John 7
1 After these things Jesus continued to move about in Galilee, since He did not wish to move about in Judea because the Jews were wanting to kill Him.
Бу ишлардин кейин, Әйса Галилийәдә айлинип жүрди. У Йәһудийәдә айлинип жүрүшни халимайтти, чүнки [шу йәрдики] Йәһудийлар униңға қәст қилмақчи еди.
2 Now the Jews' Feast of Tabernacles was near.
Бу чағда, Йәһудийларниң «кәпиләр һейти»ға аз қалған еди.
3 So His brothers said to Him: “Leave here and go up into Judea so your disciples also may see the works that you are doing,
Шуңа Әйсаниң инилири униңға: — Мошу йәрдин айрилип Йәһудийәгә барғин, шуниң билән мухлислириңму [карамәт] әмәллириңни көрәләйду!
4 because no one does anything in secret while he actually wants to be in evidence. Since you are doing these things, show yourself to the world!”
Чүнки өзини хәлиқ-аләмгә тонутмақчи болған һеч ким йошурун җайда иш қилмайду. Бу әмәлләрни қиливатқан екәнсән, өзүңни дунияға көрсәт! — дейишти.
5 For not even His brothers were believing into Him.
Чүнки униң инилириму униңға етиқат қилмиған еди.
6 So Jesus says to them: “My time is not here yet, but your time is always available.
Шуңа Әйса уларға: — Мениң вақит-саитим техи кәлмиди. Лекин силәргә нисбәтән һәрвақит мунасиптур.
7 The world cannot hate you, but does hate me, because I testify about it that its works are malignant.
Бу дуниядики кишиләр силәргә һәргиз өч болмайду; лекин мени өч көриду. Чүнки мән уларниң қилмишлирини рәзил дәп гувалиқ бериватимән.
8 You guys go up to this feast; I am not going up yet to this feast, because my time has not yet fully come.”
Силәр бу һейтқа беривериңлар. Мән бу һейтқа бармаймән, чүнки мениң вақит-саитим техи йетип кәлмиди, — деди.
9 So upon saying these things to them He stayed on in Galilee.
Әйса бу сөзләрни қилип, Галилийәдә қалди.
10 Now when His brothers had gone up to the feast, then He too went up, not openly but in secret like.
Әйсаниң инилири һейтқа чиққандин кейин, у өзиму униңға барди. Амма ашкарә әмәс, йошурун барди.
11 So the Jews were looking for Him at the feast and saying, “Where is he?”
Һейтта Йәһудийлар уни издәп: «У қәйәрдидур?» дәп соравататти.
12 And there was a lot of murmuring about Him among the crowds. Some were saying, “He is good”; others were saying, “On the contrary, he's deceiving the people.”
Кишиләр арисида униң тоғрисида көп ғул-ғула болди. Бәзиләр уни: «Яхши адәм!» десә, йәнә бәзиләр: «Яқ, у халайиқни аздуруватиду!» дейишти.
13 However, no one was talking openly about Him for fear of the Jews.
Бирақ Йәһудий [чоңлиридин] қорқуп, һеч ким очуқ-ашкарә униң гепини қилмайтти.
14 Now when the feast was already half over Jesus went up into the temple and started to teach.
Һейтниң йерими өткәндә, Әйса ибадәтхана һойлилириға кирип хәлиққә тәлим беришкә башлиди.
15 And the Jews were marveling saying, “How is this man learned, not having been educated?”
Йәһудийлар: — Бу адәм һеч қандақ тәлим алмиған туруқлуқ, униң қандақму мунчә көп билими болсун? — дәп һаң-таң қелишти.
16 So Jesus answered them and said: “What I teach is not mine, but His who sent me.
Әйса уларға: — Бу тәлимләр мениң әмәс, бәлки мени Әвәткүчиниңкидур.
17 If anyone wants to do His will, he will know concerning the teaching, whether it is from God or whether I am speaking on my own.
Униң ирадисигә әмәл қилишқа өз ирадисини бағлиған һәр ким бу тәлим тоғрилиқ — униң Худадин кәлгәнлигини яки өзлүгүмдин ейтиватқанлиғимни билиду.
18 Someone who speaks on his own is seeking his own glory; but He who seeks the glory of the One who sent Him, He is true, and there is no unrighteousness in Him.
Өз алдиға сөзлигән киши өз шан-шәривини издәйду, лекин өзини әвәткүчиниң шан-шәривини издәйдиған киши һәқ-садиқтур, униңда һәққанийсизлиқ йоқтур.
19 “Did not Moses give you the Law? And yet not one of you keeps the Law! Why do you want to kill me?”
Муса [пәйғәмбәр] силәргә Тәврат қанунини тапшурған әмәсму? Лекин һеч қайсиңлар бу қанунға әмәл қилмайватисиләр! Немишкә мени өлтүрмәкчи болисиләр? — деди.
