Hebrews 10

1 You see, the Law is but a shadow of the good things to come, not their actual matter, so it can never perfect those who approach with the same sacrifices that they offer endlessly, year after year.

شریعت موسی و تشریفات مذهبی آن فقط پیش‌نمایش و سایه‌ای مبهم است از امور نیکویی که بنا بود مسیح برای ما به ارمغان بیاورد، اما نه صورت واقعی آنها. به همین دلیل، چنین شریعتی نمی‌تواند با همان قربانی‌های مکرر و سالیانه، آنانی را که برای عبادت به حضور خدا می‌آیند، کامل سازد.

2 Otherwise would they not have ceased to be offered, since the worshipers would have had no more consciousness of sins, having been cleansed once for all?

زیرا اگر قدرت چنین کاری را داشت، یک قربانی کافی می‌بود تا عبادت‌کننده، یک بار و برای همیشه، پاک شود و دیگر احساس تقصیر و گناه نکند.

3 However, those sacrifices are an annual reminder of sins,

در حالی که می‌بینیم این قربانیها همه ساله، به جای آنکه وجدان مردم را آسوده کند، خاطرهٔ تلخ نافرمانی‌ها و گناهانشان را به یادشان می‌آورد.

4 because it is impossible for the blood of bulls and goats to take away sins.

زیرا محال است که خون گاوها و بزها واقعاً لکه‌های گناه را پاک سازد.

5 Therefore, upon coming into the world He[S] says: “Sacrifice and offering You did not desire, but You prepared a body for me;

به همین جهت بود که وقتی مسیح به این جهان می‌آمد، گفت: «تو به قربانی و هدیه رغبت نداشتی؛ بلکه بدنی برای من مهیا ساختی؛

6 with burnt offerings and sin offerings You were not pleased.

از قربانی سوختنی و قربانی گناه خشنود نبودی.

7 Then I said, ‘Yes indeed, I have come to do Your will, O God —thus it is written about me in the scroll of the book.’”

آنگاه گفتم:”اینک می‌آیم تا خواست تو را، ای خدا، انجام دهم؛ همان‌طور که در کتاب دربارۀ من نوشته شده است.“»

8 First He says, “Sacrifices and offerings, burnt offerings and sin offerings You did not desire, nor were You pleased with them” (which are offered according to the Law),

مسیح نخست فرمود: «تو به قربانی و هدیه و قربانی سوختنی و قربانی گناه رغبت نداشتی و از آنها خشنود نبودی» (گرچه اینها را بر اساس شریعت تقدیم می‌کردند).

9 then He says, “Yes indeed, I have come to do Your will, O God.” He removes the first in order to establish the second.

و سپس فرمود: «اینک می‌آیم تا خواست تو را، ای خدا، به‌جا آورم.» به این ترتیب، عهد سابق را لغو می‌کند تا عهد دوم را بنیاد نهد.

10 By that will we have been sanctified through the offering of the body of Jesus Christ once for all.

طبق این عهد و طرح جدید، عیسی مسیح یک بار جان خود را در راه ما فدا کرد تا ما را ببخشد و پاک نماید.

11 Now every priest has stood ministering daily and offering repeatedly the same sacrifices that can never take away sins;

مطابق شریعت و عهد سابق، کاهنان هر روز در مقابل مذبح می‌ایستند و قربانیهایی تقدیم می‌کنند که هرگز نمی‌توانند گناهان را برطرف نمایند.

12 but He Himself, having offered for all time one sacrifice for sins, sat down at God's right.

اما مسیح خود را فقط یک بار به عنوان قربانی به خدا تقدیم کرد تا گناهان را بیامرزد؛ و پس از آن، در بالاترین مکان عزّت و افتخار، به دست راست خدا نشست،

13 Since that time He is waiting until His enemies are placed as a footstool for His feet,

و منتظر است تا دشمنانش به زیر پاهای او افکنده شوند.

14 because by one offering He has perfected forever those who are being sanctified.

او با یک قربانی، همهٔ آنانی را که از گناهانشان پاک می‌شوند، تا ابد کامل می‌گرداند.

15 Now the Holy Spirit also testifies to us about this, after having foreseen it:

روح‌القدس نیز این را تصدیق کرده، می‌فرماید:

16 “‘This is the covenant that I will make with them after those days,’ says the Lord, ‘I will put my laws on their hearts and I will write them on their minds,

«این است آن عهدی که در آن روز با ایشان خواهم بست: احکام خود را در دل ایشان خواهم نهاد و در ذهن ایشان خواهم نوشت.»

17 and I will not at all remember their sins and lawless deeds.’”

سپس اضافه کرده، می‌فرماید: «خطایای ایشان را خواهم بخشید و گناهانشان را دیگر به یاد نخواهم آورد.»

18 Now where there is remission of these, there is no longer an offering for sin.

پس حال که گناهان ما به طور دائمی بخشیده و فراموش شده است، دیگر چه نیازی است که برای آمرزش گناهان، بار دیگر قربانی تقدیم کنیم؟

19 Therefore, brothers, having courage to enter the Most Holy Place by the blood of Jesus,

بنابراین، ای برادران عزیز، اکنون می‌توانیم به سبب خون عیسی، مستقیم وارد مقدّسترین جایگاه شده، به حضور خدا برویم؛

20 by a new and living way that He inaugurated for us, through the curtain, that is to say, His flesh,

زیرا زمانی که بدن مسیح بر روی صلیب پاره شد، در واقع پردهٔ مقدّسترین جایگاه معبد نیز پاره شد؛ و به این ترتیب او راهی تازه و حیات‌بخش برای ما گشود تا ما را به حضور مقدّس خدا برساند.

