Revelation 10

1 And I saw another mighty angel come down from heaven, clothed with a cloud, and a rainbow was on his head, and his face was as the sun, and his feet as pillars of fire.

ಅನನ್ತರಂ ಸ್ವರ್ಗಾದ್ ಅವರೋಹನ್ ಅಪರ ಏಕೋ ಮಹಾಬಲೋ ದೂತೋ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಃ, ಸ ಪರಿಹಿತಮೇಘಸ್ತಸ್ಯ ಶಿರಶ್ಚ ಮೇಘಧನುಷಾ ಭೂಷಿತಂ ಮುಖಮಣ್ಡಲಞ್ಚ ಸೂರ್ಯ್ಯತುಲ್ಯಂ ಚರಣೌ ಚ ವಹ್ನಿಸ್ತಮ್ಭಸಮೌ|

2 And he had in his hand a little book open: and he set his right foot upon the sea, and his left foot upon the earth.

ಸ ಸ್ವಕರೇಣ ವಿಸ್ತೀರ್ಣಮೇಕಂ ಕ್ಷೂದ್ರಗ್ರನ್ಥಂ ಧಾರಯತಿ, ದಕ್ಷಿಣಚರಣೇನ ಸಮುದ್ರೇ ವಾಮಚರಣೇನ ಚ ಸ್ಥಲೇ ತಿಷ್ಠತಿ|

3 And he cried with a loud voice as when a lion roareth. And when he had cried, seven thunders uttered their voices.

ಸ ಸಿಂಹಗರ್ಜನವದ್ ಉಚ್ಚೈಃಸ್ವರೇಣ ನ್ಯನದತ್ ನಿನಾದೇ ಕೃತೇ ಸಪ್ತ ಸ್ತನಿತಾನಿ ಸ್ವಕೀಯಾನ್ ಸ್ವನಾನ್ ಪ್ರಾಕಾಶಯನ್|

4 And when the seven thunders had uttered their voices, I was about to write: and I heard a voice from heaven saying to me: Seal up the things which the seven thunders have spoken; and write them not.

ತೈಃ ಸಪ್ತ ಸ್ತನಿತೈ ರ್ವಾಕ್ಯೇ ಕಥಿತೇ ಽಹಂ ತತ್ ಲೇಖಿತುಮ್ ಉದ್ಯತ ಆಸಂ ಕಿನ್ತು ಸ್ವರ್ಗಾದ್ ವಾಗಿಯಂ ಮಯಾ ಶ್ರುತಾ ಸಪ್ತ ಸ್ತನಿತೈ ರ್ಯದ್ ಯದ್ ಉಕ್ತಂ ತತ್ ಮುದ್ರಯಾಙ್ಕಯ ಮಾ ಲಿಖ|

5 And the angel, whom I saw standing upon the sea and upon the earth, lifted up his hand to heaven,

ಅಪರಂ ಸಮುದ್ರಮೇದಿನ್ಯೋಸ್ತಿಷ್ಠನ್ ಯೋ ದೂತೋ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಃ ಸ ಗಗನಂ ಪ್ರತಿ ಸ್ವದಕ್ಷಿಣಕರಮುತ್ಥಾಪ್ಯ

6 And he swore by him that liveth for ever and ever, who created heaven, and the things which are therein; and the earth, and the things which are in it; and the sea, and the things which are therein: That time shall be no longer. (aiōn g165)

ಅಪರಂ ಸ್ವರ್ಗಾದ್ ಯಸ್ಯ ರವೋ ಮಯಾಶ್ರಾವಿ ಸ ಪುನ ರ್ಮಾಂ ಸಮ್ಭಾವ್ಯಾವದತ್ ತ್ವಂ ಗತ್ವಾ ಸಮುದ್ರಮೇದಿನ್ಯೋಸ್ತಿಷ್ಠತೋ ದೂತಸ್ಯ ಕರಾತ್ ತಂ ವಿಸ್ತೀರ್ಣ ಕ್ಷುದ್ರಗ್ರನ್ಥಂ ಗೃಹಾಣ, ತೇನ ಮಯಾ ದೂತಸಮೀಪಂ ಗತ್ವಾ ಕಥಿತಂ ಗ್ರನ್ಥೋ ಽಸೌ ದೀಯತಾಂ| (aiōn g165)

7 But in the days of the voice of the seventh angel, when he shall begin to sound the trumpet, the mystery of God shall be finished, as he hath declared by his servants the prophets.

ಕಿನ್ತು ತೂರೀಂ ವಾದಿಷ್ಯತಃ ಸಪ್ತಮದೂತಸ್ಯ ತೂರೀವಾದನಸಮಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಗುಪ್ತಾ ಮನ್ತ್ರಣಾ ತಸ್ಯ ದಾಸಾನ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಃ ಪ್ರತಿ ತೇನ ಸುಸಂವಾದೇ ಯಥಾ ಪ್ರಕಾಶಿತಾ ತಥೈವ ಸಿದ್ಧಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ|

8 And I heard a voice from heaven again speaking to me, and saying: Go, and take the book that is open, from the hand of the angel who standeth upon the sea, and upon the earth.

ಅಪರಂ ಸ್ವರ್ಗಾದ್ ಯಸ್ಯ ರವೋ ಮಯಾಶ್ರಾವಿ ಸ ಪುನ ರ್ಮಾಂ ಸಮ್ಭಾಷ್ಯಾವದತ್ ತ್ವಂ ಗತ್ವಾ ಸಮುದ್ರಮೇದಿನ್ಯೋಸ್ತಿಷ್ಠತೋ ದೂತಸ್ಯ ಕರಾತ್ ತಂ ವಿಸ್ತೀರ್ಣಂ ಕ್ಷುದ್ರಗ್ರನ್ಥಂ ಗೃಹಾಣ,

9 And I went to the angel, saying unto him, that he should give me the book. And he said to me: Take the book, and eat it up: and it shall make thy belly bitter, but in thy mouth it shall be sweet as honey.

ತೇನ ಮಯಾ ದೂತಸಮೀಪಂ ಗತ್ವಾ ಕಥಿತಂ ಗ್ರನ್ಥೋ ಽಸೌ ದೀಯತಾಂ| ಸ ಮಾಮ್ ಅವದತ್ ತಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಗಿಲ, ತವೋದರೇ ಸ ತಿಕ್ತರಸೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಕಿನ್ತು ಮುಖೇ ಮಧುವತ್ ಸ್ವಾದು ರ್ಭವಿಷ್ಯತಿ|

10 And I took the book from the hand of the angel, and ate it up: and it was in my mouth, sweet as honey: and when I had eaten it, my belly was bitter.

ತೇನ ಮಯಾ ದೂತಸ್ಯ ಕರಾದ್ ಗ್ರನ್ಥೋ ಗೃಹೀತೋ ಗಿಲಿತಶ್ಚ| ಸ ತು ಮಮ ಮುಖೇ ಮಧುವತ್ ಸ್ವಾದುರಾಸೀತ್ ಕಿನ್ತ್ವದನಾತ್ ಪರಂ ಮಮೋದರಸ್ತಿಕ್ತತಾಂ ಗತಃ|

11 And he said to me: Thou must prophesy again to many nations, and peoples, and tongues, and kings.

ತತಃ ಸ ಮಾಮ್ ಅವದತ್ ಬಹೂನ್ ಜಾತಿವಂಶಭಾಷಾವದಿರಾಜಾನ್ ಅಧಿ ತ್ವಯಾ ಪುನ ರ್ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತವ್ಯಂ|