20 The crowd answered and said, “You must have a demon! Who wants to kill you?”
Көпчилик: — Саңа җин чаплишипту! Сени өлтүрмәкчи болған ким екән? — дейишти.
21 Jesus answered and said to them: “I did one work, and you all marvel.
Әйса уларға мундақ җавап бәрди: — Мән бир карамәтни яритишим билән һәммиңлар һаң-таң қелиштиңлар.
22 Consider this: Moses gave you circumcision (not that it comes from Moses, but from the patriarchs), and you circumcise a man on the Sabbath.
— Әнди Муса [пәйғәмбәр] силәргә хәтнә қилиш тоғрилиқ әмир қалдурған (әмәлийәттә болса хәтнә қилиш Муса пәйғәмбәрдин әмәс, ата-бовилардин қалған), шуңа силәр шабат күнигә [тоғра келип қалсиму] шу күнидә адәмниң хәтнисини қиливерисиләр.
23 If a man receives circumcision on the Sabbath, so that the Law of Moses won't be broken, are you angry at me because I made a whole man well on the Sabbath?
Әнди Тәврат қануниға хилаплиқ қилинмисун дәп шабат күнидә адәм хәтнә қилинған йәрдә, мән шабат күнидә бир адәмни сәллимаза сақайтсам, силәр немә дәп маңа аччиқлинисиләр?
24 Stop judging on the basis of appearances, but judge the righteous judgment.”
Сиртқи қияпәткә қарап һөкүм қилмаңлар, бәлки һәққаний һөкүм қилиңлар!
25 Now some of the Jerusalemites were saying: “Isn't this the man they are wanting to kill?
У вақитта Йерусалимлиқларниң бәзилири: — [Чоңлар] өлтүрмәкчи болған киши бу әмәсмиди?
26 Yet look! He is speaking openly and they are saying nothing to Him. Could it be true that the rulers know that this is really the Christ?
Ашкарә сөзләватсиму, униңға қарши һеч нәрсә демидиғу! Дәрвәқә, ақсақалларниң униң Мәсиһ екәнлигини билип йәткәнму?
27 On the other hand, we know where this man is from; but whenever the Christ comes nobody knows where He is from.”
Һалбуки, бу адәмниң қәйәрдин кәлгәнлигини биз ениқ билимиз. Лекин Мәсиһ кәлгәндә, униң қәйәрдин кәлгәнлигини һеч ким билмәстиғу, — дейишти.
28 So Jesus called out in the temple, teaching and saying: “You do know me, and you know where I am from. Yet I have not come on my own, but the One who sent me is true, whom you do not know.
Шуңа Әйса ибадәтхана һойлисида тәлим бериветип, жуқури аваз билән мундақ деди: — Силәр мени тонуймиз һәмдә мениң қәйәрдин кәлгәнлигимниму билимиз, [дәватисиләр]?! Бирақ мән өзлүгүмдин әмәс, мән мени Әвәткүчидин [кәлдим], У һәқтур; бирақ силәр Уни тонумайсиләр.
29 I do know Him because I am from Him, and He sent me.”
Мән Уни тонуймән. Чүнки мән Униң йенидин кәлдим, мени У әвәтти.
30 So they tried to arrest Him, yet no one laid a hand on Him because His hour had not yet come.
Шуңа улар уни тутуш йолини издәйтти, лекин һеч ким униңға қол салмиди; чүнки униң вақит-саити техи йетип кәлмигән еди.
31 Now many of the crowd were believing into Him, and they were saying, “Whenever the Christ comes He won't perform more signs than these which this man has done, will He?”
Лекин халайиқ арисидики нурғун кишиләр униңға етиқат қилди. Улар: «Мәсиһ кәлгәндә бу киши көрсәткән мөҗизилик аламәтләрдин артуқ [мөҗизә] яриталарму?!» дейишти.
32 The Pharisees heard the crowd murmuring these things about Him, so the Pharisees and the chief priests sent operatives to arrest Him.
Пәрисийләр халайиқниң у тоғрилиқ ғул-ғула болуватқан бу гәп-сөзлирини аңлиди; шуниң билән Пәрисийләр билән баш каһинлар уни тутуш үчүн бир нәччә қаравулларни әвәтти.
33 Then Jesus said: “For a little while I am still with you, and then I go to the One who sent me.
Шуниң билән Әйса: — Йәнә бир аз вақит силәр билән биллә болимән, андин мени Әвәткүчиниң йениға кетимән.
34 You will look for me and not find me; also, where I am you cannot come.”
Мени издәйсиләр, лекин тапалмайсиләр. Мән баридиған йәргә баралмайсиләр, — деди.
