Ephesians 4
1 So then, as the prisoner in the Lord I urge you to walk worthily of the calling with which you were called,
អតោ ពន្ទិរហំ ប្រភោ រ្នាម្នា យុឞ្មាន៑ វិនយេ យូយំ យេនាហ្វានេនាហូតាស្តទុបយុក្តរូបេណ
2 with all humility and courtesy, with patience, bearing with one another in love,
សវ៌្វថា នម្រតាំ ម្ឫទុតាំ តិតិក្ឞាំ បរស្បរំ ប្រម្នា សហិឞ្ណុតាញ្ចាចរត។
3 taking pains to keep the unity of the Spirit in the bond of the peace.
ប្រណយពន្ធនេន ចាត្មន ឯក្យំ រក្ឞិតុំ យតធ្វំ។
4 There is one body and one Spirit (just as you also were called in one hope of your calling),
យូយម៑ ឯកឝរីរា ឯកាត្មានឝ្ច តទ្វទ៑ អាហ្វានេន យូយម៑ ឯកប្រត្យាឝាប្រាប្តយេ សមាហូតាះ។
5 one Lord, one faith, one baptism,
យុឞ្មាកម៑ ឯកះ ប្រភុរេកោ វិឝ្វាស ឯកំ មជ្ជនំ, សវ៌្វេឞាំ តាតះ
6 one God and Father of all, who is over all and through all and in us all.
សវ៌្វោបរិស្ថះ សវ៌្វវ្យាបី សវ៌្វេឞាំ យុឞ្មាកំ មធ្យវត៌្តី ចៃក ឦឝ្វរ អាស្តេ។
7 Now to each one of us the grace according to the measure of Christ's gift was given.
កិន្តុ ខ្រីឞ្ដស្យ ទានបរិមាណានុសារាទ៑ អស្មាកម៑ ឯកៃកស្មៃ វិឝេឞោ វរោៜទាយិ។
8 That is why He says, “When He ascended into the heights He captured the concentration camp, and distributed gifts to men.”
យថា លិខិតម៑ អាស្តេ, "ឩទ៌្ធ្វម៑ អារុហ្យ ជេត្ឫន៑ ស វិជិត្យ ពន្ទិនោៜករោត៑។ តតះ ស មនុជេភ្យោៜបិ ស្វីយាន៑ វ្យឝ្រាណយទ៑ វរាន៑៕ "
9 (What does ‘He ascended’ imply if not that He also first descended into the interior regions of the earth?
ឩទ៌្ធ្វម៑ អារុហ្យេតិវាក្យស្យាយមត៌្ហះ ស បូវ៌្វំ ប្ឫថិវីរូបំ សវ៌្វាធះស្ថិតំ ស្ថានម៑ អវតីណ៌វាន៑;
