Psalms 94
1 The Lord is the God to whom revenge belongeth: the God of revenge hath acted freely.
И итиқамлар алғучи Тәңри, Пәрвәрдигар! И интиқамлар алғучи Тәңри, парлиғайсән!
2 Lift up thyself, thou that judgest the earth: render a reward to the proud.
Көтирилгин, Өзүңни көтәргин, и җаһанни Сорақ Қилғучи, Мәғрурларға җазасини бәргин!
3 How long shall sinners, O Lord: how long shall sinners glory?
Қачанғичә рәзилләр, и Пәрвәрдигар, Қачанғичә рәзилләр тәнтәнә қилип жүривериду?
4 Shall they utter, and speak iniquity: shall all speak who work injustice?
Қачанғичә һакавурларчә сөзләп валақшийду, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси йоған гәп қилип жүриду?
5 Thy people, O Lord, they have brought low: and they have afflicted thy inheritance.
Улар хәлқиңни езиду, и Пәрвәрдигар, Сениң мирасиңға җәбир-җапа салмақта.
6 They have slain the widow and the stranger: and they have murdered the fatherless.
Тул аял вә ғерип-мусапирларни қирип, Йетим-йесирләрни өлтүрүп: —
7 And they have said: The Lord shall not see: neither shall the God of Jacob understand.
«Яһ көрмәйду», «Яқупниң Худаси көңүл бөлмәйду», — дәйду.
8 Understand, ye senseless among the people: and, you fools, be wise at last.
Силәр көңүл қоюңлар, и әлниң һамақәтлири! Ахмақлар, қачан дана болисиләр?
9 He that planted the ear, shall he not hear? or he that formed the eye, doth he not consider?
Қулақни тиклигүчиниң Өзи аңлимамду? Көзни Ясиғучиниң Өзи көрмәмду?
10 He that chastiseth nations, shall he not rebuke: he that teacheth man knowledge?
Әлләрни тәрбийилигүчи, Инсанға әқил-билим үгәткүчиниң Өзи адәмни әйиплимәмду?
11 The Lord knoweth the thoughts of men, that they are vain.
Пәрвәрдигар инсанниң ой-хияллириниң тутами йоқлуғини билиду.
12 Blessed is the man whom thou shalt instruct, O Lord: and shalt teach him out of thy law.
Сән тәрбийилигән адәм бәхитликтур, и Яһ, Йәни Сән Тәврат-қанунуңдин әқил үгитидиған киши бәхитликтур!
13 That thou mayst give him rest from the evil days: till a pit be dug for the wicked.
Шундақ қилип, таки пасиқлар үчүн орәк коланғичә — Сән уни яман күнләрдин хатирҗәм сақлайсән.
14 For the Lord will not cast off his people: neither will he forsake his own inheritance.
Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқини тәрк әтмәйду, Яки Өз мирасидин ваз кәчмәйду.
15 Until justice be turned into judgment: and they that are near it are all the upright in heart.
Чүнки һөкүм-пәрман һоқуқи һаман адаләткә қайтиду, Барлиқ дили дуруслар болса, униң кәйнидин маңиду.
16 Who shall rise up for me against the evildoers? or who shall stand with me against the workers of iniquity?
Мән үчүн яманлар билән қаршилишишқа ким орнидин туриду? Мән үчүн қәбиһлик қилғучилар билән қаршилишишиқа ким мәйданға чиқиду?
17 Unless the Lord had been my helper, my soul had almost dwelt in hell. (questioned)
Әгәр Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болмиған болса, Җеним балдур чиқип сүкүт диярида ятар еди.
18 If I said: My foot is moved: thy mercy, O Lord, assisted me.
Айиғим путлишай дегинидә, Өзгәрмәс муһәббитиң, и Пәрвәрдигар, мени йөлиди.
19 According to the multitude of my sorrows in my heart, thy comforts have given joy to my soul.
Ичимдики көплигән ғәм-әндишиләр арисида, Сениң тәсәллилириң җенимни сөйүндүрди.
20 Doth the seat of iniquity stick to thee, who framest labour in commandment?
Инсапсизлиқни қанунға айландуридиған, Ач көз олтарған бир тәхт, Сән билән алақидә боламду?
21 They will hunt after the soul of the just, and will condemn innocent blood.
Улар һәққанийларниң җениға һуҗум қилишқа жиғилиду, Бигуна қанни төкидиған һөкүмләрни чиқармақта.
22 But the Lord is my refuge: and my God the help of my hope.
Бирақ Пәрвәрдигар мениң егиз қорғиним болиду; Һә, мениң Худайим панаһ Қорам Тешимдур.
23 And he will render them their iniquity: and in their malice he will destroy them: the Lord our God will destroy them.
У уларниң қәбиһлигини өз бешиға салиду, Уларниң өз явузлуқлири билән уларни үзүп ташлайду, Бәрһәқ, Пәрвәрдигар Худайимиз уларни үзүп ташлар.
