Song of Solomon 2
1 I am the flower of the field, and the lily of the valleys.
Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.
2 As the lily among thorns, so is my love among the daughters.
Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.
3 As the apple tree among the trees of the woods, so is my beloved among the sons. I sat down under his shadow, whom I desired: and his fruit was sweet to my palate.
Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.
4 He brought me into the cellar of wine, he set in order charity in me.
Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.
5 Stay me up with flowers, compass me about with apples: because I languish with love.
Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.
6 His left hand is under my head, and his right hand shall embrace me.
Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.
7 I adjure you, O ye daughters of Jerusalem, by the roes, and the harts of the, fields, that you stir not up, nor make the beloved to awake, till she please.
Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
8 The voice of my beloved, behold he cometh leaping upon the mountains, skipping over the hills.
Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.
9 My beloved is like a roe, or a young hart. Behold he standeth behind our wall, looking through the windows, looking through the lattices.
Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.
10 Behold my beloved speaketh to me: Arise, make haste, my love, my dove, my beautiful one, and come.
Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.
11 For winter is now past, the rain is over and gone.
Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.
12 The flowers have appeared in our land, the time of pruning is come: the voice of the turtle is heard in our land:
Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.
13 The fig tree hath put forth her green figs: the vines in flower yield their sweet smell. Arise, my love, my beautiful one, and come:
Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.
14 My dove in the clefts of the rock, in the hollow places of the wall, shew me thy face, let thy voice sound in my ears: for thy voice is sweet, and thy face comely.
Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.
15 Catch us the little foxes that destroy the vines: for our vineyard hath flourished.
Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.
16 My beloved to me, and I to him who feedeth among the lilies,
Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;
17 Till the day break, and the shadows retire. Return: be like, my beloved, to a roe, or to a young hart upon the mountains of Bether.
Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.
