Psalms 94
1 The Lord is the God to whom revenge belongeth: the God of revenge hath acted freely.
Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
2 Lift up thyself, thou that judgest the earth: render a reward to the proud.
Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
3 How long shall sinners, O Lord: how long shall sinners glory?
Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?
4 Shall they utter, and speak iniquity: shall all speak who work injustice?
Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.
5 Thy people, O Lord, they have brought low: and they have afflicted thy inheritance.
Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.
6 They have slain the widow and the stranger: and they have murdered the fatherless.
Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.
7 And they have said: The Lord shall not see: neither shall the God of Jacob understand.
“RAB görmez” diyorlar, “Yakup'un Tanrısı dikkat etmez.”
8 Understand, ye senseless among the people: and, you fools, be wise at last.
Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
9 He that planted the ear, shall he not hear? or he that formed the eye, doth he not consider?
Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?
10 He that chastiseth nations, shall he not rebuke: he that teacheth man knowledge?
Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?
11 The Lord knoweth the thoughts of men, that they are vain.
RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.
12 Blessed is the man whom thou shalt instruct, O Lord: and shalt teach him out of thy law.
Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!
13 That thou mayst give him rest from the evil days: till a pit be dug for the wicked.
Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
14 For the Lord will not cast off his people: neither will he forsake his own inheritance.
Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.
15 Until justice be turned into judgment: and they that are near it are all the upright in heart.
Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
16 Who shall rise up for me against the evildoers? or who shall stand with me against the workers of iniquity?
Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?
17 Unless the Lord had been my helper, my soul had almost dwelt in hell. (questioned)
RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
18 If I said: My foot is moved: thy mercy, O Lord, assisted me.
“Ayağım kayıyor” dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
19 According to the multitude of my sorrows in my heart, thy comforts have given joy to my soul.
Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
20 Doth the seat of iniquity stick to thee, who framest labour in commandment?
Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?
21 They will hunt after the soul of the just, and will condemn innocent blood.
Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
22 But the Lord is my refuge: and my God the help of my hope.
Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.
23 And he will render them their iniquity: and in their malice he will destroy them: the Lord our God will destroy them.
Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.