10 He who descended is the very one who also ascended far above all the heavens, that He might fill all things.)
យឝ្ចាវតីណ៌វាន៑ ស ឯវ ស្វគ៌ាណាម៑ ឧបយ៌្យុបយ៌្យារូឍវាន៑ យតះ សវ៌្វាណិ តេន បូរយិតវ្យានិ។
11 Yes, He Himself gave some to be apostles, some to be prophets, some to be evangelists, and some to be pastors and teachers,
ស ឯវ ច កាំឝ្ចន ប្រេរិតាន៑ អបរាន៑ ភវិឞ្យទ្វាទិនោៜបរាន៑ សុសំវាទប្រចារកាន៑ អបរាន៑ បាលកាន៑ ឧបទេឝកាំឝ្ច និយុក្តវាន៑។
12 for the equipping of the saints into the work of the ministry, so as to build up the body of Christ,
យាវទ៑ វយំ សវ៌្វេ វិឝ្វាសស្យេឝ្វរបុត្រវិឞយកស្យ តត្ត្វជ្ញានស្យ ចៃក្យំ សម្បូណ៌ំ បុរុឞត៌្ហញ្ចាត៌្ហតះ ខ្រីឞ្ដស្យ សម្បូណ៌បរិមាណស្យ សមំ បរិមាណំ ន ប្រាប្នុមស្តាវត្
13 until we all attain into the unity of the faith and of the real knowledge of the Son of God, into a complete man, into the resulting full stature of Christ;
ស បរិចយ៌្យាកម៌្មសាធនាយ ខ្រីឞ្ដស្យ ឝរីរស្យ និឞ្ឋាយៃ ច បវិត្រលោកានាំ សិទ្ធតាយាស្តាទ្ឫឝម៑ ឧបាយំ និឝ្ចិតវាន៑។
14 so that we no longer be ‘infants’, tossed about as by waves and carried off by every doctrinal fad, through the underhanded dealings of the people who collect the fee for the error;
អតឯវ មានុឞាណាំ ចាតុរីតោ ភ្រមកធូត៌្តតាយាឝ្ឆលាច្ច ជាតេន សវ៌្វេណ ឝិក្ឞាវាយុនា វយំ យទ៑ ពាលកា ឥវ ទោលាយមានា ន ភ្រាម្យាម ឥត្យស្មាភិ រ្យតិតវ្យំ,
15 rather, speaking the truth in love, let us in all things grow up into Him who is the Head, the Christ;
ប្រេម្នា សត្យតាម៑ អាចរទ្ភិះ សវ៌្វវិឞយេ ខ្រីឞ្ដម៑ ឧទ្ទិឝ្យ វទ៌្ធិតវ្យញ្ច, យតះ ស មូទ៌្ធា,
16 from whom the whole body, being fitted and knit together by what every joint supplies, as each individual part does its work, promotes its own growth, its own edification, in love.
តស្មាច្ចៃកៃកស្យាង្គស្យ ស្វស្វបរិមាណានុសារេណ សាហាយ្យករណាទ៑ ឧបការកៃះ សវ៌្វៃះ សន្ធិភិះ ក្ឫត្ស្នស្យ ឝរីរស្យ សំយោគេ សម្មិលនេ ច ជាតេ ប្រេម្នា និឞ្ឋាំ លភមានំ ក្ឫត្ស្នំ ឝរីរំ វ្ឫទ្ធិំ ប្រាប្នោតិ។
17 So then, I affirm and insist on this in the Lord: you must no longer carry on as the rest of the Gentiles do, in the futility of their mind,
យុឞ្មាន៑ អហំ ប្រភុនេទំ ព្រវីម្យាទិឝាមិ ច, អន្យេ ភិន្នជាតីយា ឥវ យូយំ បូន រ្មាចរត។
18 having been darkened in their understanding, being alienated [as a continuing condition] from the life of God, because of the ignorance that is in them due to the hardening of their hearts,
យតស្តេ ស្វមនោមាយាម៑ អាចរន្ត្យាន្តរិកាជ្ញានាត៑ មានសិកកាឋិន្យាច្ច តិមិរាវ្ឫតពុទ្ធយ ឦឝ្វរីយជីវនស្យ ពគីព៌្ហូតាឝ្ច ភវន្តិ,
19 who, having become dead to hope, have abandoned themselves to depravity, greedily indulging in every kind of vileness.
ស្វាន៑ ចៃតន្យឝូន្យាន៑ ក្ឫត្វា ច លោភេន សវ៌្វវិធាឝៅចាចរណាយ លម្បដតាយាំ ស្វាន៑ សមប៌ិតវន្តះ។
20 Now that is not how you ‘learned Christ’—
កិន្តុ យូយំ ខ្រីឞ្ដំ ន តាទ្ឫឝំ បរិចិតវន្តះ,
21 if indeed you have heard Him and been taught by Him (as the truth is in Jesus):
យតោ យូយំ តំ ឝ្រុតវន្តោ យា សត្យា ឝិក្ឞា យីឝុតោ លភ្យា តទនុសារាត៑ តទីយោបទេឝំ ប្រាប្តវន្តឝ្ចេតិ មន្យេ។
22 that you put away, concerning your former way of life, the old man (that keeps on being corrupted by the deceitful desires),
តស្មាត៑ បូវ៌្វកាលិកាចារការី យះ បុរាតនបុរុឞោ មាយាភិលាឞៃ រ្នឝ្យតិ តំ ត្យក្ត្វា យុឞ្មាភិ រ្មានសិកភាវោ នូតនីកត៌្តវ្យះ,
23 and that you be renewed in the spirit of your mind,
យោ នវបុរុឞ ឦឝ្វរានុរូបេណ បុណ្យេន សត្យតាសហិតេន
24 and put on the new man, created in the likeness of God, in true righteousness and holiness.
ធាម៌្មិកត្វេន ច ស្ឫឞ្ដះ ស ឯវ បរិធាតវ្យឝ្ច។
25 Therefore, having put away falsehood, ‘Let each one of you speak truth with his neighbor,’ for we are members of one another.
អតោ យូយំ សវ៌្វេ មិថ្យាកថនំ បរិត្យជ្យ សមីបវាសិភិះ សហ សត្យាលាបំ កុរុត យតោ វយំ បរស្បរម៑ អង្គប្រត្យង្គា ភវាមះ។
26 ‘Be angry but do not sin’; do not let the sun set on your angry mood,
អបរំ ក្រោធេ ជាតេ បាបំ មា កុរុធ្វម៑, អឝាន្តេ យុឞ្មាកំ រោឞេសូយ៌្យោៜស្តំ ន គច្ឆតុ។
27 nor give an opportunity to the devil.
អបរំ ឝយតានេ ស្ថានំ មា ទត្ត។
28 The one who steals must steal no longer, but rather let him work, doing something good with his hands, that he may have something to share with someone in need.
ចោរះ បុនឝ្ចៃយ៌្យំ ន ករោតុ កិន្តុ ទីនាយ ទានេ សាមត៌្ហ្យំ យជ្ជាយតេ តទត៌្ហំ ស្វករាភ្យាំ សទ្វ្ឫត្ត្យា បរិឝ្រមំ ករោតុ។
29 Let no evil word proceed from your mouth, but only what is good for edification, as needed, that it may impart grace to those who hear.
អបរំ យុឞ្មាកំ វទនេភ្យះ កោៜបិ កទាលាបោ ន និគ៌ច្ឆតុ, កិន្តុ យេន ឝ្រោតុរុបការោ ជាយតេ តាទ្ឫឝះ ប្រយោជនីយនិឞ្ឋាយៃ ផលទាយក អាលាបោ យុឞ្មាកំ ភវតុ។
30 And do not grieve the Holy Spirit of God, with whom you were sealed for the day of redemption.
អបរញ្ច យូយំ មុក្តិទិនបយ៌្យន្តម៑ ឦឝ្វរស្យ យេន បវិត្រេណាត្មនា មុទ្រយាង្កិតា អភវត តំ ឝោកាន្វិតំ មា កុរុត។
31 Let all bitterness, wrath, anger, clamor and slander be removed from you, with all malice.
អបរំ កដុវាក្យំ រោឞះ កោឞះ កលហោ និន្ទា សវ៌្វវិធទ្វេឞឝ្ចៃតានិ យុឞ្មាកំ មធ្យាទ៑ ទូរីភវន្តុ។
32 Rather, be kind to one another, compassionate, forgiving one another, just as in Christ God forgave you.
យូយំ បរស្បរំ ហិតៃឞិណះ កោមលាន្តះករណាឝ្ច ភវត។ អបរម៑ ឦឝ្វរះ ខ្រីឞ្ដេន យទ្វទ៑ យុឞ្មាកំ ទោឞាន៑ ក្ឞមិតវាន៑ តទ្វទ៑ យូយមបិ បរស្បរំ ក្ឞមធ្វំ។