21 and having a Great Priest over the house of God,

پس حال که ادارهٔ امور خانۀ خدا، به عهدهٔ این کاهن بزرگ ماست،

22 let us approach with a true heart in full assurance of faith, our hearts having been sprinkled from an evil conscience and our body having been washed with clean water.

بیایید با دلی پاک، مستقیماً به حضور خدا برویم، و یقین کامل داشته باشیم که او ما را می‌پذیرد، زیرا خون مسیح بر ما پاشیده شده و ما را پاک ساخته؛ بدنهایمان نیز با آب پاک شسته شده است.

23 Let us hold fast the confession of the Hope without wavering, for He who promised is faithful.

اکنون می‌توانیم منتظر نجاتی باشیم که خدا وعده داده است، و می‌توانیم بدون هیچگونه تردیدی به همه بگوییم که نجات یافته‌ایم، زیرا خدا به همهٔ وعده‌های خود عمل خواهد فرمود.

24 And let us contemplate one another, for the stirring up of love and good works,

حال، به پاس آن همه لطفی که خدا در حق ما کرده است، بیایید یکدیگر را به محبت کردن و به انجام اعمال نیک تشویق و ترغیب نماییم.

25 not forsaking the assembling of ourselves (like some are doing), but exhorting one another, and all the more as you see the Day approaching.

و نیز چنانکه برخی را عادت است، از حضور در مجالس عبادت کلیسایی غافل نشوید، بلکه یکدیگر را تشویق کنید، بخصوص در این روزها که بازگشت مسیح نزدیک می‌شود.

26 Because, if we deliberately keep on sinning after having received the real knowledge of the Truth, there no longer remains a sacrifice for sins,

زیرا اگر کسی پس از شناخت حقیقت، عمداً به گناه کردن ادامه بدهد، دیگر قربانی‌ای برای پاک کردن این گناهان وجود نخواهد داشت.

27 just a certain fearful anticipation of judgment and fierce fire that is ready to consume the hostiles.

بله، راهی نیست جز به سر بردن در انتظار مجازاتی وحشتناک و آتشی مهیب که دشمنان خدا را نابود خواهد ساخت.

28 Anyone who rejected Moses' law died without mercy on the testimony of two or three witnesses.

هر که احکام موسی را بشکند، به شهادت دو یا سه نفر، بدون ترحم کشته می‌شود.

29 Of how much worse punishment, do you suppose, will he be deemed worthy who has trampled the Son of God under foot, who has regarded as unholy the blood of the covenant by which he was sanctified, and who has insulted the Spirit of grace?

پس چه مجازات وحشتناک‌تری در انتظار کسانی خواهد بود که پسر خدا را تحقیر می‌کنند، و خونی را که نشان عهد خدا و پاک‌کنندهٔ گناهان ایشان است، بی‌ارزش می‌شمارند، و به روح‌القدس که بخشندۀ رحمت الهی است، بی‌احترامی می‌نمایند.

30 For we know Him who said, “‘Vengeance is up to me,’ says the Lord, ‘I will repay.’” And again, “The Lord will judge His people.”

زیرا او را می‌شناسیم که فرموده: «انتقام و جزا از آنِ من است.» و همچنین می‌فرماید: «من خودم قومم را داوری خواهم فرمود.»

31 It is a dreadful thing to fall into the hands of the Living God!

برای کسانی که چنین گناهی کرده باشند، افتادن به دستهای خدای زنده بسیار وحشتناک خواهد بود!

32 However, remember those earlier days in which, having been enlightened, you endured a great struggle of sufferings:

هیچگاه از یاد نبرید آن روزها را که نور مسیح به تازگی دلتان را روشن ساخته بود؛ زیرا در آن زمان گرچه زحمات و رنجهای بسیاری بر شما وارد آمد، اما شما همه را تحمل کردید و به خداوند وفادار ماندید.

33 partly being publicly exposed to both insults and oppression, and partly siding with those who were so treated.

بله، شما بارها مورد استهزا و ضرب و شتم قرار گرفتید، و یا شریک درد آنانی بودید که به چنین زحماتی دچار می‌شدند؛

34 Indeed, you also shared in the suffering of my chains; you even accepted the plundering of your possessions with joy, knowing that you have for yourselves a better and enduring possession in the heavens.

با زندانیان نیز همدردی می‌کردید؛ و به هنگام غارت اموالتان، شاد بودید، زیرا می‌دانستید که در آسمان چیزهای بهتری در انتظار شماست که تا ابد از بین نخواهد رفت.

35 So do not throw away your confidence, which has a great recompense.

پس اعتماد و اطمینانی را که به خداوند دارید از دست ندهید، زیرا پاداش عظیمی در انتظار شماست!

36 You need perseverance so that, having done the will of God, you may receive the promise.

اگر می‌خواهید که خدا به وعدهٔ خود وفا کند، لازم است که شما نیز با کمال صبر و بردباری، خواست خدا را انجام دهید.

37 For in a very little while: “He who is coming will come and will not delay.

زیرا «دیری نخواهد پایید که او که باید بیاید، خواهد آمد و تأخیر نخواهد کرد.

38 Now the righteous one will live by faith, yet if he backs away, my soul has no pleasure in him.”

و اما عادل به ایمان خواهد زیست. ولیکن اگر کسی از میان ایشان به عقب برگردد و دیگر راه مرا نپیماید، از او خشنود نخواهم شد.»

39 But we are not of those who back away into ruin, but of those who believe to the saving of the soul.

ولی ما هرگز از خدا برنگشته‌ایم تا به چنان سرنوشت تلخی دچار شویم، بلکه ایمانمان را حفظ کرده‌ایم و این ایمان، نجات جانمان را تضمین می‌کند.