեն. «Կը տեսնե՛ս թէ բազմութիւնը կը սեղմէ քեզ, եւ կ՚ըսես. “Ո՞վ դպաւ ինծի”»:
32 But He kept looking around to see who had done it.
Իր շուրջը կը նայէր՝ որպէսզի տեսնէ այս բանը ընողը:
33 So the woman, fearing and trembling, knowing what had happened to her, came and fell down before Him and told Him the whole truth.
Կինը վախցաւ ու դողաց, որովհետեւ գիտէր թէ ի՛նչ պատահեցաւ իրեն. եկաւ, ինկաւ անոր առջեւ, եւ պատմեց անոր ամբողջ ճշմարտութիւնը:
34 And He said to her: “Daughter, your faith has saved you. Go into peace and be healed from your affliction.”
Յիսուս ըսաւ անոր. «Աղջի՛կ, հաւատքդ բժշկեց քեզ. գնա՛ խաղաղութեամբ, ու բժշկուա՛ծ եղիր քու տանջանքէդ»:
35 While He was still speaking, they came from the synagogue ruler's house saying: “Your daughter died. Why trouble the teacher further?”
Երբ ինք դեռ կը խօսէր, ժողովարանի պետին տունէն ոմանք եկան եւ ըսին. «Աղջիկդ մեռաւ, ա՛լ ինչո՞ւ կ՚անհանգստացնես վարդապետը»:
36 But immediately upon hearing the spoken message Jesus said to the synagogue ruler, “Don't be afraid; just believe!”
Իսկ Յիսուս, երբ լսեց ըսուած խօսքը, իսկոյն ըսաւ ժողովարանի պետին. «Մի՛ վախնար, միա՛յն հաւատա»:
37 He allowed no one to follow Him except Peter, James, and John, the brother of James.
Ու ո՛չ մէկուն թոյլ տուաւ որ իրեն ուղեկցի, բայց միայն Պետրոսի, Յակոբոսի եւ Յակոբոսի եղբօր՝ Յովհաննէսի:
38 Then He came to the synagogue ruler's house and found a commotion—weeping and loud wailing.
Ժողովարանի պետին տունը հասնելով՝ նշմարեց աղմուկը, նաեւ անոնք՝ որ շատ կու լային ու կը հեծեծէին:
39 So upon entering He said to them: “Why are you making such a commotion and weeping? The child is not dead, but is asleep.”
Ներս մտնելով՝ ըսաւ անոնց. «Ինչո՞ւ իրար անցած էք եւ կու լաք. մանուկը մեռած չէ, հապա կը քնանայ»:
40 But they started ridiculing Him. After He put them all out, He took the child's father and mother, and those with Him, and went in where the child was lying.
Անոնք ալ զինք ծաղրեցին. բայց ինք բոլորը դուրս հանելով՝ իրեն հետ առաւ մանուկին հայրն ու մայրը, եւ իրեն հետ եղողները, ու մտաւ հոն՝ ուր մանուկը պառկած էր:
41 And taking the child by the hand He said to her, “Talitha koumi,” which is translated, “Little girl, I say to you, get up!”
Մանուկին ձեռքէն բռնելով՝ ըսաւ անոր. «Տալիթա՛, կումի՛», որ կը թարգմանուի. «Աղջի՛կ, (քեզի՛ կ՚ըսեմ, ) ոտքի՛ ելիր»:
42 Immediately the girl got up and started walking around (she was twelve years old). And they were overcome with great amazement.
Իսկոյն աղջիկը կանգնեցաւ եւ քալեց, որովհետեւ տասներկու տարեկան էր. ու տեսնողները հիացումէն զմայլեցան:
43 He gave them strict orders that no one should know about it, and said to give her something to eat.
Յիսուս սաստիկ պատուիրեց անոնց՝ որ ո՛չ մէկը գիտնայ այս բանը, եւ ըսաւ՝ որ ուտելիք տան անոր:
