Luke 2
1 Now it happened in those days that a decree went out from Caesar Augustus that the whole inhabited world should be enrolled.
O günlerde Roma imparatorluğunda yaşayan herkesin sayılması için Sezar Avgustusʼtan bir buyruk çıktı.
2 This first census took place while Quirinius was governing Syria.
Bu, birinci sayımdı. O vakit Kirinius Suriyeʼnin yöneticisiydi.
3 So everyone was traveling, each to his own town, to enroll himself.
Herkes sayılmak için kendi memleketine gitti.
4 So Joseph also went up from Galilee, out of Natsareth town, into Judea to the city of David, that is called Bethlehem, because he was of David's ‘house’, that is, line of descent,
Yusuf da Celile bölgesindeki Nasıra kasabasından Yahudiyeʼdeki Beytlehem kasabasına gitti. Beytlehem Davudʼun doğduğu kasabaydı. Yusuf Davudʼun soyundan ve ailesinden olduğu için oraya gitti.
5 to enroll himself with Mary, the woman who had been betrothed to him, who was pregnant.
Yazılmaya gittiğinde yanına hamile olan nişanlısı Meryemʼi aldı.
6 So it happened that when they got there the days for her to give birth were completed;
Onlar Beytlehemʼdeyken Meryemʼin doğum yapma zamanı geldi.
7 and she gave birth to her firstborn Son, wrapped Him in pieces of cloth and laid Him in the manger, because there was no room for them in the lodging place.
İlk oğlunu doğurdu. Oʼnu bezlere sarıp bir yemliğe yatırdı, çünkü misafir odasında onlara yer yoktu.
8 Now there were shepherds in that same area, staying out in the field and keeping the nightly watches over their flock.
Aynı bölgede kırlıkta yaşayan çobanlar vardı. Geceleyin nöbet tutup sürülerini koruyorlardı.
9 When wow, an angel of the Lord stood before them, and the glory of the Lord shone around them, and they were terrified.
Birdenbire Rabbin bir meleği onlara göründü ve Rabbin görkemi etraflarında parladı. Büyük korkuya kapıldılar.
10 The angel said to them: “Do not be afraid because listen, I am announcing the most joyful news to you, which will be to all the people!
Melek onlara “Korkmayın!” dedi. “Bakın, size bütün halkı çok sevindirecek bir müjde veriyorum.
11 You see, today, in David's city, a Savior was born to you, who is Lord Christ!
Çünkü bugün size Davudʼun kasabasında bir kurtarıcı doğdu. O da Efendiniz Mesihʼtir.
12 And this is the sign to you: you will find a Baby wrapped in pieces of cloth, lying in a manger.”
Sizin için işaret şu olacak: bezlere sarılmış ve yemlikte yatan bir bebek bulacaksınız.”
13 Suddenly a multitude of the heavenly army was with the angel praising God and saying,
Aniden meleğin yanında göksel ordudan büyük bir topluluk göründü. Allahʼı överek şöyle diyorlardı:
14 “Glory to God in the highest and on earth peace, good will toward mankind!”
“En yücelerde olan Allahʼa övgüler olsun. Yeryüzünde de Allahʼın hoşnut olduğu insanlara esenlik olsun.”
15 So when the angels went away from them into the sky the men, the shepherds, said to one another, “Hey, let's go to Bethlehem and see this event that has taken place, that the Lord made known to us!”
Melekler yanlarından ayrılıp göğe çekildikten sonra, çobanlar aralarında konuşmaya başladılar. “Haydi, Beytlehemʼe gidelim” dediler. “Rabbin bize bildirdiği bu olayı görelim.”
16 So they went in a hurry and located both Mary and Joseph, and the Baby lying in the manger.
Çobanlar aceleyle ayrıldılar. Meryemʼle Yusufʼu ve bebeği arayıp buldular. Bebek yemlikte yatıyordu.
17 And having seen they spread an exact account of the saying that had been spoken to them concerning this Child.
Çobanlar onları görünce bebek hakkında bildirilen sözü anlattılar.
18 All who heard marveled at the things told them by the shepherds.
Haberi duyan herkes çobanların anlattıklarına şaşırıp kaldı.
19 As for Mary, she treasured all these sayings, pondering them in her heart.
Ama Meryem bütün bunları derin derin düşünerek yüreğinde sakladı.