35 So the Jews said among themselves: “Where does this fellow intend to go that we won't find him? He doesn't intend to go to the Dispersion among the Greeks and teach the Greeks, does he?
Буниң билән, Йәһудийлар бир-биригә: — У биз тапалмиғидәк қәйәрләргә барар? Грекләр арисидики тарқақ Йәһудий муһаҗирларниң йениға берип, грекларға тәлим берәмдиғанду?
36 What word is this that he spoke, ‘You will look for me and not find me’; also, ‘where I am you cannot come’?”
«Мени издәйсиләр, лекин тапалмайсиләр. Мән баридиған йәргә баралмайсиләр» дегини немисиду? — дейишти.
37 Now on the last and most important day of the Feast, Jesus stood up and called out saying: “If anyone thirsts, let him come to me and drink.
Һейтниң ахирқи һәм әң катта күни, Әйса орнидин туруп, жуқури аваз билән: — Кимдәким уссиса, мениң йенимға келип ичсун!
38 The one believing into me, just as the Scripture has said, out from his innermost being will flow rivers of living water.”
Маңа етиқат қилғучи кишиниң худди муқәддәс язмиларда ейтилғинидәк, ич-бағридин һаятлиқ сүйиниң дәриялири еқип чиқиду! — дәп җакалиди
39 (Now He said this about the Spirit, whom those believing into Him were going to receive, in that the Holy Spirit had not yet been given because Jesus had not yet been glorified.)
(у бу сөзни өзигә етиқат қилғанларға ата қилинидиған Муқәддәс Роһқа қарита ейтқан еди. [Худаниң] Роһи техи һеч кимгә ата қилинмиғанмиди, чүнки Әйса техи шан-шәривигә кирмигән еди).
40 So upon hearing this word many from the crowd began to say, “This One really is ‘the Prophet’!”
Халайиқ ичидә бәзиләр бу сөзни аңлап: — [Келиши муқәррәр болған] пәйғәмбәр һәқиқәтән мошу екән! — дейишти.
41 Others were saying, “This One is the Christ!” Others were saying: “Surely the Christ isn't coming out of Galilee, is He?
Бәзиләр: «Бу Мәсиһ екән!» дейишәтти. Йәнә бәзиләр болса: «Яқ, Мәсиһ Галилийәдин келәттиму?
42 Doesn't the Scripture say that the Christ comes out of the seed of David and from the town of Bethlehem, where David was?”
Муқәддәс язмиларда, Мәсиһ [падиша] Давутниң нәслидин һәм Давутниң жути Бәйт-Ләһәм йезисидин келиду, дейилмигәнмиди?» — дейишти.
43 So there developed a division in the crowd because of Him.
Буниң билән, халайиқ униң вәҗидин иккигә бөлүнүп кәтти.
44 Further, some of them were wanting to arrest Him, but no one laid a hand on Him.
Бәзилири уни тутайли дегән болсиму, лекин һеч ким униңға қол салмиди.
45 Then the operatives came to the chief priests and Pharisees, who said to them, “Why haven't you brought him?”
Қаравуллар [ибадәтханидин] баш каһинлар билән Пәрисийләрниң йениға қайтип кәлгәндә, улар қаравулларға: — Немә үчүн уни тутуп кәлмидиңлар? — дәп сорашти.
46 The operatives answered, “No man ever spoke like this man!”
Қаравуллар: — Һеч ким һеч қачан бу адәмдәк сөзлигән әмәс! — дәп җавап беришти.
47 So the Pharisees answered them: “You haven't been fooled too, have you?
Пәрисийләр уларға җававән: — Силәрму аздурулдуңларму?
48 None of the rulers or the Pharisees have believed into him, have they?
Ақсақаллардин яки Пәрисийләрдин униңға етиқат қилғанлар болғанму?!
49 But this crowd that doesn't know the law is accursed!”
Лекин Тәврат қанунини билмәйдиған бу чүпрәндиләр ләнәткә қалиду! — дейишти.
50 Nicodemus (the one who came to Him at night, being one of them) says to them,
Уларниң арисидин бири, йәни бурун ахшамда Әйсаниң алдиға кәлгән Никодим уларға:
51 “Our law doesn't judge a man before it hears him and knows what he is doing, does it?”
— Тәврат қанунимиз авал кишиниң немә қилғинини өзидин аңлап билмәй туруп, униңға һөкүм чиқирамду!
52 They answered and said to him: “You aren't from Galilee too, are you? Search and see that no prophet has ever arisen out of Galilee.”
Улар җавап қилип: — Сәнму Галилийәдинму? [Муқәддәс язмиларни] көр, қетирқинип оқуп бақ, Галилийәдин һеч қандақ пәйғәмбәр чиқмайду! — деди.
53 So each one went to his own house.
Шуниң билән [уларниң] һәр бири өз өйигә кәтти.