20 The shepherds returned, glorifying and praising God over all that they had heard and seen, just as it was told them.
Çobanlar da yerlerine dönerken, duydukları ve gördükleri her şey için Allahʼı övüp yücelttiler. Çünkü her şey tam onlara anlatıldığı gibiydi.
21 When eight days were completed so as to circumcise Him, His name was indeed called JESUS, the name given by the angel before He was conceived in the womb.
Sekiz gün geçtikten sonra çocuğu sünnet etme zamanı geldi. Oʼna İsa adı verildi. Bu ad annesi hamile kalmadan önce melek tarafından Oʼna verilmişti.
22 And when the days of their purification according to the law of Moses were completed, they took Him to Jerusalem to present Him to the Lord
Musaʼya verilen Tevratʼa göre onların temizlenme zamanı sona erdi. Çocuğu Rabbe adamak için Yeruşalimʼe götürdüler.
23 (just as it is written in the law of the Lord, “Every male who opens a womb shall be called holy to the Lord”),
Rabbin verdiği Tevratʼta şöyle yazılmıştır: “Ana karnından ilk doğan her erkek çocuk Rabbe adanacak.”
24 and to offer a sacrifice according to what was specified in the Lord's Law, “a pair of turtledoves or two young pigeons”.
Hem de Tevratʼta denildiği gibi: “Bir çift kumru, ya da iki güvercin yavrusu” kurban olarak sunulmalıdır.
25 Well now, there was a man in Jerusalem whose name was Simeon; this man was righteous and devout, expectantly waiting for the Consolation of Israel, and Holy Spirit was upon him.
Bu arada, Yeruşalimʼde Şimon adında bir adam vardı. Allahʼa bağlı, iyi bir adamdı. İsrail halkının esirlikten kurtulmasını hasretle bekliyordu. Kutsal Ruh da onun üzerindeydi.
26 (It had been revealed to him repeatedly by the Holy Spirit that he would not see death until he saw the Lord's Messiah.)
Kutsal Ruh, Rabbin söz verdiği Kurtarıcı Mesihʼi görmeden ölmeyeceğini vahiyle ona bildirmişti.
27 So by the Spirit he came into the temple; and when the parents brought the Child Jesus in, to do concerning Him according to the custom of the law,
Şimon Ruhʼun yol göstermesiyle tapınağa geldi. O sırada bebek İsaʼnın annesi ve babası Tevratʼtaki adeti yerine getirmek için çocuğu getirdiler.
28 Simeon took Him into his arms and blessed God and said:
Şimon bebeği kucağına alıp Allahʼı şöyle övdu:
29 “Sovereign, now You can release your slave in peace, according to Your word,
“Ey Efendim, söz verdiğin gibi, şimdi hizmetkârını serbest bırakıyorsun. Artık rahatlıkla bu hayattan ayrılabilirim.
30 because my eyes have seen Your salvation,
Çünkü hazırladığın kurtuluşu kendi gözlerimle gördüm.
31 which You have prepared before the face of all peoples:
Bütün halklar da onu görecek.
32 a light for revelation to Gentiles, and the glory of Your people Israel.”
O diğer milletlere aydınlık ve halkın İsrailʼe yücelik getiren ışık olacak.”
33 And Joseph and His mother were marveling at the things being spoken concerning Him.
İsaʼnın annesi ve babası İsa hakkında söylenenlere şaşırıp kaldılar.
34 Then Simeon blessed them, and said to Mary His mother: “Listen, this One is appointed to bring about the fall and rising of many in Israel, and to be a sign that is spoken against,
Şimon da onlara Allahʼtan iyilik diledi ve sonra çocuğun annesi Meryemʼe “Bak!” dedi. “Bu çocuk yüzünden İsrailʼde birçok kişi düşecek, birçok kişi de yükselecek. Çocuk Allahʼtan gönderilen olağanüstü bir işaret olacak. Ama birçokları Oʼna karşı çıkacak.
35 so that the reasonings of many hearts may be revealed (furthermore, a sword will pass through your own soul also).”
Senin başına gelecekler kalbini delip deşen kılıç gibi olacak. Bütün bunlar birçok kişinin yüreğindeki niyetlerini ortaya çıkaracak.”
36 Also there was a prophetess Anna, a daughter of Phanuel, of the tribe of Asher—she was of a great age, having lived with a husband seven years from her virginity
Hanna adında yaşlı bir peygamber de oradaydı. Kendisi Aşer oymağından Fanuelʼin kızıydı. Evlendikten sonra yedi sene kocasıyla yaşamıştı.
37 and having been a widow for about eighty-four years—who did not depart from the temple, serving God with fastings and petitions night and day.
Sonra dul kalmıştı. Seksen dört yaşına gelmişti. Tapınak avlusundan hiç ayrılmazdı. Gece gündüz oruç ve dualarla Allahʼa hizmet ederdi.
38 Well she, having come up at that very moment, started praising the Lord, and kept on speaking of Him to all those in Jerusalem who were looking for redemption.
Tam o sırada yaklaşıp Allahʼa şükretti ve Yeruşalimʼin kurtuluşunu bekleyen herkese İsa hakkında konuşmaya başladı.
39 When they had completed everything, according to the law of the Lord, they went back to Galilee, to their own town, Natsareth.
Rabbin kanununa göre her şeyi yerine getirdikten sonra, Celileʼye, kendi memleketleri olan Nasıraʼya döndüler.
40 And the Child kept growing and being strengthened in spirit, being filled with wisdom; yes, the grace of God was upon Him.
Bu arada çocuk büyüyerek güçleniyordu. Hikmetle doluydu ve Allahʼın lütfu onun üzerindeydi.
41 Now every year His parents would go to Jerusalem to the feast of the Passover;
İsaʼnın annesi ve babası her yıl Özgürlük Bayramı zamanında Yeruşalimʼe giderdi.
42 so when He was twelve years old they went up to Jerusalem according to the custom of the feast.
İsa on iki yaşını doldurunca, her zamanki gibi bayram adetine göre Yeruşalimʼe gittiler.
43 When they had fulfilled the days, as they were returning, the boy Jesus stayed behind in Jerusalem, but Joseph and His mother did not know it.
Bayramın sona erdiğinde eve dönmek için yol aldılar. Çocuk İsa ise Yeruşalimʼde kaldı. Ama annesi ve babası bunu fark etmediler.
44 Supposing Him to be in the caravan, they went a day's journey and then started looking for Him among their relatives and acquaintances.
İsaʼnın başka bir yolcu grubunda olduğunu sanarak bir günlük yol gittiler. Sonra onu akrabaları ve arkadaşlarının arasında aramaya başladılar.
45 Not finding Him, they returned to Jerusalem seeking Him.
İsaʼyı bulamayınca, Oʼnu araya araya Yeruşalimʼe döndüler.
46 So it happened that after three days they found Him in the temple, sitting in the midst of the teachers, both listening to them and asking them questions.
Üç gün sonra Oʼnu tapınakta buldular. Tevrat öğretmenlerinin arasında oturuyordu. Hem onları dinliyor, hem de onlara sorular soruyordu.
47 (All who heard Him were astonished at His understanding and answers.)
İsaʼyı dinleyen herkes Oʼnun anlayışına ve verdiği cevaplara şaşırıp kaldı.
48 So upon seeing Him they were amazed, and His mother said to Him: “Son, why have you treated us like this? Look, your father and I have been searching for you in distress.”
Annesiyle babası Oʼnu görünce hayret ettiler. Annesi İsaʼya, “Evladım!” dedi. “Bize bunu neden yaptın? Baban ve ben senin için çok endişelendik, seni her yerde aradık.”
49 So He said to them: “Why were you seeking me? Didn't you know that I must be about my Father's concerns?”
İsa da onlara şöyle cevap verdi: “Beni niçin aradınız? Babamʼın evinde olmam lazım. Bunu bilmiyor muydunuz?”
50 But they did not understand the statement that He made to them.
Ama Meryemʼle Yusuf Oʼnun bu sözünü anlamadılar.
51 Then He went down with them and came to Natsareth, and continued subordinating Himself to them; His mother kept all these sayings in her heart.
İsa onlarla birlikte Yeruşalimʼden Nasıraʼya döndü ve onların sözünü dinlemeye devam etti. Annesi bütün bu olayları yüreğinde sakladı.
52 And Jesus kept increasing in wisdom and stature, and in favor with God and men.
İsa hikmette gelişerek büyüyordu. Allahʼın ve insanların gönlünü kazanıyordu.